Gail Scott Funiture Music recensie en review en informatie over de inhoud van het boek van de Canadese schrijfster over haar tijd in Manhattan, New York. Op 3 oktober 2024 verschijnt bij uitgeverij Wave Books de memoir van de uit Canada afkomstige schrijfster Gail Scott. Hier lees je de recensie van het boek, informatie over de inhoud, de schrijfster en over de uitgave.
Gail Scott Furniture Music recensie en review van Tim Donker
Zegt iemand –
Zegt iemand waar ist werk
Zegt iemand waar ist werk van
Wees voorzichtig niet te pauzeren
Zegt iemand. Waar ist werk van. Ik weet niet van lamplicht. Maar Wave is een Amerikaanse presser. Gail Scott. Canadees. Van lamplicht weet ik het niet. Van neurose misschien. Grotestadsproza. De dingen, en altijd wat te doen.
Waarom zou je nog bolsjewieken willen zeggen?
Of Viktor Shklovsky. Bijvoorbeeld.
Het werk van. Je weet niks van lamplicht. Je weet van meubelmuziek. Een gedacht van Erik Satie. Achtergrond muziek is. Meubelmuziek. Achtergrondmuziek is meubel. Meubel ≠ lamplicht. Je denkt. Al kan een licht eerder horen tot. Tot de meubels. Als muziek kan. In een gedacht van Erik Satie. De muziek teruggedrongen tot meubelstuk. Ik kan peinzen. Muziek is me een bed geweest en een stoel. Op muziek heb ik kunnen uitrusten. Of slapen in muziek. Maar misschien is dat niet wat Satie bedoelt. Misschien bedoelde hij een kastje dat daar staat en dat niemand gebruikt, en niemand weet eigenlijk nog wat erin zit. Misschien bedoelt Satie iets wat geen speciale aandacht meer behoeft. Of krijgt.
Of vraagt?
Zegt iemand waar ist werk van
Waar is. Québec. New York. Daar is.
Verkiezingen en. Obama en. De hitte die gek maakt. Dichters. Alles aflopen. Overal lezen dichters. Overal treden dichters op. Overal heen en. Slapeloosheid. Een ander gedacht is niet van Satie: slapeloosheid is eenzaamheid. Pillen.
Hoe rusteloosheid te vangen. