Tag archieven: Nederlandse schrijver

Philip Snijder – Het smartlappenkwartier

Philip Snijder Het smartlappenkwartier recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Nederlandse roman. Op 15 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Philip Snijder.

Philip Snijder Het smartlappenkwartier Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van het de roman Het smartlappenkwartier. Het boek is geschreven door Philip Snijder. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Philip Snijder.

Philip Snijder Het smartlappenkwartier Recensie

Het smartlappenkwartier

  • Schrijver: Philip Snijder (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 15 september 2020
  • Omvang; 224 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Recensie en waardering voor de roman van Philip Snijder

  • “Een beetje in de luwte bouwt Philip Snijder gestaag aan zijn romans gebaseerd op zijn eigen afkomst en leven. In Het smartlappenkwartier staat de relatie met de moeder centraal, een moeder die zichzelf van het juk van het familiebestaan probeert te bevrijden. Na haar plotselinge verdwijning haar zestienjarige zoon naar haar op zoek. Het smartlappenkwartier is een nieuw deel in het lezenswaardige en overtuigende autobiografische serie boeken over Bickersieland in Amsterdam.” (Allesoverboekenenschrijvers.nl, ∗∗∗∗)

Flaptekst van de nieuwe roman Philip Snijder

In Philip Snijder’s nieuwe roman “het Smartlappenkwartier’ vormt het Bickerseiland een biotoop op zichzelf: een mythisch, beklemmend eiland, bevolkt door een kluwen familieleden wier primitieve liefde de hoofdpersoon naar de keel vliegt. In eerdere boeken wordt op zowel aangrijpende als hilarische wijze verteld hoe deze jongen zich probeert los te worstelen uit de strop van de familieband. In Het smartlappenkwartier staat de moeder centraal, een vastgeroeste Bickerseilandse tot op het bot, ongeschoold, wereldvreemd. Op een zondagmiddag is ze opeens verdwenen. Als ze zich ’s avonds meldt, is het familiealarm al afgegaan, maar alleen haar zestienjarige zoon krijgt het telefoonnummer waarop ze te bereiken zou zijn. Hij stapt op zijn Puch en verdwaalt in de herinneringen aan hun gezamenlijke verleden, waarin strijd, haat en schaamte de boventoon voeren.

Bijpassende boeken en informatie

Thomas Lieske – Honderd hoge dagen

Tomas Lieske Honderd hoge dagen recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Nederlandse roman. Op 13 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij Querido de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Thomas Lieske.

Tomas Lieske Honderd hoge dagen Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van het de roman Honderd hoge dagen. Het boek is geschreven door Tomas Lieske. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Tomas Lieske.

Tomas Lieske Honderd hoge dagen Recensie

Honderd hoge dagen

  • Schrijver: Tomas Lieske (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Querido
  • Verschijnt: 13 oktober 2020
  • Omvang: 276 pagina’s
  • Uitgave: Paperback

Flaptekst van de nieuwe roman van Thomas Lieske

Luuk, een kraanmachinist met hoogtevrees, kijkt in de hoogste torenkraan uit over de Arabische woestijn waarin gebouwd wordt, terwijl hij luistert naar Beethovens muziek. Als hij op een dag blijvend verblind wordt door een fel, onverklaarbaar hemellicht en Beethoven in zijn torenkraan opduikt, wordt hij naar Nederland overgebracht. Zijn nichtje Mira, dat wel voor hem wil zorgen, wordt gegrepen door dezelfde vlammende passie voor het werk van Beethoven. Tijdens een korte verliefde periode brengen zij diens gevaarlijke les in praktijk: wie het hoogste niveau wil bereiken, moet een deel van het dierbare gewone leven loslaten.

Honderd hoge dagen is een nieuw hoogtepunt in het oeuvre van Tomas Lieske, die al vaker op magistrale wijze heeft laten zien dat het mogelijke en het onmogelijke in prachtige verhalen samen kunnen gaan.

