Simone de Beauvoir De onafscheidelijken recensie en informatie nagelaten Franse roman. Op 19 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij Cossee de Nederlandse vertaling van de roman Les inséparables van de Franse schrijfster Simone de Beauvoir.
Simone de Beauvoir De onafscheidelijken recensie en informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering van de roman De onafscheidelijke. Het boek is geschreven door Simone de Beauvoir. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie over de inhoud van de nagelaten roman van de Franse schrijfster Simone de Beauvoir lezen.
Wanneer Sylvie op haar negende na de zomer weer naar school gaat komt er een nieuw meisje in de klas. Een meisje, Andree, waar Sylvie direct ernstig van de onder de indruk raakt. Klein van stuk, knap, alert,slim en vrij van geest. Andree heeft vanwege een brandongeluk een achterstand op school opgelopen en zij vraagt Sylvie naar haar schriften. Sylvie is immers de slimste en de braafste van de klas. Een vriendschap wordt geboren. De Beauvoir schrijft deze autobiografische novelle in 1954 over haar jarenlange en innige vriendschap met haar vriendin Zaza en is absoluut niet van plan deze te publiceren. De geadopteerde dochter van de Beauvoir vond het manuscript terug in 2019 en besloot alsnog tot publicatie.
Een indringende roman waarvan Simone de Beauvoir vond dat deze nooit gepubliceerd mocht worden
Deze novelle geeft een inkijk in het strakke leven van de meisjes in die tijd. Rangen en standen, plus de strakke leer van de katholieke kerk maakte het leven van de opgroeiende meisjes uit de zogenaamde gegoede stand tot een ernstig keurslijf waaruit ontsnappen onmogelijk leek.
Lukt het Sylvie wanneer zij naar de universiteit gaat om filosofie te gaan studeren te ontsnappen aan dit keurslijf, zeker ook omdat het haar lukt afscheid of afstand te nemen van God, dus van haar geloof te vallen, Andree zit gevangen, ondanks haar universitaire studie. In het grote gezin waarvoor zij als mede opvoeder en manusje van alles door haar moeder wordt ingezet, mede verantwoordelijk wordt gemaakt dit grote gezin in goede banen te blijven leiden. Ook projecteert moeder haar teleurstellingen en psychisch lijden uit haar jeugd op haar dochter Andree. Dus ja, tot twee maal toe wordt door moeder haar grote liefde onklaar gemaakt, buiten spel gezet. En Andree raakt door haar innerlijk verzet tegen moeder en dus wellicht ook tegen God in een onontwarbare tweestrijd. Zij ontwikkelt voor zichzelf vaak momenten dat zij aan het randje van het leven manoeuvreert. Zij heeft al eens serieus nagedacht om van een hoog dak af te springen. Ook ontwikkelt zij een eetstoornis en wanneer zij op hun zomervakantieverblijf als een gek aan het schommelen gaat, zo hoog, zo gevaarlijk vraagt Sylvie zich af of zij dood wil. En ja, in 1927 sterft zij, aan een hersenontsteking.
Terwijl vader Gallard, de vader van Andree bij het graf van zijn dochter zegt:’ “Wij zijn slechts instrumenten in Gods handen,” denkt Sylvie daar heel anders over. Volgens haar is het vooral het strakke keurslijf van de religie die hier haar werk heeft gedaan. Zij weet; blz 185, Voor Andree was het geloof niet, zoals voor veel mensen, een gedienstig instrumentarium van God – een manier om jezelf gelijk te geven, je te rechtvaardigen en voor je verantwoordelijkheden weg te lopen- maar bestaat het in de smartelijke vragen die een zwijgzame, ondoorgrondelijke God, een verborgen God stelt. Als een eigen beul pijnigt zij, zowel geestelijk als fysiek, zichzelf.
Als een eigen beul pijnigt zij, zowel geestelijk als fysiek, zichzelf
In het nawoord zegt Sylvie Le Bon De Beauvoir; Zaza is gestorven omdat zij probeerde zichzelf te zijn en omdat zij ervan overtuigd werd dat die pretentie een zonde was. Zo vervreemde zij van zichzelf en werd elk individualiseringsproces in de kiem gesmoord. Voor de Beauvoir bestaat er geen groter schandaal, en daar gaat dit boek over, een filosofisch schandaal, omdat een op welke manier ook, gedwongen rem op individualiseringsproces een aanslag op het mens-zijn is. Hoe actueel zou deze kwestie nu nog zijn? Nu, in de gedwongen ratrace naar de top? Wellicht gekleurd vanuit andere normen en waarden? De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Recensie van Mieke Koster
De onafscheidelijken
- Schrijfster: Simone de Beauvoir (Frankrijk)
- Soort boek: Franse roman
- Origineel: Les inséparables (1954, 2020)
- Nederlandse vertaling: Martine Woudt
- Uitgever: Cossee
- Verschijnt: 19 oktober 2020
- Omvang: 200 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Boek bestellen bij: Bol / Boekhandel
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Flaptekst van de roman van Simone de Beauvoir
Als Andrée de katholieke meisjesschool komt binnenlopen, is de negenjarige Sylvie – het alter ego van Simone de Beauvoir – direct onder de indruk. Dit meisje, gemodelleerd naar De Beauvoirs vriendin Zaza, heeft een jaar school gemist omdat ze ernstige brandwonden had opgelopen, maar gaat door het leven met een wonderbaarlijke zelfverzekerdheid die Sylvie alleen van volwassenen kent. Al snel wijken de twee niet meer van elkaars zijde. Sylvie en Andrée verdiepen zich in literatuur en filosofie en verkennen Parijs. Samen voeren ze een – vaak innerlijke – strijd tegen de conventionele verwachtingen rondom vrouwelijkheid, seksualiteit en geloof.
In deze niet eerder verschenen autobiografische roman blikt Simone de Beauvoir terug op haar bijzondere vriendschap met Zaza. De onafscheidelijken is een wonderschone kennismaking met de jeugd van een van ’s werelds invloedrijkste schrijfsters.
