Tag archieven: Nederlandse roman

Renata Veel – Morgen ben ik je bruid

Renata Veel Morgen ben ik je bruid recensie en informatie over de inhoud van de debuutroman. Op 15 juni 2023 verschijnt bij uitgeverij Amphora Books de eerste roman van de Nederlandse schrijfster Renata Veel.

Renata Veel Morgen ben ik je bruid recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Morgen ben ik je bruid. Het boek is geschreven door Renata Veel. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de eerste roman van de Nederlandse auteur Renata Veel.

Renata Veel Morgen ben ik je bruid recensie

Morgen ben ik je bruid

  • Auteur: Renata Veel (Nederland)
  • Soort boek: debuutroman
  • Uitgever: Gibbon Books
  • Verschijnt: 15 juni 2023
  • Omvang: 420 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 27,50 / € 11,95
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de eerste roman van Renata Veel

Cato wordt in het hippietijdperk geboren als achtste kind in een gezin van tien. Haar ouders hebben het vooral druk met hun eigen besognes. Tijd en aandacht voor de jongsten is er daardoor nauwelijks. Cato wordt als ze klein is ook nog geplaagd door haar grotere broers en zussen. Omdat ze qua uiterlijk niet veel overeenkomsten vertoont met de rest van het gezin wordt aan haar afkomst getwijfeld. Cato gaat steeds sterker geloven in de veelgemaakte grap ‘Cato is achter een boom gevonden’.

Met niet veel meer dan het vermogen om te overleven trekt zij als jong meisje de wijde wereld in, op zoek naar waar ze wel thuishoort. Deze zoektocht lijkt onder meer in de liefde steevast spaak te lopen. Onderweg ontdekt ze welke dingen ze van huis uit heeft meegekregen voor haar zielsgeluk.

Renata Veel (1960) is geboren in ’s-Gravenhage. De afgelopen jaren volgde ze cursussen proza en poëzie aan de Schrijversvakschool in Amsterdam bij onder anderen Pauline Slot, Jos Versteegen en
Hélène Gelèns. Renata wordt geprezen om haar gedichten. Haar kracht ligt in haar beeldtaal en gevoel voor ritme. Eerder won ze verschillende prijzen voor het voordragen van haar gedichten in
de Open Bak in het Amsterdamse theater de Engelenbak en voor een verhalenwedstrijd in Vrij Nederland. Deze roman is haar fictiedebuut.

Bijpassende boeken en informatie

Marente de Moor – De schoft

Marente de Moor De schoft Recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe roman. Op 30 maart 2023 verschijnt bij uitgeverij Querido de nieuwe roman van de Nederlandse schrijfster Marente de Moor.

Marente de Moor De schoft recensie van Paulien Weikamp

Ik las De Schoft terwijl ik op een zomerse wandelvakantie was in Cornwall, Zuid-West Engeland. Het weer was prachtig, het eten goed, mijn gezelschap uitstekend. Ik liep langs steile kliffen uitkijkend over de aquamarijne zee tussen Engeland en Ierland en het kon geen groter contrast zijn met de ijskoude winterse middellandse zee waar dit verhaal zich afspeelde.

We leven mee met de hoofdpersoon Tom, een journalist van begin vijftig die het gevoel heeft dat hij aan de kant is gezet -door zijn voorheen bevriende hoofdredacteur, door zijn dochter Lauren- en die meevaart op een schip op de middellandse zee dat vluchtelingen redt, om verslag te doen. Het schip wordt bemand door vrouwen en Tom heeft het gevoel vanaf het begin dat iedereen hem haat; de bemanningsleden, de opgepikte vluchtelingen, de mensen thuis. Wow, dacht ik. Interessant. Marente de Moor heeft dit boek De Schoft genoemd dus Tom zal wel denken over zichzelf dat hij een schoft is, maar dat is ie dan natuurlijk niet.  Hoe gaat ze dit vormgeven?

