Maria Farag Het huis van mijn moeder recensie en informatie van Deze Egyptisch-Nederlandse familiegeschiedenis. Op 17 september 2020 verschijnt bij Uitgeverij Thomas Rap dit boek van Maria Farag.
Maria Farag Het huis van mijn moeder Recensie en Informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Het huis van mijn moeder, een Egyptisch-Nederlandse familiegeschiedenis geschreven door Maria Farag. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van dit boek van Maria Farag.
Nadat Maria’s grootvader is overleden, komen bij het opruimen van zijn appartement in Caïro brieven tevoorschijn. Het blijken brieven te zijn die haar Egyptische grootouders elkaar schreven tijdens hun verloving in 1940. Tot Maria’s grote verrassing deden ze dat in het Engels: ze vraagt zich af waarom. En waarom drong haar grootvader er bij zijn kinderen zo op aan om Egypte te verlaten? Was dat omdat ze christelijk waren en elders betere kansen zouden hebben? Wat waren eigenlijk zijn verwachtingen bij hun vertrek?
Op zoek naar antwoorden, besluit Maria een reis te maken door het land van haar familie. Haar moeder gaat met haar mee. Terwijl Maria zich tijdens de reis steeds meer thuis gaat voelen, blijkt het land voor haar moeder ingrijpend veranderd. Het huis van mijn moeder is het verhaal van een verscheurde familie en een land dat de afgelopen decennia ingrijpende sociaal-politieke en religieuze veranderingen onderging. Een geschiedenis die niet alleen haar moeders leven heeft bepaald, maar ook Maria’s eigen leven heeft gevormd.
Kader Abdolah De farao van de Vliet recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe roman. In oktober 2019 verscheen bij Uitgeverij Prometheus de nieuwe roman van de Iraans-Nederlandse schrijver Kader Abdolah.
Kader Abdolah De farao van de Vliet Recensie en Informatie
Twee oude mannen die er een leven op hebben zitten en een bijzonder geheim delen dat is de kern van de nieuwe roman van Kader Abdolah. De gerenommeerde egyptoloog Zayed Hawass, zijn echte naam is trouwens Herman Raven en Abdolkarim Ghasem zijn vrienden. Een bijzondere vriendschap omdat de één een befaamde wetenschapper is en de ander een uit Egypte afkomstige arbeider.
Zayed Hawass heeft inmiddels een hoge leeftijd bereikt en zijn herinneringen verdwijnen steeds meer door de gevolgen van dementie. De vriendschap met Abdolkarim Ghasem en de wandelingen die de samen ondernemen vormen de kern van zijn bestaan. Bovendien helpt Ghasem hem herinneren.
In de kelder van het huis van Zayed bevindt zich een geheim. Voordat de herinneringen van hem volledig vervaagd zijn, besluiten de mannen het geheim naar buiten gebracht dient te worden voordat dit onmogelijk is. Al snel blijkt echter dat personen aan wie ze het geheim openbaren hun vertrouwen verloochenen en vooral op eigen gewin uit zijn. En ook op hun eigen kinderen en hun aanhang kunnen ze niet volledig vertrouwen.
Mooie roman gedragen door een soms aangrijpend verhaal over een oude vriendschap
De farao van de Vliet vertelt het verhaal van een vriendschap van twee mannen in hun laatste levensfase. Een vriendschap met een geheim dat de kern is vormt hun leven. In korte bondige en heldere zinnen vertelt Kader Abdolah het, soms aangrijpende verhaal. Heel veel actie is er niet in de roman te vinden terwijl daar wellicht wel ruimte voor zou zijn geweest. Echter gezien de keuze van twee mannen op hoge leeftijd die aan het einde van hun leven zijn, ligt in hierin juist de kracht van de roman. Kleine gebeurtenissen zijn voor deze kwetsbare mannen al ontwrichtend.
Zo nu en dan kun je je toch niet helemaal onttrekken aan het idee dat Abdolah nog wat meer met het verhaal zou kunnen doen. En wellicht zullen lezers die het eerdere werk van de schrijver kennen, verrast zijn omdat dit boek anders is dan de voorgangers. Toch is De farao van de Vliet een prettig leesbare en soms aangrijpende roman over vriendschap die gedragen wordt door een mooi verhaal en gewaardeerd is met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).
