Tag archieven: Japanse schrijver

Sosuke Natsukawa – De kat die een bibliotheek ging redden

Sosuke Natsukawa De kat die een bibliotheek ging redden recensie en informatie over de inhoud van de Japanse roman. Op 4 februari 2024 verschijnt bij A.W. Bruna Uitgevers de Nederlandse vertaling van de roman van de uit Japan afkomstige schrijver Sosuke Natsukawa. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Sosuke Natsukawa De kat die een bibliotheek ging redden recensie en informatie

  • Een juweel van een boek als je van lezen en boeken houdt (en katten!).” (De Limburger)
  • Een heerlijk absurdistisch en sprookjesachtig verhaal.” (The Washington Post)

Sosuke Natsukawa De kat die een bibliotheek ging redden

De kat die een bibliotheek ging redden

  • Auteur: Sosuke Natsukawa (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Nederlandse vertaling: Roebi Henist
  • Uitgever: A.W. Bruna
  • Verschijnt: 4 februari 2025
  • Omvang: 240 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman van de Japanse schrijver Sosuke Natsukawa

De 13-jarige Nanami brengt het grootste deel van haar vrije tijd door in een verlaten bibliotheek. Op een dag merkt ze dat haar favoriete boeken geleidelijk aan uit de schappen verdwijnen. Ze waarschuwt het bibliotheekpersoneel, maar niemand neemt haar serieus. Dan ziet ze tussen de boekenplanken een verdachte man in een grijs pak. Als een praatgrage kat haar te hulp schiet, gaan ze samen op een doldwaas avontuur vol gevaarlijke uitdagingen.

Sosuke Natsukawa (1978) is een arts uit Nagano, Japan. Daarnaast schrijft hij boeken. Het verhaal van de kat die boeken wilde redden was een bestseller in Japan en werd verkocht aan twintig landen.

Bijpassende boeken

Akira Mizubayashi – Hartenkoning

Akira Mizubayashi Hartenkoning recensie en informatie over de inhoud van de roman van de Japanse schrijver die hij in het Frans schreef. Op 17 september 2024 verschijnt bij uitgeverij Tzara de Nederlandse vertaling van de historische roman Reine de cœur van de uit Japan afkomstige schrijver Akira Mizubayashi.

Akira Mizubayashi Hartenkoning recensie en informatie

  • “Klanken in woorden vatten. Akira Mizubayashi is er een meester in. Zijn roman is een ode aan muziek, een aanklacht tegen de wreedheden die mensen en dingen worden aangedaan.” (De Standaard)

Recensie van Tim Donker

…en dan, daar, iets moois op ergens een pagina en je wil er even een aantekening van maken. En je zoekt in al je schrijfblokken, waarom heb je verdomme vijf schrijfblokken tegelijk in gebruik eigenlijk?, en je zoekt tussen al je losse bladen, waarom trek je al die bladen eruit eigenlijk ja om ook op de achterkant te kunnen schrijven natuurlijk maar waarom laat je dat vervolgens overal maar slingeren?, over al die verschillende boeken gaat het, blaadjes vol, waarom lees je eigenlijk altijd vijftig boeken door elkaar?, en je zoekt en je zoekt en je zoekt en je vindt helemaal niks, nergens iets over Hartenkoningin, over 49 andere boeken wel wat misschien maar over dit boek geen woord, en je komt tot de enige konklusie die je kunt trekken na deze zinloze aksie: je hebt nog geen enkele aantekening gemaakt met betrekking tot Hartenkoningin.

Hum. Ja. Dat kan twee dingen betekenen: ofwel gaat het om een boek dat zo fantasties is dat je alleen maar lezen kunt, ademloos lezen, de woorden van de schrijver te mooi, te gaaf, te uniek, te watdanook om ze te transformeren tot je eigen inkt en bezijden: je hebt er geen tijd voor want je kunt je moet je wil alleen maar lezen. Of (twede mogelijkheid): het boek in kwestie is zo saai, zo bloedeloos, zo nietszeggend dat het geen enkele gedachte, geen enkel gevoel, geen enkele assosjasie bij je oproept. Maar Hartenkoningin is geen van beide! Ergens perfekt in het midden, ergens in een perfekt midden zweeft dit boek van Akira Mizubayashi en dat had in normale omstandigheden moeten betekenen dat je je al vele malen over één van je schrijfblokken (waarom vijf!, Donker, waarom vijf?) had moeten buigen om iets neer te kladden (met één van je duizend pennen die overal en nergens liggen) want het midden geeft genoeg ruimte om je gedachten verschillende kanten op te laten gaan.

En dus verzink je in gepeins. En dus vraag je je af waarom. Wat is het met dit boek, als het niet is omdat het uiterst goed of uiterst slecht is, dat het je weggehouden heeft van schrijven? Een paar dagen geleden nog kwam je op twinkelsentrum een kollega tegen en was de minste aanleiding genoeg om te beginnen over de Japans-Chinese oorlog en over de wreedheid van dat leger van Japan; zoveel had het boek je dus wel beziggehouden. Maar schrijven deed je dan toch geen woord. Je peinst. En je denkt Misschien is het omdat dit boek geen boek is, maar een muziekstuk. Of. Naja. Dit boek is veel, en een van de dingen die het is, is een muziekstuk.