Tom is inderdaad niet zo schofterig als hij zelf denkt of beter gezegd wat hij denkt dat anderen over hem denken. Hij is eerder bang en uitgeblust. En zijn voorheen best progressieve ideeën zijn helaas voor hem niet helemaal woke genoeg voor de vrouwen die het schip bestieren. Deze vrouwen lijken eerder de schoften te zijn omdat ze nogal kort door de bocht gezegd, redden om het redden zonder voldoende voedsel voor iedereen, en ze zijn ongelooflijk bot en onaardig tegen Tom die eigenlijk alleen maar vraagtekens zet. Onder de vluchtelingen aan boord zit ook een schoft die de scheepsdokter verkracht-wat trouwens snel onder het tapijt wordt geschoven want ja, die man had het moeilijk- en er blijkt ook flink verdiend te worden aan de grote oversteek. En niet te vergeten: buiten het schip lopen ze ook rond, de schoften. Toms ouders, zijn dochter, zijn voormalige vriend de redacteur.

Het verhaal is doorspekt met cursieven over lijdende vrouwen. Vreselijke martelingen, borsten die worden afgesneden en opgediend, ogen die zijn uitgestoken. Ik kon bijna niet lezen. Walgelijk. Welke schoften doen zulke dingen?

Bedoelt Marente de Moor met dit boek te zeggen dat iedereen een schoft is?  Dat vind ik een heel interessante en ook heel belangrijke vraag maar eigenlijk kan ik met dit boek geen antwoord geven omdat we alleen Tom echt goed leren kennen; de veelzijdigheid van zijn karakter, zijn mooie en zijn minder mooie kanten. De anderen zijn vrij platte eenzijdige figuren. Zou de Moor ons daarmee een spiegel willen voorhouden? Zou ze bedoelen dat wij zo naar anderen kijken, als één dimensionale types? Dan zouden wijzelf behoorlijk schofterig zijn.

Er is nog één schoft onbenoemd gebleven en dat is De Moor zelf. Ergens besloop me namelijk het gevoel dat ik door haar werd gemanipuleerd, dat ze me duwde in een richting door die cursieven, door Toms verhaal wel invoelbaar te maken en dat van de anderen niet. Door zo’n belangrijk onderwerp als het lijden van vluchtelingen te kiezen. Door me telkens te laten denken: wat bedoelt ze nou toch? Zeer onaangenaam en tegelijkertijd intrigerend!

Wat er vervolgens met mij gebeurde vond ik interessant. Ik las het boek uit, ging door met mijn volgende wandeling. Wind in de haren, slapende zeehonden die zich loom omdraaiden in de warme zon, een glimlach van een geliefde en ik dacht niet meer terug aan De Schoft. Hoe kan dat nou? Dit onderwerp en thema spreken me enorm aan. Ik vind de schrijfstijl van De Moor prachtig. Bovendien leest het als een trein. Waarom is het dan niet blijven plakken?

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, anderen hebben hier wellicht een ander gevoel bij, maar ik ben niet geraakt. Het bleef allemaal op grote afstand. Of hield ik het op grote afstand? Heb ik gedaan wat mensen zo vaak doen bij een grote hoeveelheid aan ellende? Heb ik me ervoor afgesloten? Ben ik hier eigenlijk De Schoft? De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Marente de Moor De schoft Recensie

De schoft

  • Schrijfster: Marente de Moor (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Querido
  • Verschijnt: 30 maart 2023
  • Omvang: 224 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Marente de Moor

Tom Wilenski, een uitgerangeerde journalist, krijgt de opdracht om nog één reportage te schrijven; over een groep vrouwen die vluchtelingen redt op de Middellandse Zee. Eenmaal aan boord van hun naamloze schip bekruipt hem het gevoel dat hij in de val is gelokt. De vrouwen menen dat hij foute meningen is toegedaan en willen hem kwijt, maar de Italiaanse kustwacht weigert het schip toegang tot de havens. Dan besluiten ze uit te varen voor een nieuwe reddingsmissie. Voedsel en brandstof raken op, de euforie van de geredde mannen slaat om in wanhoop en als bij toverslag is zowel Sicilië als Malta uit de zee verdwenen. Tom vraagt zich af of hij het schip ooit nog levend zal verlaten.

De schoft raakt aan actuele thema’s, en is een scherpe roman over de eeuwenoude traditie om vrouwen te vereren die hun lichamen opofferen aan hun idealen.

Bijpassende boeken en informatie

Malou Holshuijsen – Alleen en duizend mensen

Malou Holshuijsen Alleen en duizend mensen recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe Nederlandse roman. Op 28 september 2023 verschijnt bij uitgeverij Ambo | Anthos de nieuwe roman van de Nederlandse schrijfster Malou Holshuijsen.