Albert Cossery Grote dieven kleine dieven recensie boekbespreking waardering en informatie over de inhoud van deze roman uit Egypte. In mei 2019 verscheen bij Uitgeverij Jurgen Maas de roman van de Egyptische schrijver Albert Cossery Grote dieven kleine dieven.
Albert Cossery Grote dieven kleine dieven Recensie
De sympathieke Uitgeverij Jurgen Maas heeft het Nederlandse lezerpubliek in de afgelopen jaren voor het eerst (of opnieuw) laten kennismaken met een aantal pareltjes uit de literatuur van het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Grote dieven kleine dieven is een nieuwe loot aan deze steeds meer uitdijende boom.
De laatste roman van Albert Cossery eindelijk vertaald
Albert Cossery (1913-2008) was een franstalige Egyptische schrijver. Alhoewel hij al in 1945 in Parijs ging wonen en er tot zijn dood bleef, schreef hij toch vooral over het Egyptische leven en dan vooral over de stad Caïro waar hij geboren en getogen is. Ook zijn laatste roman Les Couleurs de l’infamie (1999) die nu voor het eerst als Grote dieven kleine dieven in het Nederlands is vertaald speelt zich in de Egyptische hoofdstad af.
De stad Caïro barst haast uit haar voegen en dijt steeds verder uit. Een groot gedeelte van de bevolking leeft in armoede. Daarnaast is er een kleine elite die in grote rijkdom leeft, meestal ten koste van de armoedzaaiers in de stad. Oessama is één van de inwoners van de stad. Hij houdt het hoofd boven water als dief en zakkenroller. Bijzonder is dat hij zich het uiterlijk van een dandy-achtige rijkaard heeft aangemeten waardoor hij zich ook in betere kringen kan bewegen.
Op een dag rolt hij de portefeuille van een rijke man. Hij vindt in de beurs een brief waaruit blijkt dat de man als projectontwikkelaar schuldig is aan de dood van ten minste vijftig bewoners van een van zijn panden. Er is zo sterk bezuinigd op de bouwmaterialen dat het gebouw zeer ondeugdelijk was en in elkaar is gestort.
Oessama weet niet precies wat hij met zijn vondst aanmoet en gaat te raden bij zijn leermeester in het dievengilde. Deze neemt hem mee naar een journalist die door zijn politieke houding moet wonen in het grafhuisje van zijn familie in de Dodenstad. Samen bedenken ze een plan om de projectontwikkelaar te confronteren met zijn wangedrag.
Briljante, scherpzinnige en ironische roman die de verdorven ziel van Caïro genadeloos blootlegt
Zoals in veel van zijn werk stelt Albert Cossery ook in Grote dieven kleine dieven de wantoestanden in zijn geboortestad aan de kaak. Spot en ironie zijn belangrijke middelen die hij gebruikt in zijn boek. De personen die de roman bevolken zijn kleurrijk en interessant. En zoals in bijna al het werk, is Cossery bij het schrijven van dit boek van beperkte omvang niet over een nacht ijs gegaan. Hij stond erom bekend dat hij zijn tijd nam en ervoor zorgde dat elk woord op de juiste plek stond en niets overbodig was. Dat het Nederlandse publiek nu kan kennismaken met de laatste roman van deze bijzondere schrijver is niet meer dan terecht. Het is een, bij vlagen briljante roman, die op scherpzinnige en ironische wijze de ziel van de verdorven verhoudingen in Caïro blootlegt. De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).
Omar Robert Hamilton De stad wint altijd Recensie Waardering en Informatie. Op 19 oktober 2017 is bij uitgeverij Hollands Diep de indrukwekkende roman over de Arabische Lente verschenen van Omar Robert Hamilton De stad wint altijd. Op deze pagina kun je de Omar Robert Hamilton De stad wint altijd recensie waardering en informatie over de inhoud van het boek lezen.
