Tag archieven: Oekraïne

Oksana Zaboezjko – Zusters

Oksana Zaboezjko Zusters recensie en informatie over de inhoud van de bundel met verhalen uit Oekraïne. Op 24 november 2022 verschijnt bij uitgeverij Cossee de Nederlandse vertaling van de verhalenbundel Сестро, сестро van de Oekraiense schrijfster Oksana Zaboezjko.

Oksana Zaboezjko Zusters recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Zusters. Het boek is geschreven door Oksana Zaboezjko. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het boek uit 2003 van de Oekraïense schrijfster Oksana Zaboezjko.

Recensie van Tim Donker

Ha gezellig, oorlog! Kunnen we weer eens lekker eensgezind zijn, en vlaggen uit het zolderraam laten hangen. Hebben we een goed onderwerp om over te praten bij de koffieautomaat. Een reden om een boek te lezen. Ja lezen. Ja boeken. Lezen is altijd goed. Oksana Zaboezjko behoort tot de belangrijkste Oekraïense schrijvers en dichters, zo vertelt mij het achterplat. Maar kansen zijn groot dat ik tot aan mijn graf nooit van haar gehoord zou hebben als in Oekraïne geen oorlog was uitgebroken. Maar er brak wel oorlog uit, en dus zijn er boeken. Want Oekraïne, oorlog, dat willen de mensen lezen, dat verkoopt. Een diergelijk cynisme zou Zaboezjko zeker en vast bevallen, want cynisme – daar kent zij wel wat van. Het speelt een rol in al deze verhalen. Verhalen die flink indruk op me maakte. Diepe indruk. Deze verhalen. Hele diepe indruk.

Zaboezjko schrijft, en Zaboezjko schrijft mooi. Ze is goed in openingen. “Je had een zusje moeten hebben, zo’n vier, nee, vijf jaar jonger. Boven je hele kindertijd cirkelden onstoffelijke meisjesnamen, die met elkaar van plaats wisselden en naar elkaar riepen: je wist niet waaraan je ze moest vastmaken, aan je poppen durfde je ze niet te geven want het waren geen poppennamen”, zoals Zusje, mijn zusje, het eerste verhaal in deze bundel begint. Of het begin van Na de derde bel geen toegang tot de zaal: “Een futiliteit, zoals altijd. Alles begint altijd met een futiliteit, een vuiltje in je oog, een rothumeur, een belediging van lang geleden die een frustraat als Gavrilo Princip ineens weer te binnen schiet (ze hadden dat scharminkel nooit moeten uitlachen) – en plop, voor je het weet zit je met een kosmische brand en probeer die maar eens te blussen.” Of simpeler misschien, eentje nog en dan hou ik ermee op, nee niet met deze bespreking maar met het citeren van eerste zinnen, de eerste zin van Hier had uw reclame kunnen staan (Oksana Zaboezjko is ook goed in titels, Oksana Zaboezjko is goed in veel maar dat vertel ik nog wel): “Het waren de mooiste handschoenen die ik ooit had gezien.”: Oksana Zaboezjko maakt dat ik lezen wil, ja zelfs dat over die handschoenen ja, wie maalt er immers over de schoonheid van handschoenen en hoe mooi kunnen handschoenen überhaupt zijn, handschoenen zijn gewoon handschoenen (hoewel, de handschoenen van mijn moeder, die van dun leer waren, bruin, als we ’s winters op de fiets zaten droeg ze die, dan keek ik naar mijn moeders handen aan het stuur, ja die handschoenen daar vond ik wel wat van), het deed me ook denken aan de eerste regel van het liedje Packs of three van Arab Strap maar die regel is evenwel zo ranzig dat ik hem hier niet herhaal, ga zelf maar luisteren, het is het eerste liedje op Philophobia, sowieso wel een aardige seedee.

Dus ik zet me. Dus ik lees. En ik weet me gemangeld. Ik weet me bij de strot gegrepen. Ik weet me aan mijn leesstoel genageld, met hele echte spijkers dit keer. Zaboezjko lezen is een fysieke ervaring.

