Tag archieven: Mieke Koster

oorlogsroman, Tweede Wereldoorlog, Vlaamse roman, Vlaamse Schrijver

Stefan Hertmans – De opgang

Stefan Hertmans De opgang recensie en informatie over de inhoud van deze roman over Gent in de Tweede Wereldoorlog. Op 11 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij De Bezige Bij de nieuwe roman van de Vlaamse schrijver Stefan Hertmans.

Stefan Hertmans De opgang Recensie en Informatie

Het boek De zoon van een “foute” Vlaming, geschreven door Adriaan Verhulst, is de aanleiding dat Stefan Hertmans zich realiseert dat hij zeker twintig jaar is dat  huis van die “foute”vader heeft gewoond. Het huis in het Gentse Patershol, waar hij eind jaren ’70 als een blok voor viel.

De geur van de blauwe regen in die tuin bracht hem direct terug naar de verwilderde tuin van zijn jeugd. Een prachtig oud pand, verwaarloosd maar oh zo aantrekkelijk. Ja, wellicht een bouwval dat al jaren leeg stond. Een impulsieve aankoop. Met de makelaar loopt hij door het verwaarloosde pand, van kelder tot aan de zolder en deze rondgang verweven met de geschiedenis van Willem Verhulst, een vooraanstaande SS-er uit Gent verwordt zo een adembenemende tocht.

Een prachtig oud pand, verwaarloosd maar oh zo aantrekkelijk

Om de oorlogsgeschiedenis van dit gezin te schetsen maakt Hertmans gebruik van veel autobiografische bronnen van dit gezin. Van de dagboeken van Mientje , de moeder van Adriaan  tot aan de brieven de Willem schrijft wanneer hij na de oorlog in de gevangenis zit.

Willem een jongen uit een groot gezin, het kakkernestje en lieveling van zijn  moeder, geboren ergens rond 1895. Zijn vader had een eigen diamantslijperij. Nee, dat ging Willem nooit worden. Willem is anders, hij wordt gepest op school en al snel wordt een vechtersbaas. Hij gaat naar de tuinbouwschool, maar spijbelt veel. Hangt op straat, wordt afgekeurd voor militaire dienst. Raakt verstrikt in Vlaams-nationalistisch gedachtegoed. Hij vlucht naar Nederland en ontmoet zijn eerste vrouw.  En dan kruipt de oorlog dichterbij, de vijand, het nazisme begint België besmetten. Voor Willem geen verrassing. Hij had al eerder lijntjes met foute Duitse organisaties. Voor Mientje, Willems tweede vrouw en de moeder van zijn kinderen een nachtmerrie die haar de adem zal gaan benemen. Zij probeert, bijna tegen beter weten in, al biddend en de bijbel lezend deze zwartheid buiten haar nest te houden. Maar ja, Willem is de baas, krijgt steeds meer aanzien bij de Vijand, en Mientje is zo alleen. Zij schaamt zich voor haar man, voor zijn daden, voor zijn geld dat hij verdient, voor de potsierlijkheid waarmee hij zich gedraagt. Nee, er is geen uniform in huis, gewoon pappie zijn en geen klootzak.

Stefan Hertmans De opgang Recensie001Boek-Bestellen

Zo loopt Hertmans in gedachten door zijn oude huis. Weet hij precies hoe waar en hoe de “Dodenkamer” eruit zag. De kamer waar Willem zijn belangrijke Nazivrienden ontving, waar het vooral naar sigaren rook. De kamer waar de kinderen nooit mochten komen. Waar de man bijeenkwam met zijn foute vrienden, de man die niets te maken had met de man waar Mientje ooit van ging houden.  Mientje maar bidden en de bijbel lezen en vergeving vragen voor haar foute man en Gods water over Gods akker en dergelijke. En haar man maar fouter en fouter worden en genieten van alle mooie lijsten die hij maakte van foute Belgen en/of Joodse Belgen, die nodig gestraft en of afgevoerd moesten worden. Een echte betrouwbare precieze compagnon van de Nazi’s, maar een onbetrouwbare vader en partner voor zijn gezin. Hij vertrok voor dagen wanneer het hem uitkwam, hij had zeker een minnares waar hij later mee trouwde. Kortom, het is dankzij Mientjes rechtlijnige geloof in rechtvaardigheid en met de hulp van haar God dat dit gezin de oorlog overleefde zowel mentaal als fysiek.

Hoe knap heeft Hertmans deze zwarte geschiedenis een indringend menselijk gezicht gegeven

Hoe knap heeft Hertmans deze zwarte geschiedenis, die zich tijdens de tweede wereldoorlog afspeelde achter de deur van zijn voormalig huis in Patershol, een menselijk gezicht gegeven. En wat een geluk voor al zijn lezers dat hij bijna per ongeluk op deze geschiedenis stuitte en niet anders kon dan dit zo meeslepend en geloofwaardig verwoorden. De roman de opgang is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).

Recensie van Mieke Koster

De opgang

  • Schrijver: Stefan Hertmans (België)
  • Soort boek: oorlogsroman
  • Uitgever: De Bezige Bij
  • Verschijnt: 11 september 2020
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de nieuwe roman van Stefan Hertmans

In de zomer van 1979 trok een huis in het Gentse Patershol de aandacht van Stefan Hertmans. De blauweregen hing bestoft neer, maar de geur trof hem diep en bracht hem terug naar zijn kinderjaren. Hij kocht het pand in een opwelling. Pas nadat hij het twintig jaar later had verkocht werd hij geconfronteerd met wat er zich tijdens de oorlog had afgespeeld.

Verbijsterend was de ontdekking dat de vroegere bewoner een ss’er was. “Het is onbegrijpelijk,’ schrijft Hertmans, “dat alles wat ik toen al had kunnen weten of tenminste toch vermoeden, zo gedachteloos aan mij voorbij had kunnen gaan.’ Langzaam komt de man die hij wil leren begrijpen in beeld, alsook zijn Nederlandse, pacifistische echtgenote en hun kinderen, van wie de oudste zoon een vooraanstaand Vlaams intellectueel zou worden. Hertmans spreekt met nabestaanden, raadpleegt archieven, vindt intieme documenten. In zijn herinnering loopt hij weer door alle kamers die hij zo lang heeft bewoond.

In De opgang komt de lezer huiveringwekkend dicht bij een politiek drama, dat ook een huwelijksdrama was. Opnieuw blijkt Hertmans verbonden met een verhaal dat aan belangrijke historische gebeurtenissen raakt. Opnieuw brengt het zijn verbeelding en pen op briljante wijze in beweging.

Bijpassende boeken en informatie

Nederlandse Romans, Nederlandse schrijfster

Marieke Lucas Rijneveld – Mijn lieve gunsteling

Marieke Lucas Rijneveld Mijn lieve gunsteling recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Nederlandse roman. Op 5 november 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de tweede roman van de Nederlandse schrijfster Marieke Lucas Rijneveld.

Marieke Lucas Rijneveld Mijn lieve gunsteling Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van het de roman Mijn lieve gunsteling. Het boek is geschreven door Marieke Lucas Rijneveld. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse auteur Marieke Lucas Rijneveld.

Wat een aangrijpend boek. Dat meteen op de eerste bladzijde en eigenlijk al bij de eerste zin de lezer meteen waarschuwt dat deze reis door de zomer van 2005 een reis gaat worden vol afschuw, vol afstoten en aantrekken, vol eenzaamheid, fascinatie, verheerlijking, vervreemding, zorg, nabijheid, liefde, verminking, gaat worden.