Doch bij nu wilt u vast weten waar het eigenlijk over gaat enzo. Goed. Er is die gast die Jun Mizukami heet. Japanner. Violist. En ergens in 1939 studeert hij in Parijs aan het conservatorium. In Parijs bevindt zich ook de brasserie Chez Fernand. Daar eet Jun graag een hapje. En daar werkt Anna, serveerster, en de nicht van Fernand, de uitbater van de brasserie. Tussen Fernand en Jun en Anna ontstaat al gauw een losse, vriendschappelijke sfeer en tussen die laatste twee ontstaat zelfs liefde. Ja liefde, zegt hij. En zelfs. Maar misschien toch een zeldzaamheid, niet, echte liefde. De wereld staat nooit stil, en volkeren gunnen elkaar het licht in de ogen niet, en dus moet Jun, niet veel later, vertrekken, terug naar Japan, om wegens de Japans-Chinese oorlog te dienen in het leger, het moet nu, het moet snel, Juns ouders maken zich zorgen, er is oorlog, hij mag de laatste boot niet missen, en Jun vertrekt, maar verwekt eerst nog een meisje bij Anna.

In Japan gaat het goed mis. Ik zei dat al tegen mijn kollega. Dat Japanse leger, dat was niet voor weekhartigen. Of voor mensen met een geweten. Of überhaupt verstand. Dat was gewoon gewetenloos gevoelloos hersenloos bevelen opvolgen. Elk bevel van elke bevelhebber kwam rechtstreeks van de keizer, en de keizer was god, daar wou je niet tegenin gaan. Afslachten dus. Onthoofden. Neersabelen. Mannen onschuldigen vrouwen kinderen, maakt niet uit, het waren Chinezen en Chinezen hadden de pech geen Japanner te zijn dus dan verdiende je al geen mededogen. Door en door sadistische bevelhebbers vroegen hun soldaten, onder andere Jun, de meest wreedaardige executies te voltrekken. Allemaal gewoon maar mensen. Maar er werd gezegd dat je ze moest haten. Jun, brave Jun, met zijn goede hart, komt niet ongeschonden uit de oorlog. Zijn tijd als soldaat kostte hem zijn verstand. Geheel van de wereld belandt hij in een hospitaal, in de greep van de verschrikkingen die hij heeft mee gemaakt, raaskallend, alleen, weg zijn Europa, weg is de viool, weg is Anna, weg is de dochter die hij nooit gezien heeft, weg is die vriendelijke oom Fernand, er is alleen nog maar één oneindige nachtmerrie waaruit Jun nooit meer wakker kan worden. Een vriendelijke verpleegster trekt zich zijn lot aan, haalt met kleine beetje tegelijk weer wat mens in Jun naar boven, later is het tijd om te sterven, vroeger of later is het altijd wel een keer tijd om te sterven, maar ook ditmaal vertrekt Jun niet zonder, weer, een kind te verwekken.

En dan breekt het jaar 2007 aan, en leest Mizuné, een begenadigt violiste op aanraden van een man in de Parijse nachtbus een boek dat haar sterk doet denken aan de geschiedenis van haar oma Anna. Ja. Oma Anna, want Mizuné is de dochter van het meisje dat Jun voor zijn vertrek naar Japan bij Anna verwekte. Het boek is van prijswinnend schrijver Otto Takosch, de zoon van Takashi Mizukami en als die achternaam u bekend voorkomt dan peinst u recht en niet krom: Takashi is dan weer een nakomeling van Jun Mizukami en Ayako Amane, de verpleegster in het militair hospitaal waar Jun bijna totaal krankjorum binnen werd gebracht.

Mizuné stuurt een e-mail naar Otto die uitmondt in een ontmoeting. Ze vertelt hem dat ze gelooft dat zijn boek gedeeltelijk over haar oma Anna gaat, er is nog een dagboek van haar oma, er is zoveel in het boek dat op haar terug lijkt te slaan, Otto baseerde zich op een zakboekje van zijn opa Jun, de herkenning, de gesprekken, de etentjes, de wandelingen, een gedeelde liefde voor muziek, hoe het alles, hoe alles een plek, ik moet u niets meer vertellen, nogmaals groeit er liefde van, een huwelijk, een kind, wat maakt het uit dat ze halfnicht en -neef zijn, alles blijft in de familie, en alles is mooi.

Ja het is suikerzoet want dit is een liefdesroman. Ja het is verschrikkelijk want dit is een oorlogsroman. Wat spoortjes mysterie misschien ook, ik zou u niet voor gek verklaren als u met Hartenkoningin een detectiveroman denkt te lezen. Al die dingen is het, maar bovenal, dus, is het een muziekstuk. Het schakelen tussen tijden (2007, 1939), tussen oorlogen (want in die tijd was er in Europa klaarblijkelijk ook een oorlogje gaande ofzo), tussen personages (Anna, Fernand, Jun, Mizuné, Otto), het wisselen in kracht en toonaard: nu eens kabbelend, dan een tintje zoet in de miks, maar ook duister, beklemmend, angstaanjagend (de passage waarin Ayako een eenzaam meisje doorheen een ernstig bombardement probeert te leiden naar een veilige plek om te schuilen en er pas na enige tijd achter komt dat ze alleen nog maar een hand met daaraan een arm vast heeft: heel het meisje is verdwenen, die passage werkte, zo u peinzen kunt, nog lang na in mij), om steeds weer terug te komen bij een zich herhalend thema; het is wat muziek in zich draagt. Een muziekstuk dat ook onbewust door het lichaam gaat. Vandaar, allicht, geen enkele aantekening terwijl het boek allang binnen in mij zat.

