Tove Jansson Zomerboek recensie en Informatie van deze mooie roman uit 1972. Op 16 juni 2020 verschijnt Uitgeverij De Geus de Nederlandse vertaling van Sommarboken de roman van de Finland-Zweedse schrijfster Tove Jansson.
Tove Jansson Zomerboek Recensie en Informatie
Ergens op een klein eiland aan de Finse Bocht staat het huisje waar grootmoeder samen met haar zoon en kleindochter Sophie elk jaar de zomer doorbrengt. Oma, al ver in de tachtig, denk ik, en Sophie een jaar of zeven. Vader is vooral veel aan het werk. Tenminste hij zit aan zijn tafel met zijn rug naar de twee vrouwen. En zij zijn aan elkaar gewaagd. En beiden leven zij nog volop in hun magische levensfase en maken dus ook met elkaar ongelooflijke avonturen mee. En het hoofdpersonage in hun verhalen en avonturen is meestal de natuur. De natuur, die al eeuwenlang haar goddelijke gang is gegaan op dit eiland, het spookbos, dat zichzelf traag en moeizaam had gevormd en waarin het evenwicht tussen overleven en vernietigd worden zo broos was, dat zelfs de geringste verandering ondenkbaar was.
De bomen en struiken die op het ene moment een gevaarlijk dier leken en dan weer een monster. Waar oma al snijdend in dode takken en stukken boomschors nog andere vreemde wezens aan toevoegde. En als je goed keek naar oude botten die je vond in het bos of op het strand, dan kon je er altijd wel wat in zien. En intussen praten zij met elkaar over de natuur, hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Dat een ijseend niet dood gaat van te veel zingen voor een vrouwtjes eend. Dat weet Sophie heus wel. En nee, hij hoeft niet begraven te worden. Daar zorgt de natuur wel voor. En dan wil oma even rust en stuurt Sophie er in haar eentje op uit. Alhoewel oma breekbaar is, kan zij wel even alleen achterblijven.
Belevenissen van oma en kleindochter in een magische levensfase prachtige in een tijdloze, gevoelige kleine roman
En dan in één van de zomers komt een vriendinnetje logeren. Een meisje dat niets weten van leven op zo’n eiland, niet gewend is door de regen en de blubber te baggeren. Geen idee heeft. Dus ja, dit wordt geen succes. Want oma weet dat een eiland een verschrikking kan zijn voor wie van buitenaf komt. En dan volgt er een prachtige beschrijving van het leven in een gesloten gemeenschap:
“Je belandt van het ene op het andere moment in een grote groep van mensen die altijd samen hebben gewoond en met de vanzelfsprekendheid van huisvolk rondlopen op een stuk grond dat ze kennen en aanvoelen en begrijpen. En met alles wat hun gewoonten bedreigt, richten ze zich nog meer op elkaar en voelen ze zich nog zekerder van zichzelf.” (pagina 32). Zomerboek is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Recensie van Mieke Koster
Zomerboek
- Schrijfster: Tove Jansson (Finland)
- Soort boek: Finland-Zweedse roman
- Origineel: Sommarboken (1972)
- Nederlandse vertaling: Cora Polet
- Uitgever: De Geus
- Verschijnt: 16 juni 2020
- Omvang: 176 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Flaptekst van de roman van Tove Jansson
Sophia brengt met haar vader en oma de zomer door op een Fins eiland. In de wijze en vooral ook geestige gesprekken die de oude vrouw en het jonge meisje met elkaar voeren, komen de angsten en verlangens van het meisje en het verleden van de oma op een betoverende en ontroerende manier tot uitdrukking.
Tegen de achtergrond van moerassen en bossen en de altijd aanwezige zee schildert Tove Jansson zonder enig spoor van sentimentaliteit of valse emotie de verhouding tussen een grootmoeder en haar kleindochter.