Eenzaamheid, fascinatie, verheerlijking, vervreemding, zorg, nabijheid, liefde, verminking

De dierenarts is aan het woord, hij schrijft een brief aan zijn lieve gunsteling om uit te leggen dat, hoewel zijn handelingen, zijn fantasieën, zijn leugens, zijn overdonderen, zijn verpletteren van zijn gunsteling haar totaal uitwoonden, verminkten, gebaseerd waren op oprechte liefde voor haar.

De dierenarts komt vaak op de boerderij van zijn gunsteling. En zij, zij zoekt hem steeds vaker op, begint een gesprek met hem, zorgt voor een emmer water en zeep zodat hij na het werk met de beesten, zijn handen kan wassen. En zij dartelt om hem heen. En hij weet dat het niet kan, zijn begeerte naar haar. Zij is pas veertien, een ontluikend meisje, vrouw, of misschien toch liever een jongen? Hij zegt dat hij bij het bekappen van de dieren alert moet blijven, nooit in het levende vlees moet snijden. Dat je alleen de kreupelheid moet behandelen.

Zij kruipt in hem weg en hij leest haar voor

Zij, de gunsteling leeft voor een deel in haar fantasieën. Verandert in een vogel en weet zeker dat zij kan vliegen, weet zeker dat zij  in de Twin Towers is gevlogen op nine eleven, dat zij de oorzaak is van veel verdriet in de wereld. En hij, hij hoort haar aan. Bevestigt haar fantasieën, dat zij kan vliegen, maar dat zij het niet was die de grote ramp in New York veroorzaakte. Maar zij gelooft hem niet. En hij troost haar en trekt haar steeds vaker op zijn schoot. Hij hoort haar verhaal over het gewei, een andere benaming voor het mannelijk geslacht. Dat dit haar bezighoudt, dat zij ook een gewei wil. En hij hoort haar aan over de dear boys, haar leeftijdgenoten die zij ontmoet in het zwembad, waar zij mee kust, en misschien nog wel meer mee wil. Hij begeert haar en neemt haar mee naar stille plekken, waar zij samen zijn, waar hij luistert naar haar zorgen, naar haar teksten van liedjes die zij schrijft als zangeres in een band, naar citaten uit romans van bekende schrijvers, of gedichten. En haar obsessie met het mannelijk geslacht.  Hij vertelt haar dat zij ook een gewei kan krijgen wanneer zij zover is, dat hij ervoor kan zorgen dat dat gebeurt. Dat moet verder gaan dan samen plassen. Maar voorlopig troost hij haar omdat het nog niet zover is. Zij kruipt in hem weg en hij leest haar voor, achter in zijn Fiat waar  hij een tweepersoons matras voor heeft aangeschaft.

Marieke Lucas Rijneveld Mijn lieve gunsteling Recensie

Zo gaat het maar door in deze roman. Ja, zijn lieve gunsteling is kwetsbaar. Het verlies van de verlorene en de verlatene, haar gestorven broer uit De avond is ongemak, ook hij is in deze roman een van de hoofdpersonages.

Wat een aangrijpende roman, zo knap, zo bijzonder, zo uniek!

God, wat een aangrijpende roman heeft Marieke Lukas Rijneveld geschreven. Als lezer had ik de fantasie dat zij deze roman bijna in één ademtocht schreef. Alleen tussen de hoofdstukken krijg je als lezer de ruimte om even naar adem te happen. Achter elkaar door, ja, wel met komma’s en met punten, maar zonder alinea’s, wordt je meesleept door deze roman. Terwijl je eigenlijk al wel weet waar dit verhaal op uitdraait dus dit boek graag een slinger wilt geven, in de hoek wilt gooien en nooit meer zult oppakken, niet hoeft te weten. Terwijl ik als lezer me zo af en toe de vrijheid permitteerde om naar adem te happen, in ieder geval na ieder hoofdstuk, weet ik niet hoe dat de schrijfster is vergaan. Zo knap en zo bijzonder. De roman is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Mieke Koster

Mijn lieve gunsteling

  • Schrijfster: Marieke Lucas Rijneveld (Nederland)
  • Soort boek: psychologische roman
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 5 november 2020
  • Omvang: 368 pagina’s
  • Uitgave: gebonden Boek / ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
  • Shortlist Libris Literatuurprijs 2021
  • F. Bordewijk-prijs 2021

Waardering voor Mijn lieve gunsteling

  • “In deze roman wordt de taal gevierd.” (Dieuwertje Mertens, Het Parool)
  • “Een literaire stem van internationale allure.” (NRC, ○○○○○)
  • “De liefde schrikt zich dood in Mijn liever gunsteling: dat ze deze vorm kan aannemen.” (Carel Peeters, Vrij Nederland)
  • “De nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld is onontkoombaar, vuil, poëtisch.” (Yolanda Entius, Trouw)
  • “Met haar duistere, tomeloze tweede roman laat Marieke Lucas Rijneveld zien hoe sterk fictie kan zijn.” (Onno Blom, De Volkskrant | ★★★★)

Flaptekst van de nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld

Mijn lieve gunsteling is de nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld. Het verhaal van de veearts en zijn ‘uitverkorene’, de dochter van een veehouder, die tijdens een hete zomer toenadering tot elkaar zoeken. Hij wil ontsnappen aan zijn jeugdtrauma’s en eenzaamheid en zij heeft de voorkeur voor een fantasiewereld. Gedurende de zomer ontwikkelen ze een obsessieve fascinatie voor elkaar die zo ver gaat dat grenzen overschreden worden.

De beklemmende bekentenis Mijn lieve gunsteling is een hartverscheurend en tegelijk angstaanjagend verhaal over verlies, verboden liefde, eenzaamheid en identiteit. ‘Mijn lieve gunsteling’ is daarmee een meer dan waardige opvolger van de debuutroman ‘De avond is ongemak’, waarmee Marieke Lucas Rijneveld als eerste Nederlandse schrijver in de historie de International Booker Prize won.

Bijpassende boeken en informatie

Nederlandse Romans, Nederlandse schrijfster

Berber Kapitein – Aarzelsnede

Berber Kapitein Aarzelsnede recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe over het syndroom van Münchhausen. Op 30 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij Cossee de nieuwe roman van de van Berber Kaiptein.

Berber Kapitein Aarzelsnede Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Aarzelsnede, de nieuwe roman van Berber Kapitein. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van de Nederlandse kinderarts en schrijfster Berber Kapitein.

Deze roman verhaalt over Sara, een jonge patiënt van 14 jaar. Voor de zoveelste keer wordt dit meisje opgenomen. Nu op de afdeling waar  Rinske als co-assistent werkt. Onder leiding van de Trui, haar baas, genieten zij de eer om uit te vinden wat er met dit meisje nu werkelijk aan de hand is.

Er hangt al een hele zwarte geschiedenis om dit gezin heen. Al minstens twee keer hebben zij Sara met veel tam tam uit een ziekenhuis weer mee naar huis genomen. Altijd gevolgd door een medische  tuchtzaak door de ouders aanhangig gemaakt.

Sara is nu 14 en uit haar geschiedenis blijkt dat zij al vanaf haar vierde om de haverklap in een ziekenhuis belandt. Nu is zij veertien jaar. Broodmager, een neussonde voor de voeding, en in een rolstoel. Dit gezin eist min of meer dat deze artsen, waar zij nu terecht zijn gekomen afzien van een diepgaand onderzoek naar de oorzaken van de “ziekte” van Sara, maar dat zij zo snel mogelijk een definitieve sonde plaatsen bij Sara, zodat zij weer kan aansterken en stapje bij stapje weer het leven van een pubermeisje kan opvatten.