Vandaar ook dat Hartenkoningin kan zijn wat het is zonder uitzonderlijk te zijn. Gewoon goed. Maar voor een boek erin slaagt tevens muziekstuk te zijn, is gewoon goed zeker meer dan goed genoeg.

Akira Mizubayashi Hartenkoning

Hartenkoning

  • Auteur: Akira Mizubayashi (Japan)
  • Soort boek: Franstalige Japanse roman
  • Origineel: Reine de cœur (2022)
  • Nederlandse vertaling: Hans E. van Riemsdijk
  • Uitgever: Tzara
  • Verschijnt: 17 september 2024
  • Omvang: 192 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van de Japanse schrijver Akira Mizubayashi

1939. De Japanse Jun Mizukami studeert aan het Parijse conservatorium en bouwt aan een leven in Europa. Tot het Chinees-Japanse conflict hem dwingt terug te keren naar Japan. Zijn grote liefde, de jonge Anna, blijft achter in Frankrijk. Jaren later ontdekt Mizuné, een jonge Parijse violiste, een roman die haar op vreemde wijze doet denken aan het leven van haar grootouders, Jun en Anna, die ze nooit heeft gekend.

Mizubayashi koppelt grote thema’s ingenieus aan elkaar, zoals het recente verleden van Japan en de wreedheden begaan in naam van de nationale grootsheid en het vermogen van muziek om het beste in mensen naar boven te brengen.

Akira Mizubayashi (5 augustus 1951, Sakata, Japan) is hoogleraar Franse taal- en letterkunde aan de universiteit van Tokio en schrijft in het Frans. Hij publiceert al jaren bij de toonaangevende Franse uitgeverij Gallimard. Zijn vorige roman, Versplinterde ziel, ontving lovende kritieken.

Bijpassende boeken en informatie

Shusaku Endo – Deep River

Shusaku Endo Deep River recensie, review en informatie over de inhoud van de roman uit Japan. Op 18 juli 2024 verschnijnt bij uitgeverij Pushkin Press in de reeks Classics de Engelse vertaling van de roman 深い河 uit 1993 van de uit Japanse schrijver Shusako Endo. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver, de vertaler en over de uitgave. Er is geen Nederlandse vertaling van de roman verkrijgbaar.

Shusaku Endo Deep River recensie en review

  • “One of the world’s greatest novelists.” (Washington Post)

Shusaku Endo Deep River

Deep River

Puskin Press Classic

  • Auteur: Shusaku Endo (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: 深い河 (1993)
  • Engelse vertaling: Van C. Gessel
  • Uitgever: Puskin Press
  • Verschijnt: 18 juli 2024
  • Omvang: 288 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van de Japanse schrijver Shusaku Endo

A group of Japanese tourists journey to the sacred River Ganges, each on a secret personal pilgrimage. Widower Isobe mourns for the devoted wife he neglected; gentle children’s writer Numanda seeks out the bird he believes saved his life; Kiguchi is haunted by his time as a soldier along the Highway of Death; and Mitsuko reconnects with the classmate she tempted away from the church and cruelly discarded.

At the softly lapping shores of the river – where the faithful come to bathe during their final moments – self-knowledge is sought and memories put to rest. Set against a rich backdrop of 90s India, Deep River is a beautifully moving story showing Endo at the height of his powers as a chronicler of religious experience.

Shusaku Endo (27 maart 1923, Tokio – 29 september 1996, Tokio) was one of the greatest novelists of postwar Japan. Baptised as a Roman Catholic as a child, his work explores the relationship between East and West from his unique perspective as a Japanese Christian. Endo won the Akutgawa Prize and the Yomiuri Literary Prize, was nominated for the Nobel Prize several times, and received an Order of Culture from the Japanese government. His historical fiction novel, Silence, was adapted into a 2016 film of the same name by the director Martin Scorsese.

Bijpassende boeken

Otohiko Kaga – Marshland

Otohiko Kaga Marshland recensie, review en informatie over de inhoud van de Japanse roman uit 1986. Op 9 juli 2024 verschijnt bij uitgeverij Dalkey Archive Press de Engelse vertaling van de roman uit 1968 van de uit Japan afkomstige schrijver Otohiko Kaga. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijver en over de uitgave. Er is geen Nederlandse vertaling van de roman verkrijgbaar of aangekondigd.