Omar Robert Hamilton De stad wint altijd Recensie
Omar Robert Hamilton schreef een erg indrukwekkend boek over de Arabische Lente. Deel 1, dat Morgen heet, is voor een groot deel geschreven als dagboekfragmenten, zodat je als lezer op de voet volgt hoe de revolutie verloopt. Dagboekfragmenten waarin vooral Mariam en Khalil gevolgd worden. Zij zijn met nog een grote groep andere jongeren de drijvende kracht achter het mediumplatform Chaos. Er volgt een filmisch verslag van de dagelijkse gang van zaken. En die is verschrikkelijk en mensonterend. Al hebben de mensen hoop. Er worden overwinningen geboekt, vooral vanwege het gebruik van sociale media. De hele wereld kijkt mee, twittert mee, is ooggetuige van het machtsmisbruik van vooral het leger. Er vallen veel slachtoffers. Als lezer wordt je ook ooggetuige gemaakt van het leed van de slachtoffers en de nabestaanden en dat beschrijft Hamilton op zo’n manier dat je je adem inhoudt. De rauwe werkelijkheid van de revolutie wordt je in je gezicht geslingerd. Maar er blijft hoop. De wereld kijkt mee, ze zijn met zo veel daar op het Tahrirplein. Mubarak is weg.
De wanhoop slaat definitief toe
Helaas slaat de wanhoop definitief toe in deel twee van de roman; Het Heden. Er ontstaat een machtsvacuüm. Leger en politie beginnen erop los te rammen wanneer duidelijk wordt dat er nieuwe verkiezingen zullen worden uitgeschreven. Er wordt nu toch geluisterd naar de revolutionairen?? Het Moslimbroederschap begint voedsel uit te delen. Wordt vriendjes met politie en leger? De revolutie wordt ondermijnd. Er begint twijfel te ontstaan bij het Chaosplatform. Vooral bij Khalil die zich verdiept in het verloop van de eerdere Europese revoluties. Wanneer het grote middenveld, dat vanaf het begin mede actief was, zich begint aan te sluiten bij de machthebbers vanwege vermeende “goede” oplossingen. Wat is de zin van alweer verschrikkelijke filmpjes en foto’s de wereld in te sturen wanneer het erop begint te lijken dat de wereld haar schouders ophaalt en hoe blijf je gemotiveerd wanneer er steeds weer jongeren, vrienden, familieleden worden gemolesteerd, gemarteld en vermoord? Het draagvlak voor de revolutie lijkt per dag af te nemen.
Er blijkt een dictator met de scepter te gaan zwaaien
Deel 3, Gisteren. Het Broederschap heeft de verkiezingen gewonnen, Morsi aan de macht. Hij heeft absoluut een idee hoe het nu verder moet in Egypte, wordt afgezet, Sisi aan de macht. Het wordt er niet veel beter op. Er blijkt een dictator met de scepter te gaan zwaaien. Indringend hoe Hamilton beschrijft wat er gebeurt. Op pagina 233 zegt hij: ”Er valt niet te ontkomen aan de elektromagnetische geluidsterreur.” In korte cursief geschreven staccato zinnen. Over Sisi; dit is de held die zijn leven wilde geven, om jou te redden, mijn land, de man die ons leven beschermt, die onze eer beschermt, de man die door het grote Egypte als grootste zoon wordt geëerd, zegen deze handen, zegen ons dappere leger. Wat te doen? Blijft het platform Chaos functioneren? Zij hebben nog zoveel te doen. In ieder geval erkenning van alle slachtoffers die gevallen zijn. Op zoek naar hun verdwenen vrienden. Berechting van politie en leger voor de martelingen, ondersteuning van de families van alle slachtoffers. En hoe zit het met de eenheid in de Chaosgroep? Hoeveel leed is er nodig om zo’n prachtige club mensen als het Chaosplatform uit elkaar te spelen?
Een filmisch en indringend hartverscheurend verslag van de Egyptische revolutie
Hamilton geeft een indringend filmisch en hartverscheurend verslag van het proces van de Egyptische revolutie. Hij zat er bovenop en middenin. En dat proef je en ruik je als lezer. Prachtig hoe hij door de omgekeerde volgorde van tijd een inkijk geeft in het meeslepende proces van zo’n revolutie, die natuurlijk alleen maar een vervolg kan hebben wanneer er successen geboekt worden. En zoals de hele wereld weet begon deze opstand op het Tahrirplein als een succesvolle, aanstekelijke hoopvolle aandoening. Leve de revolutie en leve de jongere generatie! Een ernstig indrukwekkend, ondraaglijk, schitterend boek. Omar Robert Hamilton – De stad wint altijd is gewaardeerd met ★★★★★ (uitstekend).