Bijpassende boeken en informatie

Vincent Kortmann – De tussenzus

Vincent Kortmann De tussenzus recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Nederlandse roman. Op 18 augustus 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de debuutroman van de Nederlandse schrijver Vincent Kortmann.

Vincent Kortmann De tussenzus Recensie en Informatie

Het is vanmiddag 20 graden Celsius in mijn huis maar ik merk dat ik het koud had toen ik deze debuutroman van Kortmann dichtsloeg.

Onderweg, tijdens het lezen van deze roman had ik gehoopt zo her en der een sprankje warmte op te vangen. Dat is helaas niet gebeurd. Misschien kan dat niet wanneer je schrijft over het leven van opgroeiende pubers in een samengesteld en in dit geval ook welgesteld gezin. Gelukkig zie ik om mij heen regelmatig het tegenovergestelde.

Ik had het koud had toen ik deze debuutroman van Vincent Kortmann uit had

Okee, nu het verhaal. Tommie Boezerman, de zoon van een belangrijk parlementariër besluit op de dag  dat hij 18 is geworden zich uit te schrijven van het gymnasium waar hij opzit. Hij zit in het examenjaar, maar vindt het welletjes. Hij gaat zijn weg wel vinden zonder diploma. Zijn moeder was ooit een bekende dichteres maar helaas is zij tijdens een zeiltocht op het Wad verdronken. Tommie was toen acht. Zijn vader, een womanizer, krijgt een relatie met een vrouw die een dochter heeft in dezelfde leeftijd als Tommie. De relatie loopt spaak, moeder gaat aan de andere kant van de wereld werken en laat Cleo, haar dochter achter dan kan zij haar school afmaken.

Vader, Manfred Boezerman, vanwege belangrijk, belangrijk, vaak overal en nergens, deze kinderen alleen achtergelaten in een kast van een huis met alles erop en eraan, leiden hun eigen leven. Wanneer er contact met  Manfred, nodig is dan loopt dit altijd via zijn secretaresse, ene Jessica. En dan is er nog een optocht aan au-pairs die de revue passeren, om het leven van de kinderen enigszins te regelen.

Vincent Kortmann De tussenzus Recensie

Cleo, luidruchtig, gefascineerd door wapens, overtuigd klimaat activist. En Tommie, wordt stiller en stiller. Vult zijn tijd met vrijwilligerswerk bij een kringloop. Heeft wel een lijntje met z’n opa, de vader van zijn moeder. Daar zit denk ik wel een flintertje warmte tussen die twee. Gelukkig maar.

De relatie tussen Tommie en Cleo is wat ingewikkeld. Zij, een prachtig meisje, wild, uitbundig, uitgesproken en dan Tommie, die de onuitgesproken taak op zich heeft genomen voor zijn “stief”zusje te zorgen. Intussen droomt hij over zijn moeder en kan helaas zich haar gezicht niet meer herinneren. Wel weet hij nog van de bijna manische fietstochtjes met haar richting de Waddenzee. Dan waren zij samen, maar vaak leek het erop dat moeder helemaal vergeten was dat zij hem mee had genomen. En was hij eigenlijk wel verdrietig geweest toen zij overleed?

Dan vraagt zijn oude school hem een theaterstuk de redigeren dat op het eind van het jaar zal worden opgevoerd in de stadsschouwburg. Ja, dat moet gaan over een vader die zijn kind verwaarloost. En aan het eind moet vader dood, samen met het kind. Gewoon omdat hij willens en wetens een klootzak blijkt te zijn en nooit naar het kind heeft omgekeken. Alleen maar met zichzelf bezig, zelfvoldaan, arrogant. En het kind kant kan dan ook geen kant meer op.

