Roxane van Iperen ’t Hooge Nest recensie en informatie over de inhoud van dit boek over jodenvervolging. Op 15 november 2018 is bij Lebowski Uitgevers het indringende boek verschenen over onderduik en jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog van Roxane van Iperen.
Roxane van Iperen t Hooge Nest Recensie
Roxane van Iperen is met haar gezin op huizenjacht,het is 2012, en een hutje op de hei moet het worden. Dan , zodra zij het bospad oprijden en het huis zich tussen de bomen aan hen openbaart, zijn zij verkocht. Niet bepaald een hutje, het huis is enorm en draagt niet voor niets de naam: ’t Hooge nest. Dit huis werd in 1920 gebouwd in opdracht van Dirk Witte, de levensdichter, bekend van het alom bekende levenslied; “Mensch durf te leven”Een lied dat een soort van volkslied werd na de eerste wereldoorlog. Waar veel mensen moed en hoop uit putten.
Wanneer van Iperen met haar gezin begint aan een grootscheepse renovatie van dit prachtige huis stuiten zij op restanten en sporen die wijzen op een bijzondere geschiedenis. Afkomstig van een gezin dat dit huis tijdens de tweede wereldoorlog bewoonde. Maar al snel blijkt dat dit geen doordeweekse bewoners zijn geweest. Uit alles wat zij vinden blijkt dat dit huis door de familie Brilleslijper is gebruikt als centrum van verzet tegen de Duitsers. Een Joods gezin ‘gevlucht voor de Duitsers, ondergedoken in ’t Hooge Nest, zet haar verzetswerk voort.
Eerst actief vanuit Amsterdam en Den Haag, en nu vanuit Naarden. Dus, van Iperen op zoek naar dit bijzondere verhaal. Ja, het blijkt keer op keer dat nog steeds niet alle verhalen over ‘de eindoplossing van het Jodenvraagstuk’ zoals Hitler het bedacht had, verteld zijn. De hel, opnieuw verwoord, het onvoorstelbare strijdvaardige verhaal van dit ongewone, dappere, onvoorstelbaar moedige gezin, en vooral over de rol van de twee zussen Janny en Lien.
Wanneer er gevochten moet worden, moet er gevochten worden. Je kunt jezelf niet ontrouw worden
Janny Brandes- Brilleslijper zal hier later over zeggen: “Wanneer er gevochten moet worden, moet er gevochten worden. Je kunt jezelf niet ontrouw worden. Je kunt jezelf ook niets wijsmaken. We stonden ervoor. We hebben gedaan wat we moesten doen, wat we konden doen. Niet meer en niet minder”Ruim anderhalf jaar wordt er hard geleefd in dit huis door de Brilleslijpers. De kleinkinderen zijn blij, de grootouders blijven sceptisch, de kinderen bezig met verzetsactiviteiten. Er wordt gemusiceerd, gedanst, theater gemaakt, gegeten, genoten van elkaar, alles altijd met een zware ondertoon van mogelijk verraad, maar ook van onuitputtelijke hulp aan opgejaagde Joden. Kan dit goed blijven gaan? Is het einde van de oorlog nog niet in zicht? En dan gebeurt het onvermijdelijke. De familie is verraden en wordt opgepakt. Het is september 1944. Afgevoerd naar Auschwitz- Birkenau.
Het lukt van Iperen een objectief beeld te schetsen van alle verschrikkingen die alle opgepakte Joden in de kampen moeten doorstaan. Zonder sentiment schetst zij de ingrediënten die onontbeerlijk lijken zulke verschrikkingen te overleven, ook al is dat eigenlijk een onmogelijke en onmenselijke opdracht. Gescheiden van de rest van hun familie wordt je als lezer meegenomen door het kampleven van Janny en Lien. De twee zusjes moeten overleven, dat heeft moeder immers gezegd. Met ingehouden adem, een klem op de borst, zo las ik vooral dat verslag. Hoe zij samen tegen beter weten in, en soms ook het bijltje erbij neergooiend, elkaar toch weer verder trokken door deze hel. Niet te doen. Kleine dingen waarop zij het deden, samen in leven blijven, een zacht liedje in elkaars oor, een stukje deken om je hoofd op te leggen, een extra aardappelschil, elkaar dwingen te eten wanneer de een of de ander af wilde haken, maar vooral ervoor zorgen dat zij samen bleven heeft hen gered.
Verraad, meelopers, jodenhaat en de veerkracht van de slachtoffers overtuigend en zeer indringend geschetst
Van Iperen heeft met dit boek maar weer eens duidelijk gemaakt dat lang nog niet alles is verteld over deze smerige oorlog. Het verraad, de meelopers, de Jodenhaat, de veerkracht van de slachtoffers, de grote immense verliezen die het Joodse volk heeft moeten ondergaan tijdens de tweede wereldoorlog. Verschrikkelijk. ’t Hooge Nest is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).
Recensie van Mieke Koster
’t Hooge Nest
- Schrijfster: Roxane van Iperen (Nederland)
- Soort boek: geschiedenisboek, oorlogsboek
- Uitgever: Lebowski
- Verschenen: 15 november 2018
- Omvang: 381 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook / Luisterboek
- Nominatie NS Publieksprijs 2020
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
Flaptekst van het boek
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestieren twee joodse zussen – Janny en Lien Brilleslijper – een van de grootste onderduikadressen in Nederland: ’t Hooge Nest, een villa in ’t Gooi. Terwijl de laatste joden in Nederland worden opgejaagd gaat het leven van enkele tientallen onderduikers zo goed en kwaad als het ging door, pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Toch wordt het Nest verraden en de familie Brilleslijper belandt met het laatste transport in Auschwitz, samen met de familie Frank. ’t Hooge Nest is een verhaal over moed, verraad en menselijkheid in barbaarse tijden, en brengt een ongekende geschiedenis met kracht tot leven.