Otohiko Kaga Marshland recensie en review

  • “The result of Kaga’s effort is a sprawling indictment of modern society’s modes of organizing bodies and labor…Here’s where the novel’s length works well, as the repetition of experiences with institutionalization becomes analogous to the repetitive nature of the experiences themselves. Kaga’s examination of the lives of dozens of prisoners, characters both major and minor in his sweeping drama, is some of the most powerful and compassionate writing of the novel. His criticism of the criminal justice system of mid-century Japan could just as well have been written about the United States today, and Anglophone readers interested in the subject will find Kaga’s work here highly rewarding, though it is quite divorced from the racial conditions that underlie the prison-industrial complex in the United States…Readers interested in a brilliant, high-definition portrait of postwar Japan will find little to compare to this that is readily available in the English language.” (Jack Rockwell, Words Without Borders)

Otohiko Kaga Marshland

Marshland

  • Auteur: Otohiko Kaga (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: Arechi o tabi suru monotachi (1986)
  • Engelse vertaling: Albert Novick
  • Uitgever: Dalkey Archive Press
  • Verschijnt: 9 juli 2024
  • Omvang: 960 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: €26,95 /€9,95
  • Boek bestellen bij: Amazon Bol Libris

Flaptekst van de roman van de Japanse schrijver Otohiko Kaga

Otohiko Kaga’s Marshland is an epic novel on a Tolstoyan scale, running from the pre-World War II period to the turbulence of 1960s Japan. At forty-nine, Atsuo Yukimori is a humble auto mechanic living an almost penitentially quiet life in Tokyo, where his coworkers know something of his military record but nothing of his postwar criminal past. Out of curiosity he accompanies his nephew to a demonstration at a nearby university, and is gradually drawn into a friendship, then a romance, with Wakaka Ikéhata, the brilliant but mentally unstable daughter of a university professor. As some of the student radical groups turn to violence and terrorism, Atsuo and Wakaka find themselves framed for the lethal bombing of a Tokyo train.

During their long imprisonment the novel becomes a Kafkaesque procedural, revealing the corrupt intricacies of the police and judicial system of Japan. At the end of their hard pilgrimage to exoneration, Atsuo and Wakaka are finally able to return to his original hometown, Nemuro, on the eastern-most peninsula of Hokkaido island. Here is the marshland of the title, a remote and virtually unspoiled region of Japan where Kaga sets a large number of extraordinarily beautiful pastoral scenes.

Marshland is a revelation of modern Japanese history and culture, a major novel from the hand of a master well-known in his own country, but virtually unheard-of-so far-in the United States and Anglophone world in general.

Otohiko Kaga

Otohiko Kaga, born in Tokio, 22 april 1929, died 12 januari 2023, age 93, was one of Japan’s few Christian writers, worked as a hospital and prison psychiatrist before becoming a novelist. His studies in France inspired his 1967 debut novel, Furandoru no fuyu (Winter in Flanders), for which he received the Minister of Education Award for New Artists. Marshland, his second novel to be translated into English, was awarded the Osaragi Jiro Prize in 1986. In 2011, Kaga was recognized as a Person of Cultural Merit.

Bijpassende boeken en informatie

Junichiro Tanizaki – Een dwaas verliefd

Junichiro Tanizaki Een dwaas verliefd recensie en informatie over de inhoud van de Japanse roman uit 1924. Op 17 december 2024 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de nieuwe uitgave van de Nederlandse vertaling van de roman van de Japanse schrijver Junichiro Tanizaki. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Junichiro Tanizaki Een dwaas verliefd recensie

Mochten er in de media een boekbespreking, review of recensie verschijnen van de roman uit Japan, Een dwaas verliefd, geschreven door Junichito Tanizaki, dan kun je er op deze pagina over lezen.

Junichiro Tanizaki Een dwaas verliefd

Een dwaas verliefd

  • Auteur: Junichiro Tanizaki (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman uit 1924
  • Origineel: 痴人の愛 (1924)
  • Nederlandse vertaling: Jacques Westerhoven
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 17 december 2024
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman uit 1926 van de Japanse schrijver Junichiro Tanizaki

De drie lettergrepen van de naam van de jonge serveerster Naomi, ongewoon in Japan in de jaren 10 van de vorige eeuw, oefenen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op de 27-jarige ingenieur Joji. Haar exotische, haast westerse uiterlijk en onschuldig voorkomen doen de rest. Joji wil haar koste wat kost weghalen bij het louche café in Tokio waar ze werkt, en met toestemming van haar onverschillige moeder neemt hij haar onder zijn hoede. De 14-jarige Naomi trekt bij hem in. Hij verwent haar, stuurt haar naar Engelse les en op danscursus, kleedt haar in westerse kleding, probeert haar op te voeden tot de perfecte vrouw.

Naarmate Naomi volwassener wordt, ziet Joji steeds duidelijker in dat zijn poppetje al die tijd zelf de touwtjes in handen hield.

Tanizakis eerste grote roman veroorzaakte zon sensatie toen hij als feuilleton verscheen dat jonge Japanse meisjes zich net als Naomi gingen gedragen. Onder druk van de censuur en van conservatieve lezers besloot de krant publicatie stop te zetten.

Bijpassende boeken

Haruki Murakami – De stad en zijn onvaste muren

Haruki Murakami De stad en zijn onvaste muren. Op 24 mei 2024 verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact de Nederlandse vertaling van de nieuwe roman van de Japanse schrijver Haruki Murakami. Er is aandacht voor de inhoud van het boek en daarnaast kun je hier de boekbesprekingen en recensie van De stad en zijn onvaste muren, de nieuwe roman van Haruki Murakami, lezen.

