Petty Bange Ridders in de Middeleeuwen recensie en informatie over de inhoud van dit geschiedenisboek. Op 18 maart 2019 is bij Uitgeverij Walburg Pers het boek van Petty Bange – Ridders in de Middeleeuwen verschenen.
Petty Bange Ridders in de Middeleeuwen Recensie en Informatie
Voor velen van ons behoren Ridders tot de meest aansprekende figuren uit de geschiedenis. Het leven van de ridders wordt vaak geïdealiseerd. Het echte leven van de gemiddelde ridder in de Middeleeuwen zag er echter volkomen anders uit.
In het boek Ridders in de Middeleeuwen schets historicus Petty Bange een beeld van het ridderschap zoals het werkelijk was. En het blijkt een wereld te zijn waarin geweld, bloedige veldslagen en een ongebreidelde veroveringsdrang van de heilige plaatsen in het Midden Oosten een centrale plek innemen.
Geslaagd boek over het rauwe en weinig romantische leven van ridders
Van het romantische beeld dat vaak in kinderboeken en strips gechetst wordt, blijkt in de rauwe werkelijkheid nauwelijks iets waar te zijn geweest. Toch is het niet vreemd dat wij omgezadeld zijn met die geromantiseerd beeld van het ridderschap. Al gedurende de Middeleeuwen bezongen en vertelde minstrelen de idealen van het ridderschap die in latere 18e en 19e eeuwse romans in stand bleef. Petty Bange schets in haar boek echter een totaal ander beeld. Het is een geslaagd, goed leesbaar boek geworden dat een zo natuurgetrouw beeld schets van de ridders. Bovendien is het boek mooi uitgegeven en voegen de kleurrijke illustraties nog een extra dimensie toe. Ridders in de Middeleeuwen is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Ridders in de Middeleeuwen
Het romatische ideaal en de rauwe werkelijkheid
-
- Schrijfster: Petty Bange (Nederland)
- Soort boek: geschiedenisboek
- Uitgever: Walburg Pers
- Verschenen: 18 maart 2019
- Omvang: 128 pagina’s
- Uitgave: Gebonden Boek
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Flaptekst van het boek over ridders
Ridders spreken nog steeds tot de verbeelding. Bij het woord denkt men al gauw aan geharnaste krijgers te paard, die er dapper op uit trokken om het onrecht in de wereld aan te pakken. De realiteit is vaak een stuk minder romantisch, al werd in de middeleeuwen het ridder-ideaal in vele teksten verheerlijkt en zijn er talloze platen overgeleverd waarop de chevalier en zijn heldendaden staan afgebeeld. De Manessische Liederhandschrift (veertiende eeuw) is daar een beroemd voorbeeld van.
In Ridders in de middeleeuwen wordt deze tekst dan ook uitvoerig voorgesteld. Hier en in andere hoofdstukken blijkt dat vrouwen, ofschoon niet in harnas te paard, een niet onbelangrijke rol speelden in deze door mannen gedomineerde wereld.
Daarnaast is er ook aandacht voor de rauwe werkelijkheid. Deze zag er aanzienlijk bloediger uit dan menig minstreel bezong. De hoofdstukken over de slagen bij Poitiers (751) en Hastings (1066) laten dat duidelijk zien. Die laatste wordt onder meer aan de hand van het tapijt van Bayeux verteld.
In de aanloop naar en tijdens de eerste kruistocht (eind elfde eeuw) komen ideaal en realiteit flink met elkaar in botsing: door de (ridderlijke) deelnemers werd veel bloed vergoten. De geestelijke ridderorden, zoals bijvoorbeeld de Johannieters of de Tempeliers, die zich inzetten voor bescherming en verzorging van de pelgrims in het Heilige Land, gebruikten geweld als zij bedreigd werden.
Ook aan de literatuur over ridders is een aantal hoofdstukken gewijd. De legendarische koning Arthur komt aan bod, over wie veel is geschreven maar over wie we bar weinig weten. Karel ende Elegast en Parceval worden besproken, maar ook de minder bekende – naamloze – ridder van de Hollandse sprookspreker Willem van Hildegaersberch (ca. 1350 – na 1408), in diens gedicht Vanden goede ridder. Een hoofdstuk over ‘ridders in het herfsttij’, een verwijzing naar Huizinga’s beroemde studie, sluit het boek af.