Debuutroman die de problemen van een samengesteld gezin aansnijdt

Ja, wat zal ik ervan zeggen. Ik denk dat deze roman een actueel thema aansnijdt. Dat in de samengestelde gezinnen er soms zoveel hands aan dek nodig zijn om de zaak te laten draaien. En dan vooral op emotioneel terrein.  En ja, ik kan mij voorstellen hoe dit ten koste kan gaan van opgroeiende kinderen die in zo’n gezin wonen. Dat er niet altijd tijd wordt genomen hoe het gaat met de mentale gesteldheid  van deze kinderen. Dat is denk ik een ernstige valkuil voor veel van deze moderne gezinnen . Ik denk dat opgroeiende pubers uit gescheiden gezinnen zich zeker zullen herkennen in deze roman en vanwege de weinig gelaagdheid wellicht juist voor hen geschreven is. De tussenzus is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Mieke Koster

De tussenzus

  • Schrijver: Vincent Kortmann (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman, debuutroman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 18 augustus 2020
  • Omvang: 271 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van de eerste roman van Vincent Kortmann

De tussenzus is de debuutroman van Vincent Kortmann. Hoofdpersoon Tommie Boezerman scheef zich op zijn achttiende verjaardag uit en verliet de middelbare school. Zelf is hij ook verlaten: zijn moeder is dood en zijn vader, een parlementariër, is alleen bereikbaar via zijn persoonlijk assistent. Zonder enig ouderlijk toezicht woont Tommie in een groot en comfortabel huis met zijn voormalige stiefzus Cleo.

Zij is het vrijgevochten type, begaan met het milieu, bijdehand en in toenemende mate gefascineerd door wapens. Hoe gewelddadiger Cleo in haar opvattingen wordt, des te stiller wordt Tommies verzet. Wanneer hij voor zijn oude school wordt gevraagd een toneelstuk te schrijven, lijkt hij daarin zijn ziel en zaligheid te kunnen stoppen – en zijn woede. Maar dan moet het wel worden gezien.

De tussenzus is een aangrijpende roman over twee onthechte mensen die tot elkaar veroordeeld zijn, maar steeds verder van elkaar verwijderd raken. Vincent Kortmann weet in dit ontwapenende en geestige debuut een haarscherp beeld te schetsen van de moderne jongvolwassenheid in een uit elkaar gevallen gezin.

Bijpassende boeken en informatie

Bert Wagendorp – Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde

Bert Wagendorp Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde recensie en informatie over de inhoud van dit boek met sportverhalen. Op 16 juli 2020 verschijnt bij Uitgeverij Pluim het nieuwe boek van de Nederlandse schrijver Bert Wagendorp.

Bert Wagendorp Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde Recensie en Informatie

Bij velen zal Bert Wagendorp vooral bekend zijn als de schrijver van de verfilmde succesroman Ventoux. Echter al veel langer is hij een begenadigd columnist en sportschrijver. Bovendien is hij al een flink aantal jaren hoofdredacteur van het onvolprezen wielertijdschrift De Muur, één van de media waarin ook zijn sportverhalen te lezen zijn.

Bert Wagendorp Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde Recensie

Bert Wagendorp is, net als Wilfried de Jong, een schrijver met oog voor detail. Neem daarbij zijn prachtige stijl en het eindresultaat zijn prachtige verhalen over sport en sporters, wielrenners in het bijzonder. Zelfs voor de niet sportliefhebber is het de moeite waard om de weerzin tegen sport aan de kant te zetten en de verhalen te lezen.

Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde is het bewijs dat de veel sportliteratuur in Nederland inmiddels een zeer hoog niveau heeft en van de kwaliteit van Bert Wagendorp in het bijzonder. Het boek is een echte aanbeveling om te lezen tijdens een saaie touretappe en is gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde

Sportstukken

  • Schrijver: Bert Wagendorp (Nederland)
  • Soort boek: sportverhalen
  • Uitgever: Uitgeverij Pluim
  • Verschijnt: 16 juli 2020
  • Omvang: 236 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van het boek met nieuwe sportverhalen van Bert Wagendorp

Bert Wagendorp is meer geïnteresseerd in sportverhalen dan in sportuitslagen. Sport is een machine die eindeloos verhalen produceert over helden, liefde en boefjes. Hoe Peter Sagan mijn geliefde verleidde bevat Wagendorps beste sportstukken: over het beklimmen van de Mont Ventoux, de fascinerende valsheid van de sport en over de Rise & Fall van Lance Armstrong. Over de man die de afscheidskoers van Francesco Moser won, over die ene zondagmiddag waarop Jan Janssen een legende werd en over Tony Rominger als kunstwerk. Dat alles onder het motto: sport is een literair genre.