Ze schrijft in lange, soms ellenlange zinnen, zinnen vol beelden, zinnen vol namen, zinnen vol details. Veel van wat ze terloops benoemd heeft in het verhaal verder geen nut of functie meer (die Gavrilo Princip bijvoorbeeld, uit de eerste zinnen van Na de derde bel geen toegang tot de zaal nou die komt in dat hele verhaal verder niet meer voor), gewoon een korte flits, maar het is er wel, het is wel gezien. Dat werkt zeer intensifiërend, zeker bij een schrijfster die er toch al niet op uit is om de lezer met een blij gevoel achter te laten. Zaboezjko heeft niet een bijzonder positief mensbeeld. Als op te maken valt uit zinnen als: “Om schuldig te zijn hoef je geen mes in een hart te steken – je hoeft alleen maar geboren te worden.”; “Het verschil tussen goed en kwaad bestaat niet.”; “Op het moment dat Leentje in hun klas 4B verscheen, had Darka met haar elf jaar al een cv dat prima bruikbaar was voor een toekomstige crimineel of politiek leider (de grens tussen de twee is zoals bekend flinterdun en wordt minder bepaald door persoonlijk succes dan door omstandigheden)”; “[J]e [kunt] in werkelijkheid iets wat leeft, of het nu een bloem is, een konijntje, een mens of een land […] niet […] hebben: je kunt het alleen maar vernietigen – de enige manier om hard te maken dat het je bezit is.””; “de oneindigheid kan je niet bezitten. En al onze inspanningen om zoveel mogelijk te verwerven – geld, mannen, indrukken, diploma’s, jurken, auto’s – zijn alleen maar zielige, belachelijke pogingen om dichter bij het oneindige te komen, door steeds maar weer iets aan de schamele som toe te voegen.”, “we zijn allemaal geen slechte mensen, maar waarom wordt alles wat me aanraken meteen zo smerig?”, of deze: “Wat volgde was allemaal oké: huwelijk, armoede, kinderen, ziektes, werk waar ze niet van hield, en kleine vreugdes, zoals een nieuw appartement of een leren jas. Het was maar varkensleer, maar wel goed gelooid. Het had slechter kunnen zijn. Veel slechter.”; een filosofie a la Johnny Dowd: be content with your life, it might not get any better.

De stijl. Ja de stijl. Die zinnen die zich om me heen winden, kronkelen, drajen, soms maken dat ik denk dat ik het niet meer aan het volgen ben en dan het volgende woord ja ik volg toch nog. En het cynisme. O ja het cynisme. Niks mis met cynisme. In een wereld gelijk den dezen. Lijkt mij. En dan de thematiek. O. Ja. De thematiek. Wacht ik ga zo verder. Maar in eerste vermoeide het, die fysieke ervaring die Zaboezjko lezen is. Ik hield het niet vol. Dat is altijd goed he. Beter toch dan de paginadrajer die je na verloop van tijd geheel vergeten ben (Coe, laatst viel de naam Coe, ik weet mijn collega nog, die had een boek van Coe vertaald en hij gaf het mij, een echte paginadrajer zei hij, maar dan in het Engels, en verrek ik had die Coe inderdaad zo uit en ik weet nog dat ik er over geschreven heb, elders, niet hier, maar laatst viel de naam Coe en ik wilde er een gesprekje over aanknopen maar ik bedacht me dat ik niets meer wist: niet waar het over ging, niet hoe de personen heetten, niet eens meer de titel van het boek kon ik me herinneren). Maar de eerste laten we zeggen honderdnogwat pagina’s van Zusters (het boek telt maar 190 bladzijden) hield ik het steeds maar kort vol: vijf bladzijden, misschien zes of zeven, en dan moest ik iets anders gaan doen: een ommetje maken in mijn kamer, misschien alvast de aardappels schillen (idioot het is nog maar elf uur in de ochtend) of gewoon maar even dobberen op dit hier The Basin of the Heavens van Area C en Mudboy, wat een aangenaam dobberen is maar ik hoor Area C toch net iets liever spelen met Black Forest / Black Sea (wat niet erg is; er kan nu eenmaal vrij weinig op tegen Black Forest / Black Sea), ergens in de kamers boven uit een raam gaan kijken en de vlucht van een vogel volgen. Weet ik het. Alles. Als het maar even niet dit boek was. Dit gruwelijke boek. Dit prachtige boek. Dit alles verbrijzelende boek.

Eigenlijk doen ze heel gewone dingen, de mensen in deze verhalen. Ze overwegen een paar boeken te gaan lezen op het balkon, ze maken zich op om naar een schoolreünie te gaan, ze kopen een paar handschoen, ze zitten met hun man en hun dochter in de auto en kibbelen wat. Maar op de achtergrond gaat het altijd om machtsverhoudingen, om superieur aan een ander te willen zijn, om skeletten in de kast, om dat wat je een leven lang blijft achtervolgen, om uitbuiting, om exploitatie, om politiek, om alles dat onze wereld lelijk maakt. Op de achtergrond ja. In Een album voor Gustaaf komt de achtergrond wel heel erg naar voren. In dit verhaal gaat het het meest expliciet om de Oranje Revolutie. Een naamloos blijvende, elkaar “Kleine” en “Kleintje” noemende “HIJ” en “ZIJ” krijgen bezoek van de Nederlandse (!) schipper Gustaaf die een plakboek wil maken over de Oranje Revolutie. Met nauw verholen wellust kijkt Gustaaf in hun fotoboeken, en ontlokt verhalen aan zijn gastheer en -vrouw. “ZIJ”, “kleintje”, is historicus wat Zaboezjko de gelegenheid geeft kolleezje te geven over de geschiedenis van Oekraïne. Het is wat mij betreft het minst geslaagde verhaal in de bundel, en niet alleen omdat het meer op een opiniestuk lijkt dan op een verhaal. Gustaaf komt uit een cultuur die geen angst kent, alleen maar reclame en videospellen en andere simulacra (neuh, Zaboezjko hier is nooit oorlog geweest); de Maidan als de ultieme vrijheid en Rusland als onderdrukking, hum. Hoeveel beter is dat “vrije” westen dan? Ik snap vanuit het Oekraïens verleden, en meer nog vanuit dat allesontwrichtend heden, ieder anti-Russisch sentiment en ik voel ook niets dan sympathie voor het loszingen van de Maidan van de beeldcultuur: de rocksterren, de televisiepersoonlijkheden (die in informele jazz voor de camera verschijnen) (wat is die gast eigenlijk, een komiek?) (???) (stel u voor dat André van Duin morgen minister-president is) (langs de andere kant: Rutte — hoeveel beter is dat dan?) (???) (ook een komiek en niet eens half zo intelligent als Van Duin) (dus ik bedoel maar); dus toch, kom op, de maidan?, echt waar, het “vrije” westen, je moet hier maar een snotvalling krijgen om nergens meer welkom te zijn, want stel je voor dat je iemand aansteekt die daar minder goed tegen kan, ja ineens ging het in heel het westen maar om één persoon en dat was fucking iemand fucking die fucking daar fucking minder fucking goed fucking tegen fucking kan (waarom zou ik vlees eten?) (visboer doe mij nog maar een kilootje kibbeling hoor) (want vissen zijn geen dieren ofzo); iedere vrijheid is maar een alsof, een “tot daar en niet verder” (Nederland houdt van gewoon), een nooit zelf gekozen voorwaardelijkheid; er is maar een in relatieve zin vrij ongevaarlijk virusje nodig om van ons allemaal communisten te maken die al hun vrijheden moeten opofferen voor het collectief.