Wie houdt wie in welke tang, en met welk belang?

Maar dan hebben zij buiten Rinske en De Trui gerekend. Rinske wil namelijk een heel goede kinderarts worden en heeft daar alles voor over. En De Trui, ja, hij is niet zomaar een makkelijke supervisor, begeleider, maar ook hij heeft zijn medisch-ethische hart op de juiste plek zitten.

Dus deze twee artsen kunnen er toch ook niet omheen om toch stiekem te denken dat dit meisje verstrikt is geraakt in de psychische netten van dit gezin en daarom wordt in de wandelgangen de diagnose Múnchausen by proxy gesteld.  De ouders, slim, gehaaid, en vooral vader, goed gebekt, en moeder, die vooral mooi zit te wezen, Sara, meteen in paniek wanneer er al de minste behandeling wordt voorgesteld. Zelfs wanneer er een weegmoment wordt ingepland is er aan alle kanten paniek en nemen de ouders haar in bescherming. Ja…wat is hier eigenlijk aan de hand? Wie houdt wie in welke tang, en met welk belang?

Berber Kapitein Aarzelsnede Recensie

Maar toch, deze roman heb ik vooral gelezen als een gedetailleerd verslag van een uitgebreide supervisie of intervisie van Rinske, de belangrijkste behandelaar van Sara. Ja, Kapitein neemt de lezer ook nog mee door het privé leven van deze jonge arts. We zien haar vooral worstelen met de liefde. Een knipperlicht relatie met een getrouwde man. In tegenstelling tot haar krachtig en doelgericht handelen en optreden als arts, lost zij op in deze relatie en laat zij zich drijven op de nukken van haar vriend.

Inkijkje in de dilemma’s waarmee artsen moeten en zullen dealen

Dus ja, dit boek doet verslag van een interessante, medische casus, geeft een inkijkje in de dilemma’s waar  artsen, soms wellicht dagelijks mee moeten en zullen dealen. Maar op de één of andere manier blijft dit hele verhaal ergens aan de oppervlakte stokken. Jammer. De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (goed).

Recensie van Mieke Koster

Aarzelsnede

  • Schrijfster: Berber Kapitein (Nederland)
  • Soort boek: psychologische roman
  • Uitgever: Cossee
  • Verschijnt: 30 oktober 2020
  • Omvang: 288 pagina’s
  • Uitgave: Paperback
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (goed)

Flaptekst van de roman van Berber Kapitein

Renske wil een goede kinderarts worden en heeft voor haar patiënten alles over. Maar dat geneeskunde ook bestaat bij de gratie van het nemen van risico’s heeft niemand haar tijdens haar studie verteld. En evenmin dat zij met hulpzoekenden zoals Sara te maken krijgt, die uitdaging en bedreiging tegelijk blijken te zijn. Dit veertienjarige hyperintelligente meisje met verdacht veel medische kennis scheldt tegen iedere hulpverlener en eist een operatie die andere ziekenhuizen eerder al weigerden.

Maar elke poging om een heldere diagnose vastgesteld te krijgen wordt door Sara tegengewerkt, en mislukt. Het meisje heeft ‘definitief genoeg van al die overbodige medische martelingen’ als bloedprikken of gewicht controleren. En welk toneelstuk spelen de opvallend welbespraakte ouders, die pretenderen niets liever te willen dan dat hun kind weer ‘een normaal leven kan gaan leiden’, maar onderling met iets heel anders bezig zijn?

Als de ouders dreigen met een klacht bij de tuchtrechter en willen vertrekken naar een ander ‘professioneler’ ziekenhuis, weet Renske echt niet meer of dit theater is of een medische catastrofe voor de patiënt en voor de kinderarts zelf. Zij zoekt tot de laatste pagina naar de juiste oplossing en de lezer zit op het puntje van zijn stoel.

Bijpassende boeken en informatie

Amerikaanse roman

Ayad Akhtar – Treurzang voor een thuisland

Ayad Akhtar Treurzang voor een thuisland recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Amerikaanse roman. Op 17 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de Nederlandse vertaling van Homeland Elegies, geschreven door Ayad Akhtar.

Ayad Akhtar Treurzang voor een thuisland Recensie en Informatie

Niet zomaar makkelijk deze roman van Ayad Akhtar te recenseren. Een ernstig actueel boek. Trump heeft zich kandidaat gesteld voor het presidentschap van 2016. Een familiedrama, een immigranten gezin uit Pakistan. Vader een gerenommeerd cardioloog, ooit Trump als patiënt gehad. Moeder ook arts, maar nooit echt gelukkig in Amerika. Ayad zelf een gevierd schrijver,ontving in 2012 voor zijn toneelstuk Disgraced, de Pulitzer prijs.

Vader bleef, ondanks alles een trouwe Trumpfan

Vader bleef, ondanks alles een trouwe Trumpfan, bleef tot verbijstering van zoonlief Trump steunen tijdens zijn verkiezingscampagne. ”Net als anderen begon vader zich af te vragen of die verruwing van ons leven als natie, geen bevrijding kon zijn, een noodzakelijk bijtmiddel, het begin van een nieuw tijdperk van politieke waarachtigheid” (pagina 35). Verder noemt Ayad Trumps opkomst een voltooiing van de lang voorbereid opmars van de handelsklasse naar het heilige der heilige van de Amerikaanse macht, waarin hebzucht elk moreel besef vervangt, hebzucht die de laatst overgebleven Amerikaanse passie lijkt te zijn.

En dan 9/11, de grote aanslag op de Amerikaanse levensstijl, de Westerse cultuur, de superioriteitsgedachte van het Westen. Een ramp waar Amerika nooit overheen is gekomen. De aanslag die het leven voor alle moslims in Amerika en wellicht ook ver daarbuiten nog steeds zoveel moeilijker maakt.  De kloof tussen moslims en niet moslims, de kloof tussen moslims onderling, het afgrijzen en afwijzen van welke fundamentalistische acties dan ook. Je gedeisd houden. Op eieren lopen.

Ayad Akhtar Treurzang voor een thuisland Recensie

Op een dag zit je als lezer naast Akhtar in de taxi op weg naar Scranton, waar zijn auto gemaakt wordt. Hij beschrijft het verval van de stad, ooit een florerende industriestad, alles  outgesourced. “ De route naar het centrum liep door een buitengebied vol industrie terreinen, lege loodsen, uitgestrekte asfvaltvlakten met hekken eromheen, langs afbrokkelende trottoirranden waar het gras tot kniehoogten was opgeschoten. De wegen zelf waren aftands, vol kuilen, de gele streepmarkering was vervaagd tot slechts een vermoeden van strepen en zebrapaden. Overal tekenen van gemeentelijke verwaarlozing” (pagina 118). Je ruikt het verval, je proeft de moedeloosheid en de uitzichtloosheid. Knap.

De kijk van veel moslims op het Westerse Christelijke geloof.

“We zagen het als een bastaardkindje van het Joodse geloof, een uitvergrote misinterpretatie gebaseerd op een ontologische absurditeit; Dat God een zoon nodig zou hebben, en dat die zoon – die zogenaamd goddelijk was, door mensenhanden lichamelijk omgebracht kon worden. Dat alles, en de daarmee samenhangende vaagheden- de Heilige Drie-eenheid, de onbevlekte ontvangenis, het ballet-balletje van de transsubstantiatie beschouwden wij als malligheid.”