Bert Wagendorp (Groenlo, 1956) was sportverslaggever voor de Leeuwarder Courant en de Volkskrant. Voor die laatste krant versloeg hij zesmaal de Tour de France en was hij jarenlang sportcolumnist. Wagendorp is hoofdredacteur van het wielertijdschrift De Muur. Sinds 2006 is hij algemeen columnist van de Volkskrant. In 2017 maakte hij samen met JW Roy een rockopera over Lance Armstrong, waarmee ze de Nico Scheepmakerbeker wonnen. Van hem verschenen de bestsellers Ventoux, Masser Brock en Ferrara.

Bijpassende boeken en informatie

 

Rob Verschuren – Het witte land

Rob Verschuren Het witte land recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Nederlandse roman. Op 4 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij In de Knipscheer de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Rob Verschuren.

Rob Verschuren Het witte land Recensie en Informatie

Uitgeverij In de Knipscheer lukt het in de afgelopen jaren met regelmaat om nieuwe interessante schrijvers te ontdekken en hiervan werk uit te geven dat het lezen meer dan de moeite waard is. Een goed voorbeeld hiervan is Rob Verschuren waarvan in de afgelopen jaren een al een verhalenbundel en twee romans zijn verschenen.

Net als in zijn bijzonder mooie debuutroman Tyfoon situeert Rob Verschuren Het witte licht grotendeels in een niet nader benoemd Zuidoost-Aziatisch land. Maar gelijkenissen met Vietnam, waar Verschuren zelf woont, zijn onmiskenbaar.

Bobby, de hoofdpersoon van de roman, is een man van 55 met een vrij succesvol reclamebureau. Relaties met vrouwen lopen meestal op de klippen, zonder in grote drama’s te eindigen. Sowieso is zijn leven vrij saai en voorspelbaar. Tijdens zijn werk als reclameman wordt hij geconfronteerd met een aangrijpende indringende foto van een vrouw die een tsunami heeft overleefd in een land in Azië.

Rob Verschuren Het witte land Recensie

Bobby raakt in de ban van de vrouw op de foto en besluit zijn bedrijf en zijn huis te verkopen en naar het land af te reizen op de vrouw te zoeken, alhoewel hij zich bewust is van het feit dat de kans van slagen van zijn zoektocht vrijwel nihil is.

Aan gekomen in het land neemt hij zijn intrek in een toeristenhotel dat vrijwel geheel bevolkt wordt door Bulgaren. Langzaam maar zeker laat hij zich opnemen door het land en de bevolking. Dat gebeurt des te meer als hij ervoor kiest om zijn intrek te nemen in een klein hotel in een volkswijk waar toeristen afwezig zijn.

Mooie, stijlvolle en contemplatieve roman die een groot lezerspubliek verdient

Zijn verblijf in de volkswijk en met name de fascinerende ontmoetingen met een gehandicapte vrouw die een inneempunt van oude materialen beheert, zorgen ervoor dat hij zich meer en meer laat meeslepen door het karakter van de stad, de bevolking en het land. Hij raakt hierdoor in een contemplatieve staat van zijn waardoor hij zijn oude leven totaal kan achterlaten en ronduit gelukkig lijkt te zijn.

