Cyrille Offermans Een koord boven de afgrond. Op 13 februari 2024 verschijnt bij uitgeverij De Arbeiderspers het nieuwe boek van Cyrille Offermans, een combinatie van essays en dagboeken. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek en over de uitgave. Daarnaast is er aandacht voor de boekbesprekingen en recensie van Een koord boven de afgrond, Het nieuwe boek van Cyrille Offermans.
Cyrille Offermans Een koord boven de afgrond
Cyrille Offermans is geboren op 8 april 1945 in de Limburgse stad Geleen. Hij is schrijver, essayist en criticus en publiceert met regelmaat in gerenommeerde kranten en tijdschriften.
Ook heeft hij heeft inmiddels een flink aantal boeken geschreven. Hij schrijft vooral non-fictie, journaals en dagboeken. In de afgelopen jaren verschenen er van zijn hand vooral journaals en dagboeken. In 2028 verscheen in de reeks Privé-domein, Een iets beschuttere plek misschien, journaal 2017. Zijn voorlaatste boek, het journaal Midden in het onbewoonbare, verscheen in 2020. Midden februari 2024 verschijnt zijn nieuwste boek Een koord boven de afgrond waarover je op deze pagina uitgebreide informatie kunt lezen.
Een koord boven de afgrond
- Auteur: Cyrille Offermans (Nederland)
- Soort boek: non-fictie, dagboek
- Uitgever: De Arbeiderspers
- Verschijnt: 13 februari 2024
- Omvang: 592 pagina’s
- Uitgave: paperback
- Prijs: € 32,50
- Boek bestellen bij: Bol / Libris
Flaptekst van het nieuwe boek van Cyrille Offermans
‘Is het vergezocht de lees- en de klimaatcrisis in één adem te noemen? Mij lijkt van niet. Beide zijn even fundamenteel als bedreigend. Wij, welvarende, verwende, in de spullen omkomende West-Europeanen zullen ons leven moeten veranderen; maar zonder een vergaande deconditionering van ons ingesleten consumentengedrag zal dat niet lukken. Een lezer heeft daarmee minder moeite. Zo iemand is bekend met de onbegrensde, principieel voor iedereen toegankelijke bewegingsmogelijkheden in de domeinen van de geest. Ze maken hem in hoge mate immuun voor het ordinaire aanbod van de markt.’
Cyrille Offermans vindt zichzelf opnieuw uit in zijn journalen, die het midden houden tussen intellectuele essays en intimistische dagboeken.