Maar vooral: juist omdat in Een album voor Gustaaf het ongezegde gezegd wordt, is het minder sterk dan de andere verhalen. In de andere verhalen speelt Zaboezjko een veel geraffineerder spel. In andere verhalen sleept ze je aan je haren mee naar de spiegel en wat ze je laat zien is niet altijd even fris. Ik noem een briljante scéne uit Meisjes (en wat een ongekend fantasties verhaal dat is). Dat gaat over meisjes. Twee meisjes. Darka en Leentje. Pubers. Meisjes op weg om vrouwen te worden. Er ontwikkelt zich een vriendschap tussen Darka en Leentje. Je zou die vriendschap als innig, mooi, verheven kunnen zien. Neem de tongzoenscéne. Ja, er is een tongzoenscéne. Twee heel jonge meisjes die tongzoenen. Dat zou je mooi kunnen vinden, of lief, of aandoenlijk, of geil. Afhankelijk van wie je bent (een pedofiel of wat). Maar dat is niet hoe Zaboezjko het beschrijft. Zij maakt er iets van dat op overmeesteren, bezitten, exploiteren uitkomt. Dat doet iets met lezers. Het raakt aan je eigen ziekte. Het raakt aan de ziekte van de wereld. Wat we geneigd zijn lief te noemen is misschien wel heel erg lelijk, dacht ik. Snap je nu dat ik mijn lezen af en toe moest onderbreken?

Of het al eerder genoemde Hier had uw reclame kunnen staan. Je zou het met enige goede wil “magisch realistisch” kunnen noemen. Of een modern sprookje. Het is lieflijk, het is zacht, het is mooi. Het interrumpeert en rectificeert zichzelf zomwijlen op godijneske wijze (godijnesk? ja dat is een bijvoeglijk naamwoord – veelzeggender, als je het mij vraagt, dan “kafkaesk”): “Hier dringt zich een plotwending op, en Julio Cortázar of Peter Høeg bijvoorbeeld zou hier vast en zeker een verhaal hebben geschreven (en Taras Prochasko, die te lui is om het te schrijven, zou het in een koffietentje vertellen)”; “Nee, dat laatste verzin ik maar, dat is nooit gebeurd.”, zulke dingen, en als lief en mooi en grappig het is, uiteindelijk gaat het toch ook om de medogenloosheid van consumentisme, van een kapitalistisch uitbuitingssysteem waarin niets nog eeuwige waarde heeft – of welke waarde dan ook.

Maar het mooiste is misschien toch wel Na de derde bel geen toegang tot de zaal. De dynamiek tussen een vrouw en haar puberdochter. Dat zit al zo propvol dingen. Generatieconflict, verlies, vergankelijkheid, strijd, territoriumdrift, liefde, onbegrip, de schimmen uit je verleden, een zucht naar erkenning. En dan is het ook nog oorlog. Ja. Oorlog. Een land, Oekraïne, in oorlog met een ander land, Rusland. De oorlog, een oorlog, deze oorlog, wie weet, ergens in het land is het oorlog, sommige mensen moeten hun zonen naar het front sturen maar gelukkig hebben hoofdpersoon Olha en haar man alleen een dochter. Al het grote zit hier in bijzinnen. Het nepnieuws van Russia Today, de handelswijze van Poetin, landgenoten die heulen met de Russen. Het verhaal zou al bol hebben gestaan van spanning als het alleen maar om de moeder-dochter relatie ging: de vrouw die in de overgang is (“de kus van de dood”), en het meisje dat een vrouw in wording is. Dat doet alleen al zo bizar veel gedachten in mijn hoofd opkomen, en dan is er ook nog eens oorlog ergens in de achtergrond, en het cynisme dat het voor de welgestelde hoofdfiguren uit dit verhaal met hun dochter die gelukkig geen zoon is iets is dat in de achtergrond kan blijven doet mijn hoofd bijna ontploffen.