De grote kracht van Rob Verschuren is dat hij weinig pagina’s nodig heeft om de lezer mee te slepen. Op overtuigende wijze creëert hij een bijna magisch realistisch en sprookjesachtige sfeer die je als lezer volledig overtuigt. Het witte land is een mooie, stijlvolle en overtuigende roman die een groot lezerspubliek verdient, gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Het witte land

  • Schrijver: Rob Verschuren (Nederland)
  • Soort boek: psychologische roman
  • Uitgever: In de Knipscheer
  • Verschijnt: 4 september 2020
  • Omvang: 156 pagina’s
  • Uitgave: Paperback
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de nieuwe roman van Rob Verschuren

Het Witte Land is het fascinerende relaas van een man die de zeggenschap over zijn lot uit handen heeft gegeven en op een miraculeuze manier zijn diepste wens vervuld ziet worden. Met niet veel meer dan een e-reader waarop hij zevenennegentig literaire meesterwerken heeft geladen, vertrekt Bobby, een reclameman van middelbare leeftijd, naar een sinister Aziatisch land. Hij heeft alles achter zich gelaten om een naamloze vrouw van een nieuwsfoto te zoeken, al beseft hij dat hij haar nooit zal vinden en vooral op zoek is naar zichzelf.

In de kuststad waar de foto is genomen, dwaalt hij doelloos door de chaotische volkswijk, tot hij op een ochtend in een afvalloods een verlamde jonge vrouw ziet, gehuld in een sneeuwwit gewaad. In zijn verbeelding wordt de loods een tempel, en de vrouw – die hij Bleke Orchidee noemt – een priesteres. Dag na dag zit hij bij haar op een stapel plat gevouwen dozen, totdat de roldeur begint te zakken en de vrouw hem wegwuift, nadat ze haar hand heeft opgehouden voor geld. Wanneer hij besluit om zich niet langer weg te laten sturen, wacht hem een verrassing.

Bijpassende boeken en informatie

Arjen Lubach – Stoorzender

Arjen Lubach Stoorzender recensie en informatie over de inhoud van dit boek met autobiografische verhalen. Bij Uitgeverij Podiumverschijnt op 20 augustus 2020 het nieuwe boek van de Nederlandse tv-maker en schrijver Arjen Lubach.

Arjen Lubach Stoorzender Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Stoorzender. Het boek is geschreven door Arjen Lubach. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het nieuwe boek met verhalen van de Nederlandse tv-maker en schrijver Arjen Lubach.

Arjen Lubach Stoorzender Recensie

Stoorzender

  • Schrijver: Arjen Lubach (Nederland)
  • Soort boek: autobiografische verhalen
  • Uitgever: Podium
  • Verschijnt: 20 augustus 2020
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: Paperback

Flaptekst van het nieuwe boek van Arjen Lubach

In Stoorzender doet Arjen Lubach verslag van twee jaar uit zijn bewogen bestaan. Vanuit zes verschillende plekken (Los Angeles, Vlieland, New York, Friesland, Zweden en Amsterdam) schrijft hij ongebruikelijk persoonlijk over Zondag met Lubach, muziek, comedy, politiek, het leven en de liefde.

Stoorzender is een unieke mix van eerlijke, grappige en ontroerende verhalen, zoals alleen Arjen Lubach die kan schrijven.

Arjen Lubach Informatie

  • Volledige naam: Arjen Henrik Lubach
  • Geboren op 22 oktober 1979
  • Geboorteplaats: Groningen, Nederland
  • Discipline: tv-maker, cabaretier, muzikant, schrijver
Meer boeken van Arjen Lubach

2013 | IV (roman)
2012 | Recensiekoning recenseert Nederland (columns)
2011 | Magnus (roman)
2008 | Bastaardsuiker (roman)
2006 | Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend (roman)

Bijpassende boeken en informatie

Lejo Siepe – Onverwacht

Lejo Siepe Onverwacht recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe familiegeschiedenis. Op 21 januari 2021 verschijnt bij Uitgeverij Passage het boek van Lejo Siepe over zijn familie.

Lejo Siepe Onverwacht Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de familiegeschiedenis Onverwacht. Het boek is geschreven door Lejo Siepe. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het boek over de familie van de Nederlandse documentairemaker en journalist Lejo Siepe.