Haruki Murakami De stad en zijn onvaste muren recensie en informatie

Als er in de media een boekbespreking, recensie of review verschijnt van De stad en zijn onvaste muren, de nieuwe roman van de Japanse schrijver Haruki Murakami, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Haruki Murakami is op 12 januari 1949 geboren in Kioto maar groeide op in Kobe. Hij volgde een opleiding toneel aan de Waseda-universiteit in Tokio. Na zijn studie van 1974 tot 1981 bezat hij samen met zijn vrouw een jazzbar met de naam Peter Cat. Echo’s van deze tijd klinken in een aantal van zijn romans door.

Pas na zijn dertigste levensjaar begon Murakami met het schrijver van proza en romans. In 1987 brak hij door met de Japanse en internationale bestseller Norwegian Wood. Rond deze tijd emigreerde hij naar de Verenigde Staten. Er volgde in de loop van de jaren een aantal romans en andere boeken waarvan de meeste bestsellers werden. De naam van Haruki Murakami wordt regelmatig genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs van de Literatuur. Over zijn nieuwste roman 街とその不確かな壁 die in 2023 in het Japans verscheen, kun je hier uitgebreide informatie lezen. Naar verwachting verschijnt de Nederlandse vertaling in mei 2024 bij uitgeverij Atlas Contact.

Haruki Murakami De stad en zijn onvaste muren

De stad en zijn onvaste muren

  • Auteur: Haruki Murakami (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: 街とその不確かな壁 (2023)
  • Nederlandse vertaling: Elbrich Fennema
  • Uitgever: Atlas Contact
  • Verschijnt: 24 mei 2024
  • Omvang: 640 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Prijs: € 34,99 / € 15,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman Haruki Murakami

Een naamloze zeventienjarige jongen wordt verliefd op een meisje van zestien. In een uitvoerige briefwisseling vertelt ze hem over een ommuurde droomstad, de enige plek waar ze zichzelf kan zijn.

Wanneer het meisje verdwijnt begint er voor de jongen een levenslange zoektocht. Die brengt hem in een mysterieuze stad met eenhoorns, een bibliotheek, oude dromen en een klokkentoren zonder wijzers. Maar hij wordt er gescheiden van zijn schaduw en kan er uiteindelijk niet blijven. Rusteloos zoekt hij in deze wereld naar ‘gene wereld’.  Een geestverschijning, een bibliothecaresse, een autistisch wonderkind en de eigenaresse van een koffiezaak staan hem bij in zijn queeste.

Bijpassende boeken en informatie

Junichiro Tanizaki – Kruisende lijnen

Junichiro Tanizaki Kruisende lijnen recensie en informatie over de inhoud van de roman uit 1930 uit Japan. Op 30 mei 2024 verschijnt bij uitgeverij L.J. Veen Klassiek de nieuwe uitgave van de Nederlandse vertaling van de roman Kruisende lijnen, geschreven door Junichiro Tanizaki. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Junichiro Tanizaki Kruisende lijnen recensie

Als er in de media een boekbespreking of recensie verschijnt van Kruisende lijnen de Japanse roman uit 1930 van Junichiro Tanizaki, besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Junichiro Tanizaki Kruisende lijnen

Kruisende lijnen

  • Auteur: Junichiro Tanizaki (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: 卍 / Manji (1930)
  • Nederlandse vertaling: Jacques Westerhoven
  • Uitgever: L.J. Veen Klassiek
  • Verschijnt: 30 mei 2024
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 15,00
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman uit 1930 van Junichiro Tanizaki

Klassieker uit de Japanse literatuur over een vrouw die schilderlessen neemt om te ontsnappen aan de sleur van haar huwelijk. Het leidt tot een liefdesaffaire die bijna haar ondergang inluidt.

Van de schrijver van ‘Stille sneeuwval’. In ‘Kruisende lijnen’ van Junichiro Tanizaki, een van de meesters van de Japanse literatuur neemt Sonoko, de vrouw van een ambitieuze advocaat in Osaka, schilderlessen om te ontsnappen aan de sleur van haar huwelijk. Dat is het begin van een liefdesaffaire die haar aan de rand van het graf zal brengen. Als wordt geïnsinueerd dat zij een lesbische verhouding heeft met Mitsuko, beseft ze dat ze zich inderdaad tot haar aangetrokken voelt. Mitsuko is een duistere femme fatale, die een web van leugens weeft waaruit niet alleen Sonoko, maar uiteindelijk ook haar echtgenoot niet weet te ontsnappen.

Junichiro Tanizaki Kruisende lijnen recensie

Als er in de media een boekbespreking of recensie verschijnt van Kruisende lijnen de Japanse roman uit 1930 van Junichiro Tanizaki, besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Bijpassende boeken

Keigo Higashino – De toewijding van verdachte X

Keigo Higashino De toewijding van verdachte X recensie en informatie over de inhoud van de Japanse thriller en deel 1 van de detective Galileo reeks. Op 16 juli 2024 verschijnt bij uitgeverij De Geus de veelgeprezen thriller van de Japanse schrijver Keigo Higashino. Hier lees je informatie over de inhoud van de thriller, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Keigo Higashino De toewijding van verdachte X recensie

Als er een boekbespreking of recensie verschijnt van De toewijding van verdachte X, de eerste detective Galileo thriller van de Japanse schrijver Keigo Higashino dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

  • “Een buitengewone thriller. Niet een om snel te vergeten.” (Independent on Sunday)
  • “Ingenieus!” (The New York Times)

Keigo Higashino De toewijding van verdachte X

De toewijding van verdachte X

Detective Galileo deel 1

  • Auteur: Keigo Higashino (Japan)
  • Soort boek: Japanse thriller, Tolio thriller
  • Origineel: Yōgisha X no Kenshin (2011)
  • Nederlandse vertaling: Luk Van Haute
  • Uitgever: De Geus
  • Verschijnt: 16 juli 2024
  • Omvang: 320 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 15,00
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de eerste detective Galileo thriller van Keigo Higashino

Door Time gekozen als een van de honderd beste thrillers of all time.