Malou Holshuijsen Alleen en duizend mensen recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Alleen en duizend mensen. Het boek is geschreven door Malou Holshuijsen. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijfster Malou Holshuijsen.

Malou Holshuijsen Alleen en duizend mensen recensie

Alleen en duizend mensen

  • Schrijfster: Malou Holshuijsen (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Ambo | Anthos
  • Verschijnt: 28 september 2023
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99 / € 12,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Malou Holshuijsen

Alleen en duizend mensen van Malou Holshuijsen is een scherp, grappig en liefdevol verhaal over een zoektocht naar houvast als je alle controle verloren hebt.

Rivka Leeuw heeft een opmerkelijke moeder, een grote liefde over wie ze niet zal spreken en een droombaan. Samen met de onberekenbare presentator Joël Backer maakt ze vanuit een hotelkamer op de eenentwintigste verdieping het succesvolle radioprogramma Bodemdrift. Week in, week uit balanceert de ambitieuze Rivka op het randje van mislukking en euforie. Wanneer er tijdens de duizendste uitzending een cabaretier uit het raam springt en te pletter valt, ligt alles wat ze heeft op straat.

Een verhaal over controle en het gebrek daaraan in een tijd waarin de werkelijkheid wordt bepaald door anonieme omstanders. Wat is de waarheid als anderen ermee weglopen? Alleen en duizend mensen van Malou Holshuijsen is een genadeloos portret van deze tijd.

Bijpassende boeken en informatie

A.N. Ryst – Bonsaibaby

A.N. Ryst Bonsaibaby recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe Nederlandse roman. Op 24 maart 2023 verschijnt bij uitgeverij Querido de nieuwe roman Bonsaibay, geschreven door A.N. Ryst wat het pseudoniem is van schrijver Daan Remmerts de Vries.

A.N. Ryst Bonsaibaby recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de de roman Bonsaibaby. Het boek is geschreven door A.N. Ryst. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver A.N. Ryst.

Recensie van Tim Donker

Dat dat wel even een heel ander paar mouwen was, was wat ik de langste tijd dacht.

God, wat een geniaal boek had ik De Harpij gevonden. Surrealisties, sprookjesachtig, angstaanjagend, betoverend, hartverwarmend, ontluisterend, eng, lief, hard, poëties, mooi, spannend, meeslepend, keelsnoerend – het was bijna alles wat een boek mogelijkerwijs kan zijn. Ik had die zevenhonderdzestien pagina’s gegeten, werkelijk waar, rauw en zonder zout of peper. Dit was nu eens een boek waar je niets op tegen kon hebben (het had, gezien de thematiek, gemakkelijk gezwollen, hoogdravend, pretentieus kunnen zijn maar dat was het niet!), of, naja, ik geloof dat ergens iets stond over “Bete’s aantrekkingskracht op dieren” ofzo terwijl dat Emver had moeten zijn. Dit boek was te mooi, te doortimmerd voor slordigheden. Iemand had dat moeten zien. De schrijver of een corrector of een redacteur of hoe heten al die gasten bij zo’n uitgeverij en wat doen ze eigenlijk? Maar goed. Wat een ongemeen rijk boek dat was. Hoe polyfoon. Hoe fantasierijk. Zo’n boek schrijf je eenmaal in je leven ik denk.

Ik denk en ik dacht. Toen. Wanneer? Nou, toen ik aan Bonsaibaby begon natuurlijk let dan toch op. Ik dacht Moet ik hier wel aan beginnen. Na zo’n Harpij. Je moet naar het schijnt ook nooit teruggaan naar een plek waar je in je jeugd een moje vakantie hebt doorgebracht. Ofzo. Nee dat vergelijk gaat niet op. In ieder geval: ik dacht Na De Harpij kan alles, wat dan ook, van deze schrijver alleen maar tegenvallen. Mojer dan De Harpij wordt het niet dus het kan alleen maar slechter.

Doch toen wist ik me geslagen door mijn eigen gedachten. Moet zo’n man dan maar nooit meer een boek schrijven omdat hij toevallig één keer een briljant boek heeft geschreven? Of nog: moet bij alles wat hij schrijft iedere keer maar weer dat briljante boek op tafel gelegd worden, en dan wijzen, en dan zeggen Jaha Ryst, aardig boekje hoor, maar hier ga je nooit meer overheen kunnen gaan.

