John Edgar Wideman Look for Me and I’ll Be Gone recensie en informatie boek met nieuwe verhalen. Op 9 november 2021 verschijnt bij uitgeverij Scribner Books het nieuwe boek met verhalen van de Afro-Amerikaanse schrijver John Edgar Wideman. Er is geen Nederlandse vertaling van het boek verkrijgbaar of aangekondigd.
John Edgar Wideman Look for Me and I’ll Be Gone recensie en informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de verhalenbundel Look for Me and I’ll Be Gone. Het boek is geschreven door John Edgar Wideman. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe boek met verhalen van de Afro- Amerikaanse schrijver John Edgar Wideman.
Look for Me and I’ll Be Gone
- Schrijver: John Edgar Wideman (Verenigde Staten)
- Soort boek: verhalen
- Taal: Engels
- Uitgever: Scribner Books
- Verschijnt: 9 november 2021
- Omvang: 192 pagina’s
- Uitgave: gebonden boek / ebook
Flaptekst van het nieuwe boek van John Edgar Wideman
Forty years after John Edgar Wideman’s first collection of stories was published, he continues to produce new stories of the highest caliber and relevancy. Here, in his sixth story collection, he revisits themes that have infused his work for the duration of his career: family, loss, the penal system, Pittsburgh, physical and emotional life, art, and memory.
Stories include “Separation,” which begins with a boy standing alone beside his grandfather’s coffin, progressing to a scene with the narrator’s grandmother paying the funeral director weekly installments for the price of the casket. “Arizona,” which appeared in The New Yorker, is written in the form of a letter to singer Freddie Jackson, whose song “You Are My Lady,” enters the story through a car radio—a car that conveys the narrator’s son and his lawyers to a prison cell in Arizona. “Atlanta Murders” contemplates James Baldwin’s Evidence of Things Not Seen, written about the Atlanta child murders from 1979 to 1981, beginning with a riff on a “why-did-the chicken-cross-the-road” joke that takes a dark turn.