Een ernstig actuele en noodzakelijke roman die gelezen moet worden

Zo kijk je als lezer mee over de schouder van het leven van succesvolle en toch teleurgestelde moslim immigranten  in het Amerika van nu. Grote tegenstellingen tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Grote verschillen tussen arm en rijk, de grote vragen over een fatsoenlijk functionerende democratie, met als maar in je achterhoofd de vraag wat er nu precies nodig is om de plek waar je woont je thuisland te kunnen noemen. Treurzang voor een thuisland is ernstig actueel en noodzakelijke roman die is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend). Lezen dus dit boek van Ayad Akhtar.

Recensie van Mieke Koster

Treurzang voor een thuisland

  • Schrijver: Ayad Akhtar (Verenigde Staten)
  • Soort boek: autobiografische roman, sociale roman
  • Origineel: Homeland Elegies (2020)
  • Nederlandse vertaling: Arjaan en Thijs van Nimwegen
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 17 september 2020
  • Omvang: 400 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de nieuwe roman van Ayad Akhtar

Ayad Akhtar spaart niemand, zichzelf allerminst, in deze diep persoonlijke roman over een leven als buitenstaander in Amerika – deels familiedrama, deels maatschappelijke beschouwing. In zijn poging om greep te krijgen op zijn eigen verhaal laat hij niet zonder zwarte humor zien hoe de Amerikaanse Droom in zijn laatste fase is aanbeland, waar schulden of drugsverslaving talloze levens hebben verwoest, waar een gierige tv-persoonlijkheid president is geworden, waar hardwerkende immigranten zoals zijn ouders dat ooit waren voortdurend in angst leven.

Akhtar werd geboren in Amerika als zoon van moslimimmigranten. Hij groeide op in het Midden-Westen in een omgeving die toen doordrenkt was van vaderlandsliefde en gemeenschapszin. De vader van Akhtar zou het schoppen tot gerenommeerd hartchirurg en was in de jaren negentig zelfs een tijdlang de lijfarts van Donald Trump – een betrekking die wellicht zijn onvoorwaardelijke, vreselijk misplaatste steun voor diens presidentschap verklaart. Aldus de zoon, die de vanzelfsprekendheden van zijn jeugd af heeft zien brokkelen in de nasleep van 9/11, toen hij en zijn ouders plotseling en voor altijd voor de vijandige “ander’ werden aangezien.

Bijpassende boeken en informatie

Oostenrijk, Oostenrijkse schrijver

Mareike Fallwickl – Het licht is hier veel feller

Mareike Fallwickl Het licht is hier veel feller recensie en informatie over de inhoud van deze Oostenrijkse roman. Op 27 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam de Nederlandse vertaling van Das Licht ist hier viel heller, de roman van de Oostenrijkse schrijfster Mareike Fallwickl.

Mareike Fallwickl Het licht is hier veel feller Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Het licht is hier veel feller. Het boek is geschreven door Mareike Fallwickl. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie over de inhoud van de roman van de Oostenrijkse schrijfster Mareike Fallwickl.

Max Wenger, voorheen een gevierd auteur, hangt nu al een behoorlijke tijd als een zoutzak op de bank. In z’n eentje, want zijn vrouw Patrizia heeft hem ingeruild voor een jonger en strakker exemplaar. Zij heeft genoeg van hem, heeft genoeg van hem gepikt in de tijd dat hij succes had. Veel jonge vrouwtjes die wel met hem wilden wanneer er weer een boekenbeurs was of een ander succes gevierd moest worden. Zijn vrouw Patrizia jong bezwangerd zodat haar carrière niet zo glansrijk zou kunnen worden. En ja, altijd lukte het hem haar weer te paaien. Maar die tijden zijn voorbij. Zijn twee kinderen Zoey en Spin, twee pubers die het zeer goed met elkaar kunnen vinden moeten eens in in de twee weken een weekend bij pappa doorbrengen. Verschrikkelijk. Hij heeft hen niets te zeggen, zij hangen op hun kamer, met hun telefoon in de weer. Dit vervuilde huis, zo’n onverschillige vader op de bank. Wat doen zij hier? Ja, Zoey leest de brieven die bedoeld zijn voor de vorige bewoner stiekem. Brieven die zowel Wenger als haar inspireren. Geschreven door een vrouw die boos is op, en vernederd door de vorige bewoner.

Als een zoutzak op de bank hangen

Zoey, de dochter geeft inzicht in de perikelen tussen haar en haar moeder. Patrizia, strak uitgelijnd sinds zij die jonge god in haar leven heeft, verdient haar geld met vlogs over vooral uiterlijkheden, wil haar dochter hierbij, hierin betrekken, En Zoey durft haar moeder niet direct af te wijzen.  Gelukkig heeft zij Spin, haar broer, haar steun en toeverlaat, haar veilige haven. Intussen is zij in stilte verliefd op Jonathan, een jongen uit haar klas, die wel met haar wil neuken, maar geen relatie wil. Haar hobby, fotograferen, groeit uit tot een zekerheid fotograaf te worden. Daarvoor mag zij oefenen bij Fred in zijn studio, een plaatselijke fotograaf. En die vergrijpt zich een keer aan haar. Wanneer zij haar vader belt om haar te redden neemt hij de telefoon niet op. Hij is net te druk met zichzelf. Hij heeft de pen weer opgepakt en zijn nieuwste boek, geïnspireerd door de brieven van de onbekende schrijfster, over een heftige MeToo-affaire wordt weer een bestseller.

Als Wenger zich bewust wordt van wat zijn dochter is overkomen grijpt hij de jonge god van Patrizia bij de kladden en samen gaan zij op pad om Fred in elkaar te hengsten. Zijn woede is onbegrensd. Later tijdens een interview op TV over zijn nieuwe boek zegt hij over mannen: “Al zoveel generaties geloven wij mannen dat het verzet van vrouwen er is om gebroken te worden, dat geloof  zit diep in ons, we nemen het over van onze vaders en geven het door aan onze zonen. Dat is totaal verkeerd.” (pagina 268)

Het lukt met deze roman het eeuwige verschil tussen de seksen spannend en onderhoudend in beeld te brengen

Het licht is hier veel feller is een roman die  makkelijk in één ruk uitleest. Dus, een lekker zomerboek. Wanneer deze roman bedoeld is om de onoverbrugbare kloof tussen de seksen in beeld te brengen, dan is dat goed gelukt. In hoeverre dit zal bijdragen een bijdrage dit voor eens en voor altijd op te lossen, daar heb ik zo mijn vragen over. De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Mieke Koster

Mareike Fallwickl Het licht is hier veel feller Recensie

Het licht is hier veel feller

  • Schrijfster: Mareike Fallwickl (Oostenrijk)
  • Soort boek: Oostenrijkse roman
  • Origineel: Das Licht ist hier viel heller (30 augustus 2019)
  • Nederlandse vertaling: Irene Dirkes
  • Uitgever: Nieuw Amsterdam
  • Verschijnt: 27 oktober 2020
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van de roman van Mareike Fallwickl

Maximilian Wenger, ooit gevierd bestsellerauteur, slijt zijn dagen onderuitgezakt op de bank van zijn kleine huurwoning. Zijn vrouw heeft hem ingeruild voor een fitnessinstructeur, zijn kinderen blijven liever uit de buurt, en hij vindt maar geen inspiratie voor wat zijn grote comeback moet worden.

Wanneer Wenger brieven begint te lezen die aan de vorige huurder geadresseerd zijn, raakt hij gefascineerd door de onbekende vrouw die zo vurig schrijft. Hij weet niet dat zijn zeventienjarige dochter Zoey de brieven ook leest. Wanneer Zoey in een #MeToo-situatie belandt en geen hulp vindt, inspireren de brieven haar tot een radicaal besluit. Tegelijkertijd drijven de brieven Wenger ook tot een keuze waarvan geen weg terug bestaat.