Yasuko leidt een rustig leven, samen met haar doch­ter. Maar wanneer haar ex-man op een avond zonder waarschuwing aan haar deur verschijnt en haar doch­ter bedreigt, slaan bij haar de stoppen door. Ishiga­mi, de eenzame wiskundige die als buurman alles heeft gehoord, schiet te hulp.

Rechercheur Kusanagi van de politie van Tokio probeert de gebeurtenissen van die avond op te lossen, maar hij wordt geconfronteerd met de meest raadselachtige omstandigheden die hij ooit heeft onderzocht. Niets klopt helemaal… Kusanagi roept de hulp in van natuurkundige met de bijnaam ‘professor Galileo’.

Bijpassende boeken

Atsuhiro Yoshida – Goodnight Tokyo

Atsuhiro Yoshida Goodnight Tokyo Recensie en informatie over de inhoud van de roman Goodnight Tokyo van de Japanse schrijver Atsuhiro Yoshida. De Engelse vertaling verschijnt op 8 juli 2024 bij uitgeverij Europa Editions. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver en over de uitgave. Alhoewel het boek ook al in Duitse en Franse vertaling is verschenen, is er nog geen Nederlandse vertaling verkrijgbaar of aangekondigd.

Atsuhiro Yoshida Goodnight Tokyo recensie

Als er boekbesprekingen en recensies verschijnen in de media van de Tokioroman Goodnight Yokyo, geschreven door de Japanse schrijver Atsuhiro Yoshida, kun je er hier over lezen.

Atsuhiro Yoshida boeken en informatie

Atsuhiro Yoshida is in 1962 geboren in de Japanse hoofdstad Tokio. Hij is een veelgeprezen boekontwerper. Daarnaast is hij actief als schrijver met inmiddels ruim veertig boeken op zijn aam. Tot nu toe zijn er geen romans of andere boeken van Atsuhiro Yoshida in Nederlandse vertaling verschenen, wel in het Duitse, Engels en Frans.

Atsuhiro Yoshida Goodnight Tokyo

Goodnight Tokyo

  • Auteur: Atsuhiro Yoshida (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman, Tokio roman
  • Engelse vertaling: Haydn Trowell
  • Uitgever: Europa Editions
  • Verschijnt: 8 juli 2024
  • Omvang: 176 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: $ 18.00 / $ 12.99
  • Boek bestellen bij: Amazon

Flaptekst van de roman van Atsuhiro Yoshida

A symphony of interconnected lives that offers a compelling reflection on life in modern-day metropolises at the intersection of isolation and intimacy.

Set over several nights, between the hours of 1:00 a.m. and 4:30 a.m., in and around Tokyo, this mind-blowingly constructed book is an elaborate, energetic fresco of human nocturnal existence in all its mystery, an enigmatic literary mix of Agatha Christie, Teju Cole, and Heironymous Bosch.

On this journey through the labyrinthine streets and hidden corners of one of the world’s most fascinating cities, everybody is searching for something, and maybe searching in the wrong places. Elements of the fantastical and the surreal abound, as they tend to do in the early pre-dawn hours of the morning, yet the settings, the human stories, and each character’s search are all as real as can be.

Goodnight Tokyo offers readers a unique and intimate take on Tokyo as seen through the eyes of a large cast of colorful characters. Their lives, as disparate and as far apart as they may seem, are in fact intricately interconnected and as their fates converge against the backdrop of the city’s neon-lit streets and quiet alleyways, Yoshida masterfully portrays in captivating, lyrical prose the complexities of human relationships, the mystery of human connection, and the universal quest for meaning.

Bijpassende boeken en informatie

Shuichi Yoshida – Park Life

Shuichi Yoshida Park Life. Op 26 oktober 2023 verschijnt bij Zirimiri Pres de Nederlandse vertaling van de bekroonde roman パーク・ライフ uit 2002 van de Japanse schrijver Shuichi Yoshida. Je kunt hier uitgebreide informatie over het boek lezen. Daarnaast is er aandacht voor de boekbespreking en recensie van de roman Park Life van de uit Japan afkomstige auteur  Shuichi Yoshida.

Shuichi Yoshida Park Life informatie

Shuichi Yoshida, Japanse naam 吉田 修一, is op 14 september 1968 geboren in Nagasaki, Japan. Hij studeerde bedrijfskunde aan de Hosei Universiteit in Tokio.

Sinds 1999 publiceert hij zowel romans als verhalenbundels. Zijn debuut de verhalenbundel 最後の息子 verscheen in 1999. Zijn debuutroman パレード (Engelse vertaling: Parade) verscheen drie jaar later in 2002. In het zelfde jaar verscheen Park Life waarover hier uitgebreide informatie te lezen is en dat de Akutagawaprijs ontving. Sindsdien verschenen er ruim vijftien romans waarvan 悪人 uit 2007 in het Engels is vertaald als Villain., waarvoor hij de Yamamoto Shūgorōprijs ontving. Bovendien publiceerde hij nog een tiental verhalenbundels. Park Life is het eerste boek van de auteur in Nederlandse vertaling.