Zusters is een bijzonder straffe bundel. En of het nu oorlog is of niet, ik zou graag meer willen lezen van Oksana Zaboezjko. Dus vertaal. Vertaal meer. Vertaal alles.


Oksana Zaboezjko Zusters Recensie

Zusters

  • Schrijfster: Oksana Zaboezjko (Oekraïne)
  • Soort boek: Oekraïense verhalen
  • Origineel: Сестро, сестро (2003)
  • Nederlandse vertaling: Helen Saelman, Marina Snoek
  • Uitgever: Cossee
  • Verschijnt: 24 november 2022
  • Omvang: 224 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99 / € 14,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van de Oekraïense schrijfster Oksana Zaboezjko

Een dochter in haar tienerjaren, een schrijfster die in een klein, oud winkeltje een bijzonder paar handschoenen vindt en een historica. Oksana Zaboezjko’s protagonisten – onveranderlijk vrouwen – observeren hun eigen daden en gevoelens tegen de achtergrond van de Sovjettijd en de Oranje Revolutie van 2004. Ze vinden kracht, macht, maken fouten en worden gedreven door de tegenstrijdigheden en malheurs van een vol leven. Hun gecompliceerde relaties met lichamelijkheid en schoonheid worden met empathie beschreven als deel van hun zelfbeeld.

Oksana Zaboezjko is een van de belangrijkste publieke intellectuelen van Oekraïne. In haar veelbekroonde werk vraagt ze zich af hoe je de meest ondenkbare realiteit van onze tijd zin kan geven. In deze over de hele wereld vertaalde verhalenbundel draait ze het begrip ‘waarheid’ in haar handen als een prachtig paar verloren handschoenenen en maakt ze op subtiele wijze het politieke zichtbaar in het persoonlijke.

Oksana Zaboezjko (Loetsk, 1960) behoort tot de meest vertaalde Oekraïense schrijvers en dichters. Ze studeerde Filosofie in Kiev en promoveerde in Filosofische kunst. In de jaren negentig doceerde ze in de Verenigde Staten als gastprofessor in Pittsburgh, Pennsylvania en Harvard. In 1996 verscheen haar eerste roman, Veldonderzoek naar Oekraïense seks, in 2010 haar magistrale Het museum van de achtergelaten geheimen, en in 2022 de verhalenbundel Zusters.

Oksana Zaboezjko Mijn langste boektournee RecensieOksana Zaboezjko (Oekraïne) – Mijn langste boektournee
essay
Uitgever: Cossee
Verschijnt: 24 november 2022

Bijpassende boeken en informatie

Jaap Scholten Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper

Jaap Scholten Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper recensie en informatie boek over een reis naar de grens van Oekraïne en verder. Op 17 november 2022 verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact het boek van Jaap Scholten over de Oekraïne oorlog.

Jaap Scholten Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper. Naar de grens van Oekraïne en verder. Het boek is geschreven door Jaap Scholten. Ook zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het nieuwe boek van de Nederlandse schrijver Jaap Scholten.

Jaap Scholten Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper Recensie

Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper

Naar de grens van Oekraïne en verder

  • Schrijver: Jaap Scholten (Nederland)
  • Soort boek: reisverslag
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 17 november 2022
  • Omvang; 320 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99 / € 13,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van het boek over Oekraïne van Jaap Scholten

Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper van Jaap Scholten is een persoonlijk logboek en een uniek verslag van de onwaarschijnlijke moed, veerkracht en eensgezindheid die de oorlog bij de Oekraïners heeft losgemaakt. Als op 24 februari 2022 Russische tanks Oekraïne binnen rollen, begeeft Jaap Scholten zich naar de grens om een jong gezin uit Kyiv te helpen. In de weken die volgen raakt hij meer en meer betrokken bij de strijd. Scholten zamelt geld in voor drones, reist in zijn pick-up door het land in oorlog en bezoekt een begrafenis in Irpin met de directrice van een Kyivse cake-fabriek. Van een Amerikaanse sniper hoort Scholten over het leven aan het front en over de reddingsactie van een zes dagen oude baby uit een ondergronds ziekenhuis in Marioepol.

Bijpassende boeken en informatie

Victoria Belim – Rode sirenes

Victoria Belim Rode sirenes recensie en informatie over de inhoud van de Oekraïense familiegeschiedenis. Op 8 november 2022 verschijnt bij uitgeverij De Arbeiderspers de Nederlandse vertaling van Red Sirens, de familiegeschiedenis van de in Oekraïne geboren en in Amerika opgegroeide schrijfster Victoria Belim.