Lejo Siepe Onverwacht Recensie

Onverwacht

Een familiegeschiedenis

  • Schrijver: Lejo Siepe (Nederland)
  • Soort boek: familiegeschiedenis
  • Uitgever: Uitgeverij Passage
  • Verschijnt: 20 januari 2021
  • Omvang: 200 pagina’s
  • Uitgave: Paperback

Flaptekst familiegeschiedenis van Lejo Siepe

Soms gebeuren er onverwachte dingen in een mensenleven. Journalist Lejo Siepe komt er pas na de dood van zijn moeder achter wie hij werkelijk is. Bij het uitruimen van het ouderlijk huis ontdekt hij het trouwboekje. Achter zijn geboortenaam staan de letters GEW. Wat betekent dat?

Hij gaat op zoek naar een oud familiegeheim. Er volgt een maandenlange speurtocht die hem in Heerlen, Oost-Groningen, de Noordoostpolder en Bremen doet belanden. Het boek geeft een schitterend beeld van een familie die op de ene plek buitengesloten wordt en dan in de polder een hernieuwd bestaan gaat opbouwen. Maar uiteindelijk moet de auteur zich belangrijke vragen stellen. Wat is afkomst? Wat zit er in de genen? Hoogleraar Douwe Draaisma schreef het nawoord.

Lejo Siepe (1957) is journalist en documentairemaker voor diverse media als de VPRO, VARA en NTR. Hij publiceerde eerder vier boeken, waaronder de biografie over Fré Meis. Hij won de NL Award voor een tv-documentaire over Rutger Kopland en was medewinnaar van een Zilveren Reiss microfoon met het VPRO-radioprogramma Boeken en Een leven lang van de NTR. Momenteel is hij directeur van het Media Trainings Centrum Noord-Nederland.

Bijpassende boeken en informatie

Bertram Koeleman – Het dreigbed

Bertram Koeleman Het dreigbed recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe verhalenbundel. Op 11 augustus 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de het nieuwe boek met verhalen van Bertram Koeleman.

Bertram Koeleman Het dreigbed Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de verhalenbundel Het dreigbed. Het boek is geschreven door Bertram Koeleman. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het nieuwe boek met verhalen van Bertram Koeleman.

Bertram Koeleman Het dreigbed Recensie

Het dreigbed

  • Schrijver: Bertram Koeleman (Nederland)
  • Soort boek: verhalen
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 11 augustus 2020
  • Omvang: 224 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 21,99 / € 9,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Recensie en waardering van de verhalenbundel

  • “Het dreigbed is kraakhelder geschreven en leest soepel. (…) Dat Koeleman niet alleen op technisch vlak indruk weet te maken, maar tegelijk ook een verhaal met gevoel weet te vertellen, is de overtuigende stap die hij met Het dreigbed heeft genomen.”  (NRC Handelsblad, ●●●●)
  • “Een diepe buiging voor dit vertellersvernuft.” (Trouw )
  • “Héél normaal vertellen over iets héél vreemds: schrijvers Rob van Essen en Betram Koeleman zijn er beiden meesters in. Hun absurdisme levert sublieme verhalen op.” (de Volkskrant, ★★★★)

Flaptekst nieuwe boek met verhalen van Bertram Koeleman

In een stad in verval stuit een zwerver op een man die lezingen houdt over het einde van de mensheid. Een docent neemt overspel als onderwerp voor een schrijfoefening en ziet zijn college veranderen in een wraakoefening. In een uitzichtloze oorlog wordt een strijder opgezadeld met een mysterieuze missie. Wanneer een vriendin een dreigbed voorstelt als opvoedingstip, ontketent dit onvermoede verlangens in de wanhopige ouders. Ondertussen zwerft de schrijver zelf van het ene logeeradres naar het volgende, worstelend met vragen die hij nooit eerder hoefde te stellen.

Bertram Koelemans thema’s en obsessies zijn op iedere pagina voelbaar: de uitdagingen van het ouderschap, de complexiteit van familiebanden, en uiteenlopende vormen van afhankelijkheid, waarvan de liefde niet de minste is. Het dreigbed is Koeleman op zijn best. Duister, geestig, ontroerend en verontrustend. Wat misschien nog het meest beangstigend is: het is zijn meest persoonlijke boek tot nu toe.