Shuichi Yoshida Park Life recensie van Tim Donker

De ochtend is zacht en grijs, en staat aaibaar en lief in de kamer. Dit is de dag van de kleine dingen. Ik heb de bedden gedaan, boven is de weesee gekuist, voor vandaag is het genoeg, misschien nog een afwasje hier of wat vegen daar, en later koken. Het zal zijn. Bij het vervangen van zijn lakens en hoezen zat ik in de hoogslaper van mijn zoon en draaide op zijn kompakte seedeespelertje Fold your hands child, you walk like a peasant van Belle and Sebastian. En het bed al lang gedaan, zat ik een tijdje en luisterde naar de muziek. Dit was de vierde langspeler van Belle and Sebastian en voor mij altijd het moment geweest waarop het misging, ik wilde niet weten hoe het misging, ik wilde het misgaan niet meegemaakt hebben maar daar het was. Was het 1999 of 2000? Veel later kan het niet geweest zijn, het was Daphne nog die we gezeid haadt dat je als Belle and Sebastian-liefhebber de seedee moeiteloos, blind en doof kon aanschaffen, het was weer een mooi. Maar de eerste draai die ik het gaf, toen, 23 jaar geleden of langer, sloeg het me, en elke keer dat ik het weer luisterde bleef het me slaan. Deze band was dood. Deze band deed een flauwe herhalingsoefening met een gooi naar het in het verschiet liggende sterrendom. Iets in hun geluid was om zeep geholpen hier, dat was zeker. Omdat de zwijnen de paarlen toch maar keer na keer vertrampeld hadden, was de intimiteit meteen maar ingeruild voor zouteloze brokken waarvan de hapklaarheid gevoellozer zielen waarschijnlijk meer bekoren zou. Na diverse luisterpogingen verdreef ik de seedee steeds verder uit mijn zicht – gode prees het, toen ik twee verhuizingen later op die prachtige Remmerstein een zolder tot mijn beschikking kreeg. Alles dat ik niet meer zien kon (maar dat stiekem ook nog niet naar kringloop of plaatboef mocht) (want ja, dit bleef wel Belle and Sebastian, man), kon naar daar. Maar nu, deze ochtend, zomaar een ochtend, een kleine ochtend, een lieve ochtend, weet ik me geraakt vanaf opener I fought in a war. Wat een moje muziek. Wat een lieve muziek. Wat een kleine muziek. Oja, de mierzoetheid die volgens niet-liefhebbers hun muziek vanaf het debuut reeds ontsierde, is op Fold your hands child, you walk like a peasant nog wel een scheutje verder opgezoet en naar het einde toe verslapt mijn aandacht een weinig, ik kom de hoogslaper uit, ik doe de lakens in de was, ik zit niet meer te luisteren, ik luister als weesee opkuisend maar toch, deze seedee komt weer met mij mee, terug naar beneden, terug naar het moois, dit gaat voortaan een goede ochtendseedee zijn, voor een ochtend in de herfst of beter nog een ochtend in de lente, als de tuindeur alweer op een kier kan en het licht wat aarzelender valt (maar nu mag Transnational Speedway League: Anthems, Anecdotes And Undeniable Truths van Clutch wel heel even mijn steerjoo in).

Deze ochtend, dit zacht en grijs, dit vraagt om kleins en het komt dus goed uit dat het volgende boek op de stapel (en hoe die stapels worden gevormd) (de stapels vormen zichzelf) (de stapels stortten in op zichzelf) (en hier is wat er gebeurde:) (de stapels vormden zich toen het schrijverken stierf en uit zijn asse een besprekerken herrees) (hij is:) (: er flink op vooruit gegaan / nogal afgedaald / geen streep verder gekomen) (doorhalen wat niet van toepassing is) (& heel de dag ruikt naar Dregke, dat wel) (wil je wel geloven Dregke dat er in die stapels inmiddels iets te vinden is dat flink veel lijkt op de biografie van Lauwe Reet?) (zou je gelachen hebben als je het had gezien?) (was het maandag of een andere dag?) (was het weer eindsweegs verder de weg naar nergens op) (zegt iemand toon mij het licht en ik toon u de weg) (ik zie het licht in elke lamp) (zit naast mij stillekens en borstel mijn baard) (o hoe we dansten en je fluisterde in mijn oor: jij gaat nooit meer naar huis), goed, dus, dat het volgende boek op de stapel een klein boekje is, maar een klein tikje over de 120 pagina’s heen, perfekt voor deze kleine lieve dag.

Shuichi Yoshida. Park Life. Dat dat vervelende hitje van Blur nu meteen weer in mijn hoofd zit, kan mijn humeur niet bederven (en ach, mijn vader en ik deden dat hitje vaak na en dierhalve gaat dat lied nooit zonder halve glimlach aan mij voorbij) (want mijn vader en ik deelden één hobby nee mijn vader en ik deelden vele hobbies maar één ervan was zo brits mogelijk sietaten uit Fawlty Towers en Monty Python skanderen en die koepletten uit Park Life gaven ons nieuw voer) (al was het geen Fawlty Towers al was het geen Monty Python het was goed genoeg om “net zoiets” te kunnen zijn). Ik glimlach. Ik zit. Ik lees.