Dus ik vergat bovenstaande gedachten, vergeet u ze ook maar, en ik begon, onbevooroordeeld (ha! mocht je willen stombo!) aan Bonsaibaby.

Bonsai baby is gewoonstlevenproza. Verhalen uit de Aldag. Vergis ik mij, of is het toeval, of is het echt zo dat gewoonstlevenproza aan een opmars of een terugkomst bezig is? Als dat zo is, dan is het sowieso prijzenswaard. Ik werd zolang getrokken door literatuur maar wat mij op de middelbare school aan literatuur werd voorgeschoteld deed me zodanig niks dat ik me er jarenlang van afgekeerd heb. Het stond zo ver van me af. Dat kwam misschien omdat ik nog maar zestien was, en nog geen oorlog had meegemaakt ofzo. Maar ik herkende ook niet de volwassenen om mij heen in deze boeken, en bovendien haatte ik al die zogenaamde gelaagdheden. Al die mythen en sagen en bijbelverhalen en filosofieën en Klassieken en alles wat je eruit moest kunnen halen; om één zo’n boek te begrijpen moest je bijkans al een halve bibliotheek gelezen hebben en ik had geen halve bibliotheek gelezen en als het op deze manier moest zou ik ook niet heel veel zin om ooit wel een halve bibliotheek gelezen te hebben.

Ik was eindsweegs de twintig in toen mijn pad me boeken bracht die eigenlijk, sja, nergens over gingen. Over mensen die op een terrasje zaten en daarna naar huis liepen en onderweg misschien iemand zagen lopen die ze dachten te kennen. Over mensen die voor hun raam stonden en lusteloos naar buiten keken. Over mensen met geestdodende, uitzichtloze banen. Mensen met alledaagse gedachten, bijvoorbeeld over het mannetje in het voetgangerslicht. Mensen die nooit dachten aan Griekse filosofen. Literatuur ontdaan van alle pretenties maakte het me mogelijk me op de taal te konsentreren, de pure taal, de wendbare taal, de magiese taal, die het alledaagse evengoed gezegd kreeg als het onmogelijke. Dat ontstak mijn potentiële literatuurliefde. Dus ik heb niks tegen gewoonstlevenproza. Integendeel.

In Bonsaibaby zijn het Violetta en Lennard die ons verhalen van hun Aldag. Hun hele gewone leven. Ze hebben een moeizame relatie, het is al een paar keer uit geweest, er zijn andere mensen, andere namen, geschiktere liefdes misschien. Er is een scheiding die definitief lijkt, de punt gezet, klaar om verder te gaan, de bron opgedroogd. En dan mis je natuurlijk je water pas, we kennen het liedje allemaal.

Bij Lennard, we beleven het verhaal voornamelijk vanuit hem, begint de hunkering toch weer. En het lijkt, het lijkt weer goed te komen, misschien waren ze toch wel voor elkaar gemaakt, wie weet.

Doodgewone relatieproblemen tegen een doodgewone achtergrond. Natuurlijk haat Lennard zijn schoonouders, wie niet. Het is bijna spreekwoordelijk, en het is voer voor heel veel grapjes en in dit geval voor een roman. Natuurlijk word je afgestoten door degene waardoor je aangetrokken wordt. Natuurlijk kan zo’n Violetta heel goed zeuren. Natuurlijk is ze labiel. Natuurlijk zijn er honderdduizend dingen op haar aan te merken. Natuurlijk wil je haar terug. Natuurlijk is het allemaal doodgewoon en natuurlijk is dat niet erg.

Of.

Misschien.

Ja.

Toch.

Blijf dan maar houden van gewoonstlevenproza. Het kan ook een beetje te gewoon zijn. Alsof je je kollega voor de zoveelste keer hoort zeiken over zun vrouw.

Ja want dat was het ook. Omdat het gefocaliseerd wordt vanuit Lennard, ligt voornamelijk Violetta hier op de canapé. Het is haar gedrag, haar gemoed, haar familie, haar verleden dat hier doorlopend geanalyseerd wordt (over Lennard komen we bijna zo goed als niks te weten). Dacht ik even: is dit gezichtspunt of gewoon platvloers sexisme? De vrouw als hysteries wezen die een stabiele man nodig heeft om haar eventjes diets te maken waar het zoal is misgegaan met haar of gewoon het onvermogen om jezelf klaar te zien: de analysator ziet wel de splinter in het oog van zijn geliefde maar niet –