Victoria Belim Rode sirenes recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de familiegeschiedenis Rode sirenes. Het boek is geschreven door Victoria Belim. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het boek van de Oekraïens-Amerikaanse schrijfster Victoria Belim.

Victoria Belim Rode sirenes Recensie

Rode sirenes

  • Schrijfster: Victoria Belim (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Oekraïense familiegeschiedenis
  • Origineel: Red Sirens (2022)
  • Nederlandse vertaling: Auke Leistra
  • Uitgever: De Arbeiderspers
  • Verschijnt: 8 november 2022
  • Omvang: 320 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Prijs: € 24,99 / € 14,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van het boek van Victoria Belim

In 2014 keert Victoria terug naar Oekraïne om de verdwijning van haar oudoom Nikodim in de jaren dertig te onderzoeken. Wat gebeurde er met hem in ‘de bloedlanden’, waarom is er zo weinig bekend over zijn lot en waarom verbiedt haar grootmoeder Valentina haar het verleden te verstoren? In Poltava is de KGB misschien allang verdwenen, maar hun voormalige hoofdkwartier doet de lokale bevolking nog steeds huiveren.

Terwijl Oekraïne langzaam maar zeker opnieuw in een ‘bloedland’ verandert, besluit Victoria de waarheid over het verleden van het land te leren kennen, ook al komt ze daarmee op ramkoers met haar grootmoeder en de rest van haar familie te liggen.

Bijpassende boeken en schrijvers

Serhi Zjadan – Het internaat

Serhi Zjadan Het internaat recensie en informatie over de inhoud van de Oekraïense oorlogsroman. Op 4 oktober 2022 verschijnt bij uitgeverij De Geus de Nederlandse vertaling van de oorlogsroman uit Oekraïne van schrijver Serhi Zjadan.

Serhi Zjadan Het internaat recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Het internaat. Het boek is geschreven door Serhi Zjadan. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman uit 2017, geschreven door de Oekraïense schrijver Serhi Zjadan.

Serhi Zjadan Het internaat Recensie

Het internaat

  • Schrijver: Serhi Zjadan (Oekraine)
  • Soort boek: Oekraïense oorlogsroman
  • Origineel: Internat (2017)
  • Nederlandse vertaling: Roman Nesterenco, Tobias Wals
  • Uitgever: De Geus
  • Verschijnt: 4 oktober 2022
  • Omvang: 368 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 24,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de oorlogsroman uit Oekraïne

Wanneer vijandelijke soldaten oprukken, probeert de jonge leraar Pasja zijn dertienjarige neef op te halen uit een internaat aan de andere kant van de stad. Al is het niet ver en was de omgeving vertrouwd, nu het bezet gebied is is alles anders. Zijn reis wordt een helletocht door een postapocalyptisch landschap vol apathische mensen, verlaten honden en ronddolende paramilitairen. En de gevechtshandelingen komen steeds dichterbij.

Al in 2017 publiceerde Serhi Zjadan deze onvergetelijke roman, die zonder de plaats en vijand te benoemen de oorlog in de Donbass beschrijft. Rauw, poëtisch en angstwekkend actueel.

Bijpassende boeken en informatie

Tanja Dusy – De authentieke Oost-Europese keuken

Tanja Dusy De authentieke Oost-Europese keuken kookboek recensie en informatie over de inhoud en de recepten. Op 20 oktober 2022 verschijnt bij uitgeverij Deltas dit nieuwe kookboek met recepten van Oost-Europese gerechten.

Tanja Dusy De authentieke Oost-Europese keuken recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van het kookboek De authentieke Oost-Europese keuken. Het boek is geschreven door Tanja Dusy. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud dit kookboek met gerechten uit de Oost-Europa, verzameld door Tanja Dusy.

Tanja Dusy De authentieke Oost-Europese keuken kookboek recensie

De authentieke Oost-Europese keuken

De lekkerste recepten van Polen tot Oekraïne

  • Auteur: Tanja Dusy
  • Soort boek: kookboek
  • Uitgever: Deltas
  • Verschijnt: 20 oktober 2022
  • Omvang: 160 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek
  • Prijs: € 29,95
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van het kookboek met Oost-Europese gerechten

Ga in deze prachtige gebonden uitgave mee op een culinaire reis en laat je verrassen door de verborgen schatten uit de Oost-Europese keuken. Leer bekende klassiekers bereiden zoals boeuf stroganoff, biergoulash en borsjtsj, maar ook minder bekende gerechten zoals pierogi, heerlijke gevulde Poolse knoedels, en oladji, traditionele Russische boekweitpannenkoekjes. Van gezellige stoofpotten en soepen tot hartige en zoete deegwaren: ontdek met meer dan 70 recepten uit ruim 12 landen de typische gerechten van iedere streek en leer meer over de lokale eetgewoontes en ingrediënten. Met dit kookboek waan je je zo op vakantie in Oost-Europa!

Bijpassende boeken en informatie

Iuliia Mendel – The Fight of Our Lives

Iuliia Mendel The Fight of Our Lives recensie en informatie journalistiek boek over Zelensky en Oekraïne. Op dit moment is het boek in het Engels verkrijgbaar. Er is nog geen Nederlandse vertaling aangekondigd.

