Frances Hogdson Burnett De geheime tuin recensie en informatie van dit klassieke jeugdboek uit 1911, vertaald door Imme Dros. Op 6 maart 2019 is de nieuwe vertaling van het jeugdboek van Frances Hogdson Burnett – De geheime tuin verschenen bij Uitgeverij Leopold.
Frances Hogdson Burnett De geheime tuin Recensie
Dat een kinderboek uit 1911 in de 21ste eeuw nog staat als een huis, dat zegt iets over de kwaliteit. De Geheime tuin is zo’n boek. Een boek waarmee schrijfster Frances Hodgson Burnett haar visie gaf op hoe er vroeger om gegaan werd met zieke kinderen (namelijk langdurige bedrust) én waarin ze kritiek uitte naar hoe er werd gekeken naar “mindere mensen”. Eén van Nederlands grootste kinderboekenschrijvers Tonke Dragt meent dat elk kind De geheime tuin gelezen moet hebben. En die mening deel ik volledig! Wat een prachtig verhaal!
Een onuitstaanbaar kind ontrafelt de geheimen van een landhuis
De negenjarige Mary woont met haar vader en moeder in India. Haar moeder ziet ze alleen maar vanuit de verte. Iedereen zegt hoe mooi ze is. Mary wordt als een prinses behandeld door allerlei bedienden. Ze hoeft maar te kikken, en het wordt geregeld. Als het noodlot toeslaat, en ze alleen in het huis blijft, wordt ze overgebracht naar Misselthwaite Manor, in Engeland. Mary is nog steeds gewend dat iedereen voor haar buigt als een knipmes. Ze is een nogal onuitstaanbaar kind. Haar nieuwe voogd is zelden thuis. Hij wil dat het Mary aan niets ontbreekt, maar verder wil hij niets met haar te maken hebben. Ze mag overal komen, maar niet in die ene kamer. En ook niet in die ene tuin. De geheimzinnigheid wekt Mary’s nieuwsgierigheid op. Waarom mag ze daar niet komen? Wat zal ze daar aantreffen? Zal het haar lukken om dat uit te vinden?
De geheime tuin is een boek waar je al vanaf de eerste bladzijde in zit. Stukje bij beetje ontrafelt de schrijfster het plot. Als de prachtige tuin die in het verhaal tot bloei komt, zo groeit ook het verhaal. Geheimzinnig (wat zal er onder de grond zitten?) vol liefde verzorgd. En net als de prachtige bloemen en planten, zo bloeien ook de hoofdpersonen op. Net als de tuin mogen ze vrij zijn en zich ontplooien. Als je bedenkt dat dit verhaal in 1911 geschreven is, zul je misschien net als ik verrast zijn door de tijdloosheid er van. Een magisch en geheimzinnig verhaal dat zo levendig is geschreven, dat je bijna het gevoel krijgt dat je daar ook bent.
De geheime tuin staat na meer dan honderd jaar nog steeds als een huis
Van A tot Z is dit boek genieten geblazen! Het is een boek dat wel de sfeer en het karakter heeft van hoe het ruim honderd jaar geleden was, maar dat wel heel leesbaar is in deze tijd. Het is werkelijk een uniek boek, met niets te vergelijken. De tuin is een schitterende metafoor voor het leven, en hoe mooi dingen kunnen worden, als je ze met liefde behandeld en er aandacht aan geeft. Een metafoor die misschien niet bewust door kinderen wordt gezien, maar zeker wel onbewust! De geheime tuin waardeer ik met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Recensie van Jolien Dalenberg
De geheime tuin
- Schrijfster: Frances Hodgson Burnett (Engeland)
- Soort boek: jeugdboek (10+ jaar)
- Origineel: The Secret Garden (1911)
- Nederlandse vertaling: Imme Dros
- Uitgever: Leopold
- Verschenen: 6 maart 2019
- Omvang: 225 pagina’s
- Uitgave: Gebonden Boek / Ebook
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Flaptekst van het
De geheime tuin (The Secret Garden) van Frances Hodgson Burnett verscheen voor het eerst in 1911. Meer dan honderd jaar later is het verhaal over het stugge, egoïstische weesmeisje Mary dat een verboden, verwaarloosde tuin weer tot bloei weet te brengen – en daarmee zichzelf – nog altijd betoverend voor jong en oud.
Prachtige vertelling waarin de parallellen tussen natuur, vriendschap en verbeelding onopvallend lijken, maar magisch zijn. Nu in een nieuwe vertaling van Imme Dros. Vanaf 10 jaar.
Tonke Dragt over De geheime tuin:
“Verrukkelijk boek – mijn lievelingsboek. De geheime tuin heeft alles: het is geheimzinnig, spannend en betoverend mooi! Een boek dat ieder kind gelezen moet hebben.’