Özcan Akyol Generaal zonder leger Boekenweek Essay 2020 recensie en informatie over dit boek. In februari 2020 verschijnt bij CPNB het Boekenweek essay 2020, geschreven door Özcan Akyol.
Özcan Akyol Generaal zonder leger Boekenweek Essay 2020
Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van het essay, Generaal zonder leger van Özcan Akyol. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het boekenweekessay van Özcan Akyol.
Generaal zonder leger
Boekenweek Essay 2020
- Schrijver: Özcan Akyol (Nederland)
- Soort boek: essay. non-fictie
- Uitgever: CPNB
- Verschijnt: 2020
- Omvang: 64 pagina’s
- Uitgave: Paperback
Özcan Akyol te gast bij Eva Jinek
Op donderdag 5 maart 2020 is Özcan Akyol te gast in het tv-programma Jinek. Hij is hier voor zijn nieuwe tv-programma Dwarse Denkers. Ongetwijfeld zal er gesproken worden over de opheft die zijn boekenweek essay veroorzaakt.
Özcan Akyol bespreekt zijn boekenweek essay bij DWDD
Op maandag 2 maart 2020 is Özcan Akyol te gast in het tv-programma De Wereld Draait Door om te spreken over zijn essay Generaal zonder leger.
Flaptekst van het Boekenweek essay van Özcan Akyol
Waar zijn ze toch gebleven, de rebellen en dwarsdenkers onder de schrijvers? Dat wil schrijver en columnist Özcan Akyol weten. Ooit raakte hij betoverd door de literatuur dankzij schrijvers die met hun polemische stijl aandacht vestigden op hun werk én iets teweegbrachten in de maatschappij.
Maar de schrijvers met deze bloedgroep zijn uitgedund. Er is nog maar weinig literatuur die de sociale klasse en identiteit van de schrijver ontstijgt: de moderne auteur richt zich vooral op zijn eigen cocon – de gelijkgestemden. Wanneer gebeurt het nog dat het héle land staat te sidderen na een publicatie die de vinger op de zere plek van onze samenleving legt?
Het resultaat is dat de rebelse literatuur, bijna in alle vormen, steeds meer terrein verliest. Voor mediagenieke luchtfietsers en slampampers is er ruimte ontstaan om het intellectuele discours te bepalen, of wat daarvoor door moet gaan.
In Generaal zonder leger onderzoekt Özcan Akyol waar dit aan ligt. Zijn schrijvers navelstaarderige conformisten geworden, bij wie het ontbreekt aan charisma en overtuigingskracht, of is het publiek minder ontvankelijk voor diepgaande teksten? Moet de literatuur simpelweg genoegen nemen met een rol in de marge?