Goed. Er staat een ik in een metro die buitenstations halt houdt. Het oog van “ik”, een jonge man (om niet een jongeman te zeggen), valt op een poster die oproept tot orgaandonatie. De man maakt er een opmerking over tegen, zo denkt hij, zijn kollega. Maar hij was even vergeten dat die kollega al een tijdje geleden uit de metro gestapt was. Kijkt om, ziet niet kollega, ziet onbekende vrouw. Omstanders beginnen reeds meewarig te lachen en de man schaamt zich (en dacht ik even: is dat iets tiepies japans ofzo, dat het zeer schaamtevol is om -bij vergissing dan nog- iets achteloos te zeggen tegen een vreemde) (denkend aan films waarin beschaamde japanners zich met dramatiese kreten in hun samoeraizwaard storten) (en dan: schaamte, ik) (als er iets is dat ik buitengewoon bedenkelijk vind, dan is het wel gedragingen van enkelingen bombarderen tot exemplaries voor de kultuur waartoe die enkelingen behoren) (en dan denk ik aan de keren dat ik iets zei tegen mensen die ik niet ken, want ik ben zoon tiep, als ik zoon poster zou zien, of als er iets gebeurt of als de rij bij de supermarkt wel erg lang is of als de zon ineens onverwacht hard begint te schijnen of gewoon maar omdat me iets invalt, dat ik dan zeg, dat ik dan het woord richt tot een onbekende en eigenlijk zijn me daarbij ruwweg drie reaksies opgevallen: de dovemansoren van de mensen die zonder een woord of blik gewoon maar stug doorstiefelen; het ongemakkelijke grijnsje van de mensen die het heel aardig vinden van die vreemde bebrilde meneer daar om zomaar een praatje te willen beginnen maar daar verder echt niet op zitten te wachten; of het kortstondige gesprek met mensen die inhoudelijk reageren op mijn opmerking en het praatje zijn natuurlijke dood laten sterven) maar de vrouw gaat tot zijn opluchting in op wat hij zegt, en de metro gaat weer rijden, en het praatje is gedaan. Later ziet de man haar opnieuw in het park waar hij altijd zijn lunch nuttigt – en uiteindelijk ontstaat er iets wat je het begin van een vriendschap zou kunnen noemen, iets dat zou kunnen uitgroeien tot een vriendschap misschien, een enigszins kinderlijke, wat lievige vriendschap kiemt daar. Het einde van Park life is echter zo abrupt dat de suggestie dat de twee elkaar na een aantal ontmoetingen nooit meer terug zullen zien sterk en veelzeggend in de lucht blijft hangen, vlak voor het hoofd van de lezer.

En dit zou het kunnen zijn. Dan zou Park Life misschien gaan over grotestadsneurose, over het onvermogen om echt kontakt te maken, over eenzaamheid, over hoe dit moderne leven (want Modern Life Is Rubbish kent Yoshida dan vast ook wel) de mens langzaamaan afstompt. Maar ik geloof niet dat de boodschap van Park Life in zulke kliesjees te vatten is. En het gaat ook niet echt over die vriendschap, die wel of niet aan het ontstaan is. Of het gaat er wel over, maar evengoed gaat het ook over doodgeboren kinderen, een moeder die komt lozjeren, een aap in een appartement, een man die ballonnen oplaat in het park, een stel dat mogelijkerwijs in scheiding ligt, werken voor een cosmeticabedrijf, omzwervingen doorheen nachtelijk Tokio, hoe lang jonge mensen op één been moeten kunnen staan, hoe het is om naar het nieuws te kijken met het geluid van je televisie uit.

Dit was een goede zit. Op een goede dag. Een lichtelijk vervreemdend, klein, hartwarmend boek. Misschien niet de meest memorabele roman die je ooit zult lezen. Maar zeker wel één van de liefste.

Shuichi Yoshida Park Life

Park Life

  • Auteur: Shuichi Yoshida (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: パーク・ライフ(2002)
  • Nederlandse vertaling: Luk Van Haute
  • Uitgever: Zirimiri Press
  • Verschijnt: 26 oktober 2023
  • Omvang: 128 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 20,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris
  • Winnaar Akutagawaprijs

Flaptekst van de roman van Shuichi Yoshida

Hibiya-park is een oase van rust in het midden van Tokio. Daar komen dagelijks de medewerkers uit de omringende gebouwen om pauze te nemen. Een van hen – een jongeman, de hoofdpersoon en verteller van dit verhaal – heeft vandaag in dit park dezelfde vrouw gezien met wie hij eerder in de metro een paar woorden heeft gewisseld, toen de trein onverwachts stilviel. Vanaf dat moment komt hij haar vaak tegen en samen observeren ze de andere bezoekers van het park. Hij wordt getroffen door de rake opmerkingen die de vrouw maakt over hen, maar ook over hemzelf. In het ritme van deze ontmoetingen treden we in de voetsporen van de verteller en volgen we zijn niet bepaald conventionele leven.

Shuichi Yoshida ontving voor Park Life de Akutagawaprijs, de meest prestigieuze literaire prijs van Japan.

Bijpassende boeken en informatie