(maar in overwookte tijden zou een mens al bijna een heel klein beetje sympathie kunnen opbrengen voor sexisme ofnee vergeet ook dat ik dat gezegd heb)

Kwam ik me daar toch weer met mezelf in konflikt zeg. Gewoonstlevenproza ontstak de vlam voor literatuur in mij; komt daar een boek dat is alsof ik een kollega hoor praten, is het ook weer niet goed. Ja. Hoeveel gewoonheid is goed en hoeveel gewoonheid is net iets te gewoon, ik weet het niet, misschien hou ik er toch stiekem meer van als de gewoonheid met een klein scheutje mafheid wordt vermengd. Zoals toen Lennard op een begraafplaats zat te praten met een vrouw waarvan hij eerst aannam dat het Violetta was, en later gewoon zomaar een vrouw, en nog weer later blijkt daar helemaal niemand te zijn, en hij maar praten, bijvoorbeeld over dat liedje waarin ze zongen they talked about life but missed all the points en ik ah! denken en ik de twee toon beweging denken, maar dan weer waar zwets ik eigenlijk over? ik ken alleen maar the lunatics have taken over the asylum.

Of op het eind.

Ja op het eind.

Die ietwat afgezaagde i see dead people-achtige plotwending die ik desalniettemin niet had zien aankomen. Ik geloof dat ik op een bankje zat met iemand en dat die iemand me zei dat dat eind allang verklapt was op de radio. Ik zei Daar zou ik als schrijver niet blij mee zijn geweest. Mijn bankgenoot zei dat Ryst erbij was, toen, op de radio, en dat hij het ofwel zelf gewoon vertelde of anders er niks op tegen had dat het verteld werd.

En ik zweeg stil. En later fietste ik naar huis.

En al fietsend dacht ik dat dat niet juist was. Dat ik dat niet had moeten zeggen. Van dat “als schrijver zou ik daar niet blij mee zijn geweest”. Als schrijver, als ik ooit schrijver was geweest, of had kunnen worden, had het me vermoedelijk geen donder kunnen schelen. Je schrijft een boek en later vragen ze je er voor de radio iets over komen te vertellen, je praat, je hebt dat boek allang geschreven, wat kan jou het schelen hoe ver iedereen al is in dat boek en of ze al zijn aanbeland bij dat ietwat afgezaagde i see dead people-achtige plotwendinkje op het eind. Maar als lezer, misschien. Ik luister gelukkig nooit naar de radio dus als lezer wist ik van dat ietwat afgezaagde i see dead people-achtige plotwendinkje op het eind niks af. Waardoor het me een stomp gaf.

Ja een stomp.

De stomp die zei Hee jij dacht toch dat dit boek lezen zoiets was als je kollega horen praten? Nou dan heb je nog geen rekening gehouden met DIT. En dat DIT, dat ik ekspres kapitalizeer, was dus die stomp. Waardoor dit boek (nee geen De Har – ZWIJG) gewoonstlevenproza werd met een stomp.

Daarom zwijg ik over dat op de radio klaarblijkelijk lang en breed uitgemeten einde. Dat moet je zelf maar lezen. Voor zover je dit boek nog niet gelezen hebt. Want wie het nog niet weet: Bonsaibaby is gemakkelijk en rap weglezend gewoonstlevenproza met hier en daar een rare kitteling en een fikse stomp op het eind.


A.N. Ryst Bonsaibaby recensie

Bonsaibaby

  • Schrijver: A.N. Ryst (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Querido
  • Verschijnt: 24 maart 2023
  • Omvang: 204 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 21,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van A.N. Ryst

Na een scheiding van enkele maanden keert Violetta terug naar haar woning in de stad. Lennard heeft op haar gewacht; eindelijk gaan ze praten over eigenheid, over verwachtingen, over hun voorgeschiedenis en over ijskasten – over alle obstakels, kortom, die er tussen hen waren opgerezen. Nog één keer krijgen ze de kans om bij elkaar te zijn…

Bonsaibaby is een magistrale, diepgaande, verrijkende vertelling over
gloed en over deemstering, spelend in een wereld tussen droom en
realiteit.

Bijpassende boeken en informatie

Else Boer – De huurster en het poppenhuis

Else Boer De huurster en het poppenhuis recensie en informatie over de inhoud van de Nederlandse roman. Op 21 april 2023 verschijnt bij uitgeverij Prometheus de nieuwe roman van de Nederlandse auteur Else Boer.