Iuliia Mendel The Fight of Our Lives recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van The Fight of Our Lives. Het boek is geschreven door Iuliia Mendel . Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van dit boek over My Time with Zelenskyy, Ukraine’s Battle for Democracy, and What It Means for the World, geschreven door de Oekraïense journaliste Iuliia Mendel.

Iuliia Mendel The Fight of Our Lives Recensie

The Fight of Our Lives

My Time with Zelenskyy, Ukraine’s Battle for Democracy, and What It Means for the World

  • Schrijfster: Iuliia Mendel (Oekraïne)
  • Soort boek: journalistiek boek
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Simon & Schuster
  • Verschijnt: 13 september 2022
  • Omvang: 240 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook

Flaptekst van het boek over Zelensky en Oekraïne van Iuliia Mendel

When Ukrainian journalist Iuliia Mendel got the call she had been hired to work for President Volodymyr Zelenskyy, she had no idea what was to come.

In this frank and moving inside account, Zelenskyy’s former press secretary tells the story of his improbable rise from popular comedian to the president of Ukraine. Mendel had a front row seat to many of the key events preceding the 2022 Russian invasion. From attending meetings between Zelenskyy and Putin and other European leaders, visiting the front lines in Donbas, to fielding press inquiries after the infamous phone calls between Donald Trump and Zelenskyy that led to Trump’s first impeachment.

Mendel saw firsthand Zelenskyy’s efforts to transform his country from a poor, backward Soviet state into a vibrant, prosperous European democracy. Mendel sheds light on the massive economic problems facing Ukraine and the entrenched corrupt oligarchs in league with Russia. She witnessed the Kremlin’s repeated attacks to discredit Zelenskyy through disinformation and an army of bots and trolls.

Woven into her account are details about her own life as a member of Zelenskyy’s new Ukraine. Written with the sound of Russian bombs and exploding shells in the background, Mendel details life lived under Russian siege in 2022. She says goodbye to her fiancé who joins the front lines, like so many other Ukrainian men. Throughout this story of Zelenskyy, Ukraine, and its extraordinary people, Iuliia Mendel reminds us of the paramount importance of truth and human values, especially in these darkest of times.

Bijpassende boeken en informatie

  • Oekraïense schrijvers en schrijfsters

Tanja Maljartsjoek – Vinvis der vergetelheid

Tanja Maljartsjoek Vinvis der vergetelheid recensie en informatie over de roman uit de Oekraïne. Op 29 september 2022 verschijnt bij uitgeverij Meulenhoff de Nederlandse vertaling van de bekroonde roman Забуття van de Oekraiense schrijfster Tanja Maljartsjoek.

Tanja Maljartsjoek Vinvis der vergetelheid recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Vinvis der vergetelheid. Het boek is geschreven door Tanja Maljartsjoek. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de Oekraïense schrijfster Tanja Maljartsjoek.

Tanja Maljartsjoek Vinvis der vergetelheid Recensie

Vinvis der vergetelheid

  • Schrijver: Tanja Maljartsjoek (Oekraïne)
  • Soort boek: Oekraïense roman
  • Origineel: Забуття (2016)
  • Nederlandse vertaling: Marina Snoek, Tobias Wals
  • Uitgever: Meulenhoff
  • Verschijnt: 29 september 2022
  • Omvang: 288 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Prijs: € 22,99 / € 13,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman uit Oekraïne van Tanja Maljartsjoek

Een jonge Oekraïense vrouw is na een reeks mislukte relaties en paniekaanvallen maandenlang niet in staat om haar appartement in Kyiv te verlaten. In deze moeilijke periode vindt ze houvast en steun in een historisch figuur die een grote rol speelde in de geschiedenis van haar land: Vjatsjeslav Lypynsky. De gepassioneerde filosoof en politicus kwam uit een aristocratische Poolse familie in het westen van Oekraïne. Op de universiteit begon hij zich te verdiepen in de Oekraïense zaak en identificeerde hij zich steeds meer met de Oekraïense nationaliteit. Als nationale volksheld streed Lypynsky voor de onafhankelijkheid van zijn land, verscheurd tussen Polen en Rusland, en ondervond hij ook persoonlijk de gevolgen van dit gevecht.

Net zo kwetsbaar als Lypynsky en net als hij op zoek naar het gevoel ergens thuis te horen, volgt de verteller het levensverhaal van deze trotse, onverbiddelijke en zwaarmoedige man en probeert ze tegelijkertijd de geschiedenis van haar eigen familie, ook getekend door conflict en ontheemding, een plek te geven. Vinvis der vergetelheid is een indrukwekkende, literaire roman waarin Tanja Maljartsjoek laat zien wat het betekent als je identiteit bestaat uit onderworpenheid en de angst om volledig te verdwijnen.