Het licht is hier veel feller is een spannende, dramatische, en vlijmscherpe roman over de gapende kloof tussen de generaties en de seksen.

Bijpassende boeken en informatie

Oorlog, Tweede Wereldoorlog

Pieter van Os – Liever dier dan mens

Pieter van Os Liever dier dan mens recensie en informatie over de inhoud van dit nieuwe boek. Op 10 oktober 2019 verschijnt bij Uitgeverij Prometheus het boek over jodenvervolging, geschreven door Pieter van Os.

Pieter van Os Liever dier dan mens Recensie en Informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op de pagina de recensie en waardering vinden van Liever dier dan mens. Het boek is geschreven door Pieter van Os. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe boek van de Nederlandse schrijver Pieter van Os.

In dit boek vertelt Pieter van Os het ongelooflijke overlevingsverhaal van Mala Kizel. Een meisje, geboren in 1926 in een orthodox Joods gezin uit Warschau.  Als meisje van zeven is Mala leerplichtig en omdat zij een meisje is krijgt zij geen opleiding van haar vader, maar moet ze “ buiten” naar school. Zij komt op een katholieke school terecht, per ongeluk in een katholieke klas. Daar leert zij vloeiend Pools te spreken. Zij wordt gepest, maar uiteindelijk vindt zij redding door de woorden van een priester,  Hij zegt dat zij allen kinderen van God zijn. Dat stelt haar gerust. Op deze leeftijd al leert Mala thuis Joods te zijn en op school zo katholiek mogelijk. Van identiteit te wisselen als het uitkomt. Dat geeft haar dan al de ingrediënten om de aankomende hel voor de Joods Poolse gemeenschap te overleven.

De Joodse gemeenschap op alle terreinen geïsoleerd

De poorten van de getto worden in 1940 gesloten. De Joodse gemeenschap op alle terreinen geïsoleerd. Om te overleven moet er gesmokkeld en gehandeld worden. Mala is dan veertien jaar en neemt de taak op zich dit voor het gezin op zich te nemen. Ze is jong, blond met blauwe ogen, spreekt Pools. Maar buiten dreigt er altijd gevaar. Geen schoolkameraden tegenkomen. De Polen zowel volwassenen, maar zeker ook kinderen raakten er steeds meer van overtuigd dat Joden onmensen waren, ongedierte was. Tijdens zijn zoektocht naar aanknopingspunten over het verhaal van Mala komt van Os een Keniaan tegen die nu in Polen woont. Omolo heet hij en die is er van overtuigd dat racisme niet voortkomt uit onwetendheid. ‘ Integendeel’ zet hij: voor racisme is kennis vereist. Kleine kinderen zien geen verschil tussen zwart en wit. Dat komt later. Iemand moet hun vertellen over hiërarchie, dat wit beter is. Dat gezond beter is dan gehandicapt, dat hetero zijn beter is dan homo zijn. Kinderen moet dat eerst aannemen, net als ze moeten aannemen dat één plus één twee is.’ blz 102.

Wanneer het te gevaarlijk wordt in de getto ontsnap Mala en komt zij bij een boerengezin terecht. In het dorp Karpy. Daar worden joden verborgen ergens in een schuur, onder de grond. Wanneer de varkens gevoerd worden krijgen ook de joden te eten. Van Os gaat op zoek naar die boerderij. Maar daar zijn geen sporen meer te vinden. Dan, later op zoek naar de familie Gmitruks, een Pools katholiek gezin, waar zij goed werd behandeld. Het word duidelijk hoe gevaarlijk het was Joden op te vangen, te verbergen. Je kon verraden worden door buren, dorpelingen. En ja, dat betaalde je meestal met je leven, jij niet alleen, maar vaak ook het hele gezin.

Pieter van Os Liever dier dan mens Recensie001Boek-Bestellen

De jacht op Joden en dus ook op Mala, gaat maar door. Vanwege haar flexibiliteit en omdat zij super slim is, lukt het haar steeds weer een andere identiteit aan te nemen. Innerlijk blijft dat knagen. Vooral omdat zij zo vaak wordt opgevangen door goed bedoelende Polen, Duitsers. Zij komt zelfs in een Duist nazi-gezin terecht die haar opnemen als hun eigen dochter. Dan heeft zij inmiddels wel een verklaring op zak dat zij een Volksduitse. Maar wordt het niet eens tijd haar ware identiteit te onthullen? Intussen bereiken de Russen het gebied waar Mala verblijft. Het wordt gebombardeerd. En weer gaat zij op weg. Met pijn in haar hart laat zij haar grote liefde, de Duitser Erich achter. Terug in Warschau realiseert zij zich dat er niemand van haar familie nog in leven kan zijn. De stad is platgebrand, platgebombardeerd. En zo gaat haar tocht verder. Via Israël belandde zij uiteindelijk in Amstelveen, waar zij slechts enkele weken geleden is overleden.

Zeer indrukwekkend boek met een niet te bevatten levensverhaal over moraliteit, goed, kwaad en identiteit

Gelukkig trekt Pieter van Os het hele boek door met de lezer op, zodat hij je niet alleen laat met al deze verschrikkingen  en de consequenties van de tweede wereldoorlog. Hij bewandelt vele wegen om de ingewikkelde geschiedenis van Polen en van de Jodenvervolging vanuit het overlevingsverhaal van Mala  in kaart te brengen. Een indrukwekkend boek over een niet te bevatten levensverhaal waarin moraliteit, goed en kwaad en identiteit de hoofdingrediënten zijn. Zo knap. Liever dier dan mens is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Mieke Koster

Liever dier dan mens

Een overlevingsverhaal

  • Schrijver: Pieter van Os (Nederland)
  • Soort boek: oorlogsgeschiedenis
  • Uitgever: Prometheus
  • Verschenen: 10 oktober 2019
  • Omvang: 368 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
  • Winnaar Libris Geschiedenis Prijs 2020

Pieter van Os is de Libris Geschiedenis Prijs 2020 winnaar

Op 25 oktober 2020 is de Libris Literatuurprijs 2020 toegekend aan Pieter van Os die helaas niet bij de uitreiking aanwezig kan zijn omdat hij geveld is door corona.

Flaptekst van het boek van Pieter van Os

Een familie van fanatieke nazi’s hield van haar als van een eigen dochter. Zelf werd ze verliefd op een Duitse ingenieur met een speldje van Hitlers partij in het knoopsgat van zijn revers. Anni Gmitruk, Volksduitse uit oostelijk Polen, vertelde niemand wie ze werkelijk was: Mala Rivka Kizel, een joods meisje uit een groot orthodox gezin in Warschau.

Terwijl haar familie werd omgebracht, wist Mala door een mix van veerkracht, taalgevoel, geluk en charme te ontkomen aan Duitse soldaten, een Oekraïense verrader en de hooivork van een antisemitische boer. Via Israël belandde ze uiteindelijk in Amstelveen, waar ze nog altijd woont.

Liever dier dan mens is de zoektocht naar het onwaarschijnlijke overlevingsverhaal van een uitzonderlijke vrouw. Met haar herinneringen in de hand ging Pieter van Os op een reis in de tijd door Europa en drong diep door in de altijd weer terugkerende obsessie met identiteit, nationaliteit en volksaard.

Bijpassende Boeken en Informatie

Amerikaanse roman, Amerikaanse schrijfster

Kiley Reid – Zo’n leuke leeftijd

02Kiley Reid Zo’n leuke leeftijd recensie en informatie over de inhoud van deze Amerikaanse roman. Op 12 juni 2020 verscheen bij Uitgeverij Prometheus de Nederlandse vertaling van Such a Fun Age van de Afro-Amerikaanse schrijfster Kiley Reid. De debuutroman staat op de Booker Prize 2020 longlist.