Bijpassende boeken en informatie

Reggie Baay – Het kind met de Japanse ogen Recensie

Reggie Baay Het kind met de Japanse ogen Recensie Waardering en Informatie. In oktober 2018 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de documentaire anti-oorlogsroman van Reggie Baay Het kind met de Japanse ogen.

Reggie Baay Het kind met de Japanse ogen Recensie

Wat een prachtige, pijnlijke en ontroerende familiegeschiedenis schreef Reggie Baay met dit boek. Een ode aan zijn ouders, een ode aan  de vele overlevenden van Japanse overheersing en de onafhankelijkheidsoorlog van Nederlands-Indië. En aan alle “slachtoffers” van deze oorlogen, die eind jaren ’40 naar Nederland zijn gerepatrieerd. In tegenstelling tot De Tolk van Java, van Alfred Berney is dit geen afrekening met een zwarte jeugd, nee veelmeer is dit een zoektocht naar het zware verleden van vooral vader, maar zeker ook van moeder. Om te gaan begrijpen, om de flarden van deze geschiedenis die hij als kleine jongen opving tijdens de koempoelans die nogal eens in Huize Baay plaatsvonden te leren duiden. Voor zichzelf, maar ook zeker voor zijn ouder broer. De jongen met de Japanse ogen, ongevraagd en zeker onbedoeld slachtoffer van deze geschiedenis.

Bestebroer, schrijft Reggie Baay, voor jou ga ik dit allemaal opschrijven en daarna zal ik het je voorlezen.

Na het overlijden van beide ouders vindt Baay foto’s, negatieven, documenten. Deze gaan allemaal terug naar de Indische tijd van zijn ouders. Naar verhalen over een zinloze oorlog die alleen maar slachtoffers maakten. En aan de hand van deze foto’s en verhalen gaat hij terug, op reis, op zoek naar alle plekken waar zijn vader is geweest, heeft gevochten, als krijgsgevangene van de Japanners ingezet werd bij de aanleg van de Birma spoorlijn. En jaren later tot zijn grote verbijstering weer werd opgeroepen om mee te vechten in de onafhankelijkheidsoorlog. Baay reist eerst naar Thailand, met de foto’s in de aanslag op zoek naar plekken die vader blijkbaar niet voor niets had gefotografeerd. En dan verder de Archipel door, vragen stellend, hopend op gesprekken met overlevenden uit die tijd, zoekend naar de door zijn vader vastgelegde plekken. Hij probeert zich in te leven in het jonge leven van zijn vader, jarenlang op oorlogspad, de onvermijdelijke gruwelijkheden waarvan vader ooggetuige moet zijn geweest. De jarenlange onzekerheden, ontberingen, vijandigheden, fysiek lijden, honger, dorst, uitbuiting, minachting,vernederingen.

Het ontroerende verhaal, wanneer vader in 1947 weigert verder nog één keer zijn wapen te gebruiken, weigert op verlof te gaan en uiteindelijk legerkok wordt. Hoe hij liefdevol maaltijden bereidt voor “zijn” manschappen, met plaatselijke kruiden, vers geschoten wild, zodat de mannen weer enigszins getroost, de vijandelijke wereld in kunnen.

Reggie Baay Het kind met de Japanse ogen Recensie

Er tussendoor verhalen over het leven, zijn jeugd in het gezin Baay in Nederland. Hoe dat er aan toe ging thuis, met een regelmatig onberekenbare vader, een zwaar getraumatiseerde moeder en een geestelijk gehandicapte broer. De bijeenkomsten met “tantes en ooms”, vaak ook behoorlijk getroebleerd, waar met elkaar gepraat werd naar het met elkaar verbonden zijn in deze zwarte geschiedenis. Over het leven thuis, hun jeugd, in Oude Wetering aan de Hoolboomstraat. En hoe zij met elkaar vader, moeder, en de twee jongens de demonen waar vooral vader regelmatig door bezocht werd, keer op keer versloegen of van zich af konden wenden. Maar ook hoe de Indiërs in Nederland werden ontvangen, als vijanden, profiteurs, vergeten, niet gehoord, en verwaarloosd door de Nederlandse regering. De derde oorlog waar dit gezin ongevraagd en vooral onterecht in terecht is gekomen.