Else Boer De huurster en het poppenhuis recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman De huurster en het poppenhuis. Het boek is geschreven door Else Boer. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de tweede roman van de Nederlandse schrijfster Else Boer.

Else Boer De huurster en het poppenhuis recensie

De huurster en het poppenhuis

  • Schrijfster: Else Boer (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Prometheus
  • Verschijnt:  21 april 2023
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 20, 99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Else Boer

Jessie is een jonge docente Engels die, nadat ze uit haar woning wordt gezet, het tuinhuis van een groot landgoed kan betrekken. Op dat landgoed wonen de Dormers: Dalila, een van Jessies leerlingen, haar vader Alex en moeder Nicole.

Jessie raakt gefascineerd door het leven dat ze vanuit het tuinhuis waarneemt. De Dormers lijken het ideale gezin. Vooral Nicole, de succesvolle kunsthandelaar die het kasteelachtige landhuis grondig renoveert, intrigeert Jessie. Nicole is geslaagd en stijlvol. Ze heeft de regie over haar leven, iets waar Jessie naar hunkert.

Maar het landhuis is niet perfect. Vreemde dingen beginnen Jessie op te vallen: gebons op zolder, een poppenhuis dat wel erg op het landhuis zelf lijkt. En terwijl ze steeds ziekelijker betrokken raakt bij het huis en zijn bewoners, kan ze haar eigen perceptie minder vertrouwen. Iets in het huis zorgt voor verwoesting – of is het iemand?

In De huurster en het poppenhuis legt Else Boer de griezelige neigingen van de mens bloot, en wat er gebeurt wanneer die langzaam maar zeker de bovenhand nemen.

Else Boer (1991) is schrijver en docent Nederlands. Ze schrijft regelmatig essays, onder andere voor De Standaard. Korte verhalen verschenen in De Revisor en De Optimist en de verhalenbundel Rebel, rebel (Prometheus, 2019). Ze was lid van de redactie van online tijdschrift Hard//hoofd, waarvoor ze verschillende stukken schreef. Haar debuutroman Ik wacht hier verscheen in 2021. Haar tweede boek is De huurster en het poppenhuis.

Bijpassende boeken en informatie

Marieke Lucas Rijneveld – Het verdriet van Sigi F.

Marieke Lucas Rijneveld Het verdriet van Sigi F. recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe roman. Op 8 augustus 2023 verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Marieke Lucas Rijneveld.

Marieke Lucas Rijneveld Het verdriet van Sigi F. recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Het verdriet van Sigi F. Het boek is geschreven door Marieke Lucas Rijneveld. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Marieke Lucas Rijneveld.

Marieke Lucas Rijneveld Het verdriet van Sigi F recensie

Het verdriet van Sigi F.

  • Auteur: Marieke Lucas Rijneveld (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse roman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 8 augustus 2023
  • Omvang: 240 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / paperback / ebook
  • Prijs: € 26,99 / € 22,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld

Over hoe Sigi F. zestien jaar geleden bij de raven in Nimmermeer belandde bestaan verschillende verhalen. Moederraaf zegt dat hij als vondeling voor de deur werd gelegd, een mensenkind van nog geen twee weken. Vaderraaf beweert dat ze Sigi F. ‘bedacht’ hebben, dat je soms zo sterk naar iets kunt verlangen of op iets kunt hopen dat het er ineens is.

Het verdriet van Sigi F. is een sprankelende en intrigerende vertelling over anders zijn of het verlangen daarnaar. Vol geestige en geestrijke conversaties met de moederraaf die zichzelf literatuurliefhebber, filmkenner en kunstcriticus noemt en vaderraaf die een Freudiaanse psychoanalyticus is, laat Marieke Lucas Rijneveld zich van een heel andere kant zien dan we van hem gewend zijn, met een roman die desondanks koortsachtig onder de huid kruipt.

Bijpassende boeken en informatie

Deniz Kuypers – Zing voor me morgen

Deniz Kuypers Zing voor me morgen recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe autobiografische roman. Op 12 september 2023 verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Deniz Kuypers.

Deniz Kuypers Zing voor me morgen recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Zing voor me morgen. Het boek is geschreven door Deniz Kuypers. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Deniz Kuypers.