Kiley Reid Zo’n leuke leeftijd Recensie en Informatie

Emira Tucker is met haar vriendinnen een verjaardagsfeestje aan het vieren. Shaunie zou over een uur 27 worden. En dan belt haar baas, Alix Chamberlain. “ Zie je kans om een tijdje met Briar naar de avondwinkel te gaan?”.Het is elf uur in de avond? Zij heeft nu niet direct haar werkkleding aan, opgetut voor het feest met haar vriendinnen. Eigenlijk is het ongehoord, zo’n vraag, op dit moment, maar Alix, die gewoon is het leven naar haar hand te zetten, die werkelijk een glamoureus leven leeft, zo ver weg van de realiteit van het leven van Emira, denkt, vindt, dat dit kan.

Daar begint het ongemak

Zara, vriendin van Emira besluit met haar mee te gaan, ja, ze verpesten het feest, maar ja, plicht roept? En zo gaan die twee naar het huis van Emira’s baas en halen Briar op om samen met haar naar de avondwinkel te gaan. Daar gebeurt de ramp, die verder centraal staat in deze roman van Reid. Een van de beveiligings-medewerkers van de avondwinkel vraagt zich hardop af wat deze twee zwarte jonge vrouwen zo ‘s-avonds laat doen in de winkel. Wat doen zij daar zo laat nog in de winkel met zo’n schattig klein, blank meisje? Zijn zij haar aan het ontvoeren? Emira zegt dat zij haar oppas is, maar dat wordt niet geloofd en de politie wordt gebeld.

Dan is daar Kelly Copeland, een jongeman die de hele confrontatie filmt. Een jongen met wie Emira later een relatie krijgt. Pas wanneer Peter Chamberlain, vader van Briar aangerend komt om Emira uit de handen van de politie te redden loopt dit alles met een sisser af. Maar niet voor Alix Chamberlain. Zij witte, rijke, ruimhartige vrouw van de wereld die altijd haar hart op de juiste plek heeft wanneer het gaat over ongelijkheid, achterstelling, discriminatie, biedt Emira aan wanneer zij aangifte gaat doen zij zeker de beschikking krijgt van haar advocaat. Geld mag niet de reden zijn voor Emira geen aangifte te doen.

Kiley Reid Zo'n leuke leeftijd Recensie

zo belandt je in deze roman over discriminatie waarin juist niet de overduidelijke zwart-wit beelden worden opgeroepen, maar de veel subtielere kanten van structurele onderdrukking worden aangekaart. De dagelijkse onhandigheid van de goed bedoelende, hoog opgeleide, goed in de slappe was zittende “witte” Chamberlain families.  De zekerheid die zij uitstralen absoluut tegen enigerlei vorm van discriminatie te zijn en zeker weten ook altijd zo te handelen. Met daar tegenover de rauwe werkelijkheid van zwarte Emira, millennial, onzekerheid over baangarantie, zeker weten dat zij op haar 26ste uit de zorgverzekering gegooid wordt,onzeker over het kunnen blijven wonen waar zij woont, nog geen idee waar haar toekomst echt ligt.

Intussen doet Alix haar stinkende best het gapende at tussen haar en Emira te overbruggen. Emira krijgt het daar stik benauwd van. Zij kan nooit een onderdeel worden van dit welgestelde blanke gezin. En de enige manier om dit duidelijk te maken blijkt een nogal meedogenloze actie van Emira. Een actie gevoed door trouw zijn aan zichzelf. Een actie waardoor eigenlijk alle personages in deze roman ontredderd achterblijven.

Sprankelende roman die aantoont dat de kloof tussen zwart en wit diep verankerd is

Zo’n Leuke Leeftijd is een sprankelende roman waarin mij nog maar weer eens duidelijk wordt dat de kloof tussen zwart en wit veel dieper verankerd zit dan ik mij kan bedenken. Een boek dat niet beschuldigt vanwege de lichte toon waarop het geschreven is. Zo’n boek dat nog lang nasuddert  in mijn hoofd. Kiley Reid confronteert mij met het feit dat ik als blanke lezer nog veel heb te leren over het grote actuele thema discriminatie dat zeker nu door Black Live Matters op vele politieke agenda’s is terecht gekomen. De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).

Recensie van Mieke Koster

Zo’n leuke leeftijd

  • Schrijfster: Kiley Reid (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Amerikaanse roman
  • Origineel: Such a Fun Age (2020)
  • Nederlandse vertaling: Paul Heijman, Koos Mebius, Jan Willem Reitsma
  • Uitgever: Prometheus
  • Verschijnt: 12 juni 2020
  • Omvang; 336 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Longlist Booker Prize 2020
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de roman van Kiley Reid

Alix Chamberlain is een vrouw die krijgt wat ze wil, en ze heeft er haar beroep van gemaakt om andere vrouwen te laten zien hoe je dat doet. Ze is dan ook geschokt als haar babysitter, Emira Tucker, ’s avonds in de plaatselijke delicatessenwinkel wordt aangesproken door een beveiliger, die bij het zien van de jonge zwarte vrouw met een witte peuter een ontvoering vermoedt. Een kleine menigte is er getuige van, een omstander filmt alles, en Emira voelt zich vernederd. Alix staat erop de situatie recht te zetten.

Emira is 25. Ze staat op het punt haar ziekteverzekering te verliezen, heeft geen idee wat ze met haar leven aan moet en is zich bewust van Alix’ behoefte om haar te helpen. Maar als zich tussen beide vrouwen een verrassende connectie openbaart, blijkt die al snel alles wat ze over zichzelf, en elkaar, dachten te weten overhoop te gooien.

Vol empathie en scherpe maatschappelijke kritiek is Zo’n leuke leeftijd een verrassende debuutroman over de complexe realiteit van volwassenwording, en wat het betekent om iemand als “familie’ in je leven op te nemen.

Bijpassende boeken en informatie

Historische Roman, Nederlandse Romans, Nederlandse schrijfster

Andrea Voigt – Niemand is zo wakker

Andrea Voigt Niemand is zo wakker recensie en informatie van de historische Spinoza roman. Op 6 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij-IJ de nieuwe roman van de Nederlandse dichteres en schrijfster Andrea Voigt.

Andrea Voigt Niemand is zo wakker Recensie en Informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de historische roman Niemand is zo wakker. Het boek is geschreven door Andrea Voigt. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Nederlandse fotografe, dichteres en schrijfster Andrea Voigt.

Benedictus Spinoza; zijn leven lang op zoek naar geluk. Dat geluk dat met God verbonden was. Nee, niet de God uit de bijbel en ook niet de God uit de Thora. Nee, het gaat over de God die zich in alles manifesteert, die alles omvat wat er is, die niet oordeelt en niet straft, niet troost en niet helpt, die zelfs niet schept, maar er allen maar is blz.49.  Een jongeman is hij opgevoed in een traditioneel Joods gezin. Dus gevaarlijk zijn zijn ideeën. Niet alleen in zijn gezin, maar zeker ook daarbuiten. Al wordt er veel geredetwist over vrijheid van meningsuiting. In de tijd dat Spinoza leefde was het absoluut uit den boze om te tornen aan de macht van God. Was het eigenlijk bij de wet verboden om ideeën te uiten over de scheiding van Kerk en Staat. Dus wanneer Spinoza werk publiceerde deed hij dat anoniem. Zijn familie was in het verleden vanwege het Joods zijn al verbannen uit Spanje en Portugal. Nu hadden zij het geluk in Amsterdam te leven. Het ging hen dan niet heel ernstig voor de wind, maar het gezin kon goed leven van de handel van vader op de Beurs. Wanneer Benedictus de leeftijd bereikt heeft om te gaan studeren verwacht met name zijn vader dat hij rabbijn wordt. Maar met zijn revolutionaire gedachten over God en geluk lijkt dat absoluut geen goed plan. Dus gaat hij samen met zijn broer ook in de handel. Dit maakt hem ongelukkig dus slaat hij al snel een andere weg in. Intussen heeft hij al veel van zijn familie verloren aan de dood. De pest waart door Europa en dood en verderf raakt vele gezinnen.