Bijpassende boeken en informatie

Curzio Malaparte – De Wolga ontspringt in Europa

Curzio Malaparte De Wolga ontspringt in Europa recensie en informatie boek met reportages uit de Tweede Wereldoorlog. Op 30 maart 2022 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Il Volga nasce in Europa de oorlogsreportages uit de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog geschreven door Curzio Malaparte.

Curzio Malaparte De Wolga ontspringt in Europa recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van De Wolga ontspringt in Europa. Het boek is geschreven door Curzio Malaparte. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie over de inhoud van de oorlogsverhalen van de Italiaanse schrijver Curzio Malaparte.

Curzio Malaparte De Wolga ontspringt in Europa Recensie

De Wolga ontspringt in Europa

  • Schrijver: Curzio Malaparte (Italië)
  • Soort boek: oorlogsreportages
  • Origineel: Il Volga nasce in Europa (1943)
  • Nederlandse vertaling: Jan van der Haar
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 30 maart 2022
  • Omvang: 288 pagina’s
  • Prijs: € 22,50 – € 27,50
  • Uitgave: paperback
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van het boek met oorlogsreportages van Curzio Malaparte

De Wolga ontspringt in Europa is een mythisch reisverslag langs de wreedheid van de Tweede Wereldoorlog. Curzio Malaparte bevond zich als enige correspondent midden in de Tweede Wereldoorlog aan het Russische front, waardoor hij waardevolle getuigenissen kon afleggen. Hij volgde het spoor van de oprukkende tanks in Oekraïne en onttrekt de verhalen aan de loopgraven rond het bevroren Leningrad. Zijn kronieken, geschreven tussen 1941 en 1943, weerspiegelen de confrontatie van twee Europese ideologieën en vormen tegelijkertijd een aangrijpend verslag van de vele kleine incidenten in het dagelijkse verloop van de oorlog.

Juist nu de troepenmachten weer worden opgebouwd en het wapengekletter in Europa het luidst klinkt sinds de val van de Sovjet-Unie moeten we Malaparte lezen om te kunnen begrijpen wat de deerniswekkende gevolgen zijn van op elkaar botsende wereldbeelden.

Curzio Malaparte (1898-1957) was een Italiaanse schrijver, diplomaat en oorlogscorrespondent. Zijn vader was Duits, zijn moeder kwam uit Milaan. Malaparte was een extreme non-conformist, die in de jaren twintig sympathiseerde met Benito Mussolini. In de jaren dertig kwam hij vanwege zijn kritische opstelling herhaaldelijk in aanvaring met het regime en werd hij meerdere keren gevangengezet. In de Tweede Wereldoorlog was hij oorlogsverslaggever voor de Corriere della Sera. Hij schreef onder andere de boeken Kaputt (1944) en De huid (1949).

Bijpassende boeken en informatie

Wierd Duk – Poetin

Wierd Duk Poetin recensie en informatie over de inhoud van het boek over Vladimir Poetin. Op 29 maart 2022 verschijnt bij uitgeverij prometheus de nieuwe editie van het boek over Vladimir Poetin, geschreven door de Nederlandse journalist en Ruslandkenner Wierd Duk.

Wierd Duk Poetin recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Poetin, Straatvechter ondermijnt wereldorde. Het boek is geschreven door Wied Duk. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud dit boek over Vladimir Poetin de Nederlandse journalist en Ruslandkenner Wierd Duk.

Wierd Duk Poetin Recensie

Poetin

Straatvechter ondermijnt wereldorde

  • Schrijver: Wierd Duk (Nederland)
  • Soort boek; journalistiek boek
  • Uitgever: Prometheus
  • Verschijnt: 29 maart 2022
  • Omvang: 96 pagina’s
  • Prijs: € 10 – € 15
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van het boek over Vladimir Poetin van Wierd Duk

Wie is Vladimir Poetin? Het Westen weet zich geen raad met de Russische president. Met de annexatie van de Krim schendt Poetin de internationale rechtsorde. ‘Hij is het contact met de werkelijkheid verloren,’ oordeelde de Duitse bondskanselier Angela Merkel.

Maar Vladimir Poetin, die in zijn jeugd in Leningrad bekendstond als een heetgebakerde straatvechter, hanteert een andere logica. De voormalige kgb-agent beschouwt de ineenstorting van de Sovjet-Unie als ‘de grootste catastrofe van de twintigste eeuw’. Hij wil Moskous invloed binnen de grenzen van het voormalige Sovjetrijk herstellen. Niet alleen de Krim, de hele Oekraïne speelt in die plannen een vitale rol.

Hoe ver zal Poetin gaan? Komen ook de Baltische navo-lidstaten Estland, Letland en Litouwen in zijn plannen voor? In die landen leven honderdduizenden etnische Russen.
Heeft het Westen de ontwikkelingen in Rusland verkeerd ingeschat? In de jaren negentig, na de ondergang van het communisme, leek Rusland zich te ontwikkelen tot een liberale democratie. Maar miljoenen Russen vervielen tot armoede. Zij koesteren een grote afkeer van het Westen, dat Rusland in hun ogen op de knieën heeft gedwongen.