Deniz Kuypers Zing voor me morgen recensie

Zing voor me morgen

  • Schrijver: Deniz Kuypers (Nederland)
  • Soort boek: autobiografische roman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 12 september 2023
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Deniz Kuypers

Autobiografische roman over vier generaties vrouwen van de schrijver van De atlas van overal.

Nadat zijn ouders het contact hebben verbroken om het boek dat hij schreef over zijn vader, gaat de verteller van Zing voor me morgen op zoek naar antwoorden. Waarom bleef zijn moeder bij een man die haar mishandelde? Deze zoektocht leidt hem vier generaties terug naar zijn overgrootmoeder, Levina, die zwanger werd van een man die er al een ander gezin op nahield. Dit gebeurde ook met haar dochter en kleindochter, de moeder van de verteller. Is dit toeval, of zijn dit foute keuzes die doorklinken in opeenvolgende generaties? Het resultaat is een roman die tegelijkertijd groots en intiem is, en die onderzoekt hoe de familieverhalen die ons vormen altijd ergens tussen mythes en werkelijkheid lijken te bestaan. Zing voor me morgen leest als een mozaïek van verlangen en verraad.

Bijpassende boeken en informatie

Steffie van den Oord – De vrouwen van Hendrik de Jong

Steffie van den Oord De vrouwen van Hendrik de Jong recensie en informatie over de inhoud van de historische roman. Op 9 mei 2023 verschijnt bij uitgeverij Querido de nieuwe roman van de Nederlandse schrijfster Steffie van den Oord.

Steffie van den Oord De vrouwen van Hendrik de Jong recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de de roman De vrouwen van Hendrik de Jong. Het boek is geschreven door Steffie van den OOrd. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe historische roman van de Nederlandse schrijfster Steffie van den Oord.

Steffie van den Oord De vrouwen van Hendrik de Jong recensie

De vrouwen van Hendrik de Jong

  • Schrijfster: Steffie van den Oord (Nederland)
  • Soort boek: historische roman, misdaadroman
  • Uitgever: Querido
  • Verschijnt: 9 mei 2023
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van Steffie van den Oord

Door Scotland Yard wordt hij er rond 1893 een poos van verdacht Jack the Ripper te zijn. Hoe weet de Nederlandse Hendrik de Jong oudere en jongere vrouwen uit alle lagen van de bevolking aan zich te binden? En wie zijn deze vrouwen – die hij al dan niet laat verdwijnen? De Jong blijft ongrijpbaar tot in de rechtszaal. Het publiek smult van de berichtgeving in de pers en probeert een glimp van hem op te vangen. Maar alleen zijn slachtoffers weten wie de man met de indringende, bijna witte ogen is.

Steffie van den Oord raakte gefascineerd door zijn verhaal, vond nieuw materiaal en laat in deze zinderende historische roman de lang weggestorven stemmen weer tot leven komen. Sommige vrouwen wisten te ontkomen, en een van hen, een Amerikaanse, bleef hem volgen tot het allerlaatste moment.

Bijpassende boeken en informatie

Arjo Vanderjagt – Ik, Piccardt!

Arjo Vanderjagt Ik, Piccardt recensie en informatie over de inhoud van de historische roman over een Franse Ommelander 1636-1712. Op 5 april 2023 verschijnt bij uitgeverij Nobelman de roman van de emeritus hoogleraar ideeëngeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen en schrijver Arjo Vanderjagt.

Arjo Vanderjagt Ik, Piccardt recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Ik, Piccardt! Een Franse Ommelander 1636-1712. Het boek is geschreven door Laura van der Haar. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de Nederlandse schrijver Arjo Vanderjagt.

Arjo Vanderjagt Ik, Piccardt recensie

Ik, Piccardt!

Een Franse Ommelander 1636-1712

  • Schrijver: Arjo Vanderjagt (Nederland)
  • Soort boek: Nederlandse historische roman
  • Uitgever: Uitgeverij Nobelman
  • Verschijnt: 5 april 2023
  • Omvang: 386 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek
  • Prijs: € 29,95
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van Arjo Vanderjagt

Henric Piccardt was syndicus van de Ommelanden, heer van de Fraeylemaborg te Slochteren. Hij liet in zijn woonplaats Harkstede de ‘Hoge Kerk’ bouwen en bestelde bij de beroemde orgelbouwer Arp Schnitger twee orgels die – gerestaureerd – nog steeds in het kerkje bespeeld worden.