Pijnlijke, ontroerende familiegeschiedenis, prachtig en liefdevol opgeschreven

De pijnlijke conclusie die Reggie Baay trekt aan het eind van dit prachtige en noodzakelijke boek over deze Nederlandse zwarte geschiedenis. Dat Nederland niet echt wil weten, niet echt geïnteresseerd is. “ Moeten wij het hierbij laten? Moeten wij deze oorlogshistorie dan ook maar wegspoelen in het riool van de vergetelheid?”, vraagt hij zich bijna wanhopig af. Gelukkig voor alle geïnteresseerde  lezers deed hij dat niet, gelukkig voor zijn Bestebroer kan hij deze pijnlijke, ontroerende en liefdevolle geschiedenis, nu hardop voorlezen. Dit boek verdient voor mijns inziens een groot lezerspubliek. Het kind met de Japanse ogen is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Mieke Koster

Het kind met de Japanse ogen

  • Schrijver: Reggie Baay (Nederland)
  • Soort boek: anti-oorlogsroman, familieroman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 24 september 2018
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)

Flaptekst Reggie Baay – Het kind met de Japanse ogen

Nederlands-Indië, 1939. Een jonge man tekent voor het koloniale leger en komt vervolgens in Japanse krijgsgevangenschap terecht waar hij dwangarbeid moet verrichten aan de beruchte Birma-Siamspoorlijn. Als hij na drieënhalf jaar van ontberingen wordt bevrijd en de draad van zijn leven weer hoopt op te pakken, wordt hij aansluitend een volgende oorlog in gestuurd: de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog die in zijn geboorteland is losgebarsten. Als na de Politionele Acties in december 1949 de soevereiniteits-overdracht plaatsvindt en hij met zijn prille gezin naar Nederland vlucht wordt hij geconfronteerd met herinneringen en trauma’s. Die strijd wordt er niet gemakkelijker op als blijkt dat zijn zoon de ogen van de vijand als een kaïnsteken zijn leven lang met zich mee zal moeten voeren. Het kind met de Japanse ogen is een documentaire (anti-)oorlogsroman over de gruwelijke en onontkoombare gevolgen van de oorlog. Maar het is ook een roman over de veerkracht van de mens die, hoe wreed het lot ook is, altijd blijft zoeken naar manieren om te overleven.

Bijpassende Boeken en Informatie

Bill Mensema – Ik wil naar Oss

Bill Mensema Ik wil naar Oss recensie en informatie over de inhoud van deze roman van Bill Mensema, deel drie in de tiendelige romanreeks Decade. Op 24 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij Passage de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Bill Mensema.

Bill Mensema Ik wil naar Oss Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Ik wil naar Oss, het derde deel in de tiendelige romanreeks. Het boek is geschreven door Bill Mensema. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van de Nederlandse schrijver Bill Mensema.

Bill Mensema Ik wil naar Oss Recensie

Ik wil naar Oss

Decade 3

  • Schrijver: Passage (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Uitgeverij Passage
  • Verschijnt: 24 september 2020
  • Omvang: 128 pagina’s
  • Uitgave: Paperback

Flaptekst van Decade 3 van Bill Mensema

In deel 3 wordt geregeld verhuisd, zoals dat gaat als je jong bent en je je weg aan het vinden bent op een nieuwe plek. Maar niet alles kan mee en sommige dingen moeten achterblijven.

Passend genoeg weerklinkt dan het nummer “Brick House’ van The Commodores (de live-versie), tijdens welke Elvira en de drie jongens hun conclusies trekken. Koninginnedag 1980 komt eraan en direct daarna zullen ze wederom vertrekken naar Frankrijk. Maar niet nadat er eerst twee pijnlijke confrontaties plaatsvinden. Pas dan wordt er echt afscheid genomen.

Bijpassende boeken en informatie