Met de oprichting van een Euraziatische Unie zint Poetin op wraak voor het verlies van de Sovjet-Unie. Hij werkt bovendien aan een conservatief beschavingsoffensief. Het orthodox-christelijke, autocratische Rusland moet een alternatief vormen voor het liberale Westen, dat in Poetins ogen ten onder gaat aan decadentie en materialisme.

Historicus en journalist Wierd Duk, die lang als correspondent in Rusland werkte, beschrijft hoe de straatvechter uit Leningrad zich ontwikkelde tot de geslepen strateeg in het Kremlin: de Russische leider die de wereldorde bedreigt.

Bijpassende boeken en informatie

Walerjan Pidmohylnyj – Die Stadt

Walerjan Pidmohylnyj Die Stadt roman uit Oekraïne recensie en informatie. Op 1 maart 2022 verschijnt bij uitgeverij Guggolz Verlag de Duitse vertaling van de Oekraiense roman uit 1928 van schrijver Walerjan Pidmohylnyj.

Walerjan Pidmohylnyj Die Stadt recensie en informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman uit 1928 Die Stadt. Het boek is geschreven door Walerjan Pidmohylnyj. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de Oekraiense roman uit 1928 van schrijver Walerjan Pidmohylnyj.

Walerjan Pidmohylnyj Die Stadt roman uit Oekraïne

Die Stadt

  • Schrijver: Walerjan Pidmohylnyj (Oekraïne)
  • Soort boek: Oekraïense roman
  • Origineel: Місто/Misto (1928)
  • Duitse vertaling: Diverse vertalers
  • Uitgever: Guggolz Verlag
  • Verschijnt: 1 maart 2022
  • Omvang: 413 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook

Flaptekst van de Oekraiense roman van Walerjan Pidmohylnyj

Walerjan Pidmohylnyj (1901–1937) hat mit »Die Stadt« 1928 einen Roman geschaffen, der von der psychologischen Prosa des französischen Naturalismus, die Pidmohylnyj selbst ins Ukrainische übersetzt hat, inspiriert ist und zum Kernbestand der ukrainischen literarischen Moderne gehört. Der Existenzialismus blitzt schon durch die Zeilen, die sanft ironische Erzählweise schlägt immer wieder in bissigen Spott um – und dennoch vermag Pidmohylnyj es auf atemberaubende Weise, von den sozialen und gesellschaftlichen Verwerfungen der Zeit nicht nur zu berichten, sondern sie uns erzählerisch vor Augen zu führen und begreifbar zu machen. Stepan, dessen Weg wir lesend miterleben, kommt voller Erwartungen und mit großen Zielen in die Metropole Kyjiw, wo er ein Studium beginnen und dabei mithelfen möchte, den Sozialismus aufzubauen.

Die Stadt und ihre Bewohner faszinieren ihn, stoßen ihn aber gleichzeitig auch ab und genügen seinen überzogenen Ansprüchen nicht. Vor allem aber stürzen sie ihn in chaotische Verhältnisse und machen seine hehren Pläne zunichte: Als Stepan dann auch noch Feuer für die Schriftstellerei fängt, kommt er endgültig vom Kurs ab. Alexander Kratochvil hat in Zusammenarbeit mit Lukas Joura, Jakob Wunderwald und Lina Zalitok die abgründig schillernde Erzählung in ein elegant doppelbödiges Deutsch gebracht, mit einer Vielzahl an geschliffenen Formulierungen und zugespitzten Dialogen. »Die Stadt«, dieses Meisterwerk der ukrainischen Literatur des frühen 20. Jahrhunderts, fügt der vielstimmigen europäischen Moderne eine hierzulande bisher unbekannte weitere Facette hinzu.

Walerjan Pidmohylnyj (1901–1937) wurde als Sohn eines Gutsverwalters im Donbas, in einem Dorf nahe der heutigen Stadt Dnipro geboren. Mit den Kindern des wohlhabenden Grundbesitzers konnte er Französisch lernen. Ob Pidmohylnyj nach seinem Schulabschluss ab 1918 am Bürgerkrieg teilnahm, wie es eine Quelle besagt, ein Hochschulstudium in Kyjiw absolvierte oder als Lehrer in seiner Heimatregion arbeitete, ist ungewiss. 1920 wurde eine erste Erzählsammlung gedruckt, daneben übersetzte er französische Autoren wie Anatole France und Guy de Maupassant ins Ukrainische. 1922 nahm Pidmohylnyj eine Lehrerstelle in Kyjiw an und arbeitete als Redakteur bei einer ukrainischen Kulturzeitschrift. In den 1930er-Jahren konnte er nicht publizieren, er verlor seinen Redakteursposten, siedelte in die damalige Hauptstadt Charkiw um und wurde mehrfach inhaftiert und gefoltert. 1935 wurde er wegen angeblicher Mitgliedschaft in einer terroristischen Vereinigung zu Lagerhaft auf den Solowezki-Inseln verurteilt, wo er 1937 durch Erschießung hingerichtet wurde. Erst ab 1991 konnten seine Werke wieder gedruckt werden.

Bijpassende boeken en informatie