Ik, Piccardt! Een Franse Ommelander is een historische roman in briefvorm over Henric Piccardt (1636-1712), syndicus van de Ommelanden, heer van de Fraeylemaborg (Slochteren). Het leven van de historische Piccardt was avontuurlijk. Hij studeerde rechten in Groningen, Franeker en Orléans.

Vervreemd van zijn familie verdiende hij op een goed moment de kost door verkleed als vagant te musiceren op de Pont Neuf te Parijs. Hij maakte zich verdienstelijk aan het hof van Lodewijk XIV en werd benoemd tot kamerheer. In 1663 publiceerde Piccardt te Parijs een bundel Franse gedichten, opgedragen aan een adellijke vriendin. Uit heimwee keerde Piccardt in het Rampjaar1672 terug naar Groningen waar hij prompt na Groningens Ontzet gearresteerd werd op verdenking van spionage voor Frankrijk. Hij kwam vrij op voorspraak van zijn vriend stadhouder Willem III, en werd in 1674 benoemd tot syndicus – zoveel als landsadvocaat – van de Ommelanden. Piccardt trouwde in 1680 Anna Elisabeth Rengers (1657-1704) van de Fraeylemaborg. Zij renoveerden de borg en lieten het park aanleggen in de stijl van de Franse barok. Hij bouwde ook de ‘Hoge Kerk’ van Harkstede en bestelde bij Arp Schnitger twee orgels. Als syndicus speelde Piccardt een belangrijke rol bij de integratie van Stad en Ommelanden in de Nederlandse Republiek.

Arjo Vanderjagt (1948) is emeritus hoogleraar ideeëngeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij studeerde filosofie en geschiedenis en promoveerde in 1981 in Groningen op een studie over sociaal-politieke opvattingen van het vijftiende-eeuws Bourgondische hof. Hij publiceerde studies over Bourgondië en een drietal vertalingen in het Nederlands van werken van Anselmus van Canterbury (1033-1109), met commentaar. Samen met anderen redigeerde hij essaybundels over het Noordelijk Humanisme. Hij is de grondlegger van Brill’s Studies in Intellectual History.

Bijpassende boeken en informatie

Maral Noshad Sharifi – Citroeninkt

Maral Noshad Sharifi Citroeninkt recensie en informatie over de inhoud van de debuutroman van de Iraans-Nederlandse schrijfster. Op 3 maart 2023 verschijnt bij uitgeverij Prometheus de autobiografische roman van Maral Noshad Sharifi.

Maral Noshad Sharifi Citroeninkt recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Citroeninkt. Het boek is geschreven door Maral Noshad Sharifi. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de debuutroman van de uit Iran geboren schrijfster Maral Noshad Sharifi.

Maral Noshad Sharifi Citroeninkt recensie

Citroeninkt

  • Schrijfster: Maral Noshad Sharifi (Iran, Nederland)
  • Soort boek: Iraans-Nederlandse debuutroman
  • Uitgever: Prometheus
  • Verschijnt: 3 maart 2023
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek
  • Prijs: € 22,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris
  • Shortlist De Bronzen Uil 2023

Flaptekst van de eerste roman van Maral Noshad Sharifi

Zie de wereld eens door de ogen van Talar. Na een zinderende vlucht dwars door Europa strijkt ze met haar ouders en broertje Cesar neer in het gereformeerde Moerkapelle. Jezus, wat is het hier stil, behalve de slaande deuren thuis. Er gebeuren vreemde dingen. Haar moeder verstopt haar hoofd in de koelkast. Haar barbiedoos mag nooit open. En waarom duwt die jongen in het zwembad alleen haar onder water? Talars verwondering reikt van diep onder de grond tot ver in de hemel.

Citroeninkt is een verhaal zoals je dat zelden leest: verteld door de ogen van een meisje dat nergens thuishoort en daarom overal. Een boek over opgroeien tussen de uitersten van Nederland, over je weg vinden in een wereld die voor anderen lijkt te zijn gebouwd. En over moeders die het beter willen doen voor hun dochters maar niet kunnen ontsnappen aan hun verleden.

Maral Noshad Sharifi (Teheran, 1989) is journalist, schrijver en documentairemaker. Ze studeerde politicologie in Leiden en journalistiek aan Columbia University in New York. Citroeninkt is haar autobiografische debuutroman.

Bijpassende boeken en informatie