Benedictus Spinoza is zijn leven lang op zoek naar geluk

Vanwege zijn revolutionaire ideeën over God en het afwijzen van de oordelende rol van God in een mensenleven wordt hij uit de Synagoge verbannen. Hij is niet van openbare boete te doen. De prijs die hij betaalde voor zijn eigenzinnigheid was dan ook huizenhoog, maar de vrijheid die dat hem opleverde was veel meer waard.

Spinoza verhuist van Amsterdam naar Rijnsburg, Voorburg, Den Haag. Hij komt gelijkgestemden tegen, vrienden voor het leven. Intussen moet hij wel geld verdienen voor zijn levensonderhoud, zijn huur. Dat doet hij met het slijpen van lenzen voor microscopen. Een arbeidsintensief, slopend, gevaarlijk en super ongezond werk waardoor hij een chronische longziekte oploopt. Zijn gezondheid blijft hem parten spelen. Zijn correspondentie met vrienden en vrijdenkers houdt hem op de been. Ja, natuurlijk ook de ontmoetingen met zijn boezemvrienden, die hem financieel ondersteunen.

Andrea Voigt Niemand is zo wakker Recensie

Andrea Voigt probeert in deze roman over het leven van Spinoza een echt mens van hem te maken. Met zijn behoeften, zijn angsten, zijn zucht naar erkenning, zijn zoektocht naar soulmates, en zijn levenslange zoektocht naar geluk. Maar het lijkt erop dat Spinoza zijn eigen geluk pas ervaart wanneer hij op zijn sterfbed ligt. Dan pas ervaart hij wat zijn eigen theorieën behelzen. Dat het troost biedt te aanvaarden wat op je pad komt, ondanks het overweldigende verdriet, de overweldigende angst. Dat aanvaarden, dat biedt troost. Troost die niet in God lag, maar in jezelf.

Spinoza leeft als een droogstoppel, niet in staat zich met mensen te verbinden en te bang voor de eigen emoties

Deze Spinoza leeft het leven van een droogstoppel. Niet in staat, of niet van plan, zich echt met mensen te verbinden, te bang voor eigen emoties, die wellicht gebaseerd kunnen zijn op onwaarachtige drijfveren, uit angst voor een oordelende God. Interessant maar ook gemarkeerd.

Aan het eind van deze roman heb ik echt te doen met Spinoza, misschien omdat mijn hersens te klein zijn om te snappen wat hij bedoelt, misschien omdat ik me meer verwant voel met zijn beste vriend Simon die aan het eind van deze roman bijna wanhopig toespreekt. Hij zegt tegen Spinoza: ”Volg dan eens je pad naar liefde en geluk. Dat pad ligt er, maar je weigert het in te slaan. Mensen houden van je, ze hebben alles voor je over. Je hoeft ze alleen maar in je armen te sluiten.” En juist dat blijkt voor deze Benedictus Spinoza van Andrea Voigt, een brug te ver. De roman Niemand is zo wakker is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Mieke Koster

Niemand is zo wakker

Historische roman over het leven van Spinoza

  • Schrijfster: Andrea Voigt (Nederland)
  • Soort boek: historische roman, Spinoza roman
  • Uitgever: Uitgeverij-IJ
  • Verschijnt: 6 oktober 2020
  • Omvang: 228 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van de Spinoza roman van Andrea Voigt

Een fijnzinnige karakterschets van Spinoza, een even bange als moedige wijsgeer die op zoek was naar het geluk, en een menselijk en actueel verhaal dat trouw is aan de historische feiten.

Benedictus de Spinoza (1632-1677) heeft veel familieleden verloren, is verbannen uit de joodse gemeenschap en durft zijn boeken niet uit te geven uit angst voor vervolging.

Heeft de grootste filosoof van Nederland zich kunnen overgeven aan het leven en de liefde – voor anderen, God en zichzelf? En heeft hij het bestendige geluk waar hij in zijn werken zo naar zocht, bereikt?

Bijpassende boeken en informatie

Amerikaanse roman, Amerikaanse Schrijvers, Historische Roman

Adam Ehrlich Sachs – De ogen van de astronoom

Adam Ehrlich Sachs De ogen van de astronoom recensie en informatie over de inhoud van deze historische roman over Gottfried Leibniz. Op 26 mei 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de Nederlandse vertaling van de roman The Organs of Sense, geschreven door Adam Ehrlich Sachs.

Adam Ehrlich Sachs De ogen van de astronoom Recensie en Informatie

Wat klopt er van wat we zien? Is dat de praktische betekenis of moet je dieper, verder, het innerlijk inkijken? Wat gebeurt er wanneer je je blind staart op de uitkomst, toewerkt naar een ongewisse uitkomst en intussen vergeet welke details je daarvoor inzet. En je vergeet je af te vragen of al dat werk zal leiden tot het “blinde” resultaat dat je al die tijd al voor ogen dacht te hebben. Wat als je je verliest in met name de belangwekkende details en de onbeduidende zaken over het hoofd ziet, verrukt over de buitenkant, onverschillig tegenover de binnenkant.

Verrukt over de buitenkant, onverschillig tegenover de binnenkant

De jonge wetenschapper Gottfried Leibniz worstelt met deze vragen wanneer hij besluit op bezoek te gaan  bij de blinde astronoom boven op een berg ergens in de Bohemen. Deze astronoom doet in 1666 een voorspelling waar geen van zijn vakbroeders, geloof aanhecht.  Hij voorspelt op 30 juni van dat jaar een totale zonsverduistering. En er zijn nog drie uur te gaan wanneer Gottfried aankomt bij deze vreemde vogel. Opgeslokt door het bizarre levensverhaal van deze blinde astronoom, maakt Adam Ehrlich Sachs het de lezer van zijn debuutroman absoluut niet makkelijk.

“Onderscheidingen, en dus kennis, en dus zelfkennis, beginnen met dit kijken naar het gezicht van de ander. In het huis van je vader, kijkend naar het gezicht van je vader, is de wereld helder, maar ongedefinieerd; dan ga je het huis uit en kijk je naar andere dingen, inclusief het gezicht van andere mensen, en je ogen beginnen achteruit te gaan, maar je geest wordt scherper terwijl de wereld vager wordt maar duidelijker; ten slotte worden je ogen uitgerukt, maar je geest wordt ongekend lucide en de wereld wordt zwart maar ongekend scherp afgetekend”.

Zo praat de astronoom maar door over zijn manier van kennis verwerven, zijn zekerheid daarover. Hij vertelt hoe hij het geloof in zijn vader, de uitvinder die een microkosmos bouwde met duizenden kleine spiegeltjes maar die in het geheel niet het stadium van een grote doos met spiegeltjes ontsproot. Hij vertelde dat vader en hij verloor zijn vader en nog veel meer. Hij komt in het keizerlijk paleis in Praag terecht en wordt keizerlijk astronoom en leraar voor diens krankzinnige zoon.

Adam Ehrlich Sachs De ogen van de astronoom Recensie

Een ongelooflijk bizar en absurdistisch verhaal volgt, over zijn verblijf in dat kasteel en de waanzin van al haar bewoners. En hoe de keizer zijn wonderkamer vulde met uitvindingen, wangedrochten op sterk water en hoe natuurkundigen, wiskundigen, filosofen met de regelmaat van de klok onthaald werden door de keizer. Zo vult de tijd zich. De astronoom loert als maar door zijn meterslange telescoop en noteert zijn dagelijkse bevindingen in zijn logboek en houdt Gottfried op de hoogte hoe lang het nog duurt tot de totale zonsverduistering. Gottfried hoopt dat deze tijd genoeg zal zijn voor de astronoom hem te vertellen van zijn totale blindheid.

En dat lukt, en de zonsverduistering vindt daadwerkelijk plaats. Maar of de jonge wetenschapper Gottfried Leibniz dit bij volle bewustzijn meemaakt is de vraag.

De absurditeit maakt van deze gecompliceerde roman een meeslepend leesavontuur

Jeetje, wat een boek. Moeilijk te volgen, teveel onderwerpen passeerden de revue waar ik als lezer weinig kaas van heb gegeten. Toch is de absurditeit van deze roman zo meeslepend waardoor het niet kunnen bijbenen van de schrijver voor mij niet perse onoverkomelijk was. De ogen van de astronoom is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Mieke Koster

De ogen van de astronoom

  • Schrijver: Adam Ehrlich Sachs (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Amerikaanse roman
  • Origineel: The Organs of Sense (2019)
  • Nederlandse vertaling: Janneke van der Meulen
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 26 mei 2020
  • Omvang: 253 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van de roman van Adam Ehrlich Sachs

In de roman De ogen van de astronoom schrijft Adam Ehrlich Sachs over een voorspelling uit 1666 waaraan geen geloof wordt gehecht: op 30 juni van datzelfde jaar zal heel Europa klokslag twaalf uur ’s middags vier seconden lang in volstrekte duisternis worden gehuld. Het gerucht gaat dat deze astronoom niet alleen de langste telescoop gebruikt die ooit gebouwd is maar dat hij tevens blind is. Is hij krankzinnig? Of is er iets anders aan de hand?

Geobsedeerd door deze vragen besluit de dan nog jonge wetenschapper Gottfried Leibniz de astronoom te bezoeken en de waarheid te achterhalen. Als Leibniz bij het observatorium aankomt, duurt het nog maar drie uur voordat de zonsverduistering zal plaatsvinden – of zal uitblijven. Tijdens deze drie uur komt Leibniz aan de weet hoe de klaarblijkelijk blinde astronoom tot zijn voorspelling is gekomen. Maar ook: hoe hij het licht in zijn ogen is kwijtgeraakt.

Bijpassende boeken en informatie

Debuutroman, Nederlandse Romans, Nederlandse schrijfster

Machteld Siegmann – De kaalvreter ∗∗∗∗∗

Machteld Siegmann De kaalvreter recensie en informatie van deze nieuwe roman. Op 3 september 2019 verschijnt bij Uitgeverij Ambo Anthos de roman De kaalvreter van de Nederlandse schrijfster Machteld Siegmann. Aan de roman van Machteld Siegmann is De Bronzen Uil 2020 toegekend.

Machteld Siegmann De kaalvreter Recensie en Informatie

Dit debuut van Machteld Siegmann heeft mij van het begin tot aan het eind bij de strot gehad. Op pagina 29 was ik al overtuigd van mijn 5 sterren beoordeling. Een wanhopig mooi boek, dat het ingewikkelde dagelijks leven beschrijft van Leie Blum. Een  driejarig Joods meisje wanneer zij in de oorlog  geplaatst wordt bij een boeren pleeggezin in Zanegeest. Wat zij bij zich heeft is een oude koffer waar haar ouders blijkbaar niets in hebben gedaan? Sindsdien is Leie aan het wachten, eerst op haar ouders, later op iets dat zij niet precies kan definiëren. Wachten lijkt haar enige houvast.

Een wanhopig mooi boek

Het duurt even maar het lijkt erop dat zij langzaam haar draai begint te vinden op de boerderij. Vader en Mem verzekeren haar dat zij er net zo bij hoort als de andere kinderen. En soms merkt Leie dat zij even gestopt is met wachten al blijft haar gedrag zichtbaar “anders”. Dirk, een jongen die wanneer Leie een jaar of 18 jaar eens het erf op fietst met vrienden om voor één nacht de tent op te zetten en dan weer door te gaan, wordt haar man. Als door God gezonden is hij. Wanneer haar ouders nooit meer terugkomen is hij wellicht degene, het grote waar zij op wacht.

Zij hadden haar nooit alleen moeten laten gaan

En, ja, Dirk wordt Leie haar echtgenoot. Zij krijgen twee jongens, Anton en Meeus en Leie ontwaakt. Zij lijken een gelukkig boeren gezin met elkaar. Alles loopt op rolletjes, alhoewel Leie soms even verdwijnt. Het land in, zwervend en onbereikbaar. Maar elke keer keert zij weer terug, deze mooie jonge vrouw. Totdat haar pleegmoeder Mem overlijdt. Leie gaat in haar eentje naar de begrafenis maar wanneer zij weer thuiskomt is alles anders. Wat is er gebeurd? Wat is daar gebeurd? Zij hadden haar nooit alleen moeten laten gaan.

Machteld Siegmann De kaalvreter Recensie

Siegmann schreef met de Kaalvreter een mozaïekroman. Vanuit het perspectief van alle gezinsleden neemt Siegmann de lezer mee langs de vragen, verhalen, herinneringen, verlangens, onmacht, schuldgevoelens, van het drama dat zich afspeelt in het gezin. Welke impact de geschiedenis van Leie heeft op hen allemaal. En dat de sleutel om hier iets aan te doen alleen Leie in handen heeft.

Met z’n vieren worstelen zij met het dagelijks leven. Iedereen probeert het Leie naar de zin te maken, maar zij ligt op bed, verzorgt zichzelf niet meer, zorgt niet meer voor het gezin. En elke dag begint alles weer opnieuw, verpakt in de dagelijkse bezigheden.

Op de een of andere manier moest ik bij het lezen van dit boek vaak aan de boeken van Joke van Leeuwen denken.  Net als zij, houdt Siegmann het klein, en wordt de dagelijkse werkelijkheid zo voelbaar. Heb ik mij als lezer dit gezin in laten trekken. Moest ik het boek soms even wegleggen omdat het mij teveel werd.  Juist de zaken die niet gezegd of geschreven worden raakten mij als lezer diep. Je leeft met alle vier vanaf het begin mee. De onmacht, het verlangen, de liefde, de onbereikbaarheid. Het grote en zwarte dat alsmaar als een donkere wolk boven dit gezin hangt. En net als alle romanfiguren hoopte en verlangde ik als toeschouwer, lezer, dat deze ramp zich onderweg ten goede zou keren.

Wat een roman zeg! Een adembenemend debuut

Wat een roman zeg. Zo knap verwoord hoe een trauma van één gezinslid, in dit geval het oorlogstrauma van Leie zo’n stempel kan drukken op het dagelijks leven van een gezin. Een adembenemende debuut.

Recensie van Mieke Koster

De kaalvreter

  • Schrijfster: Machteld Siegmann (Nederland)
  • Soort boek: psychologische roman, debuutroman
  • Uitgever: Ambo | Anthos
  • Verschenen: 3 september 2019
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
  • Winnaar van De Bronzen Uil 2020

Bijpassende Boeken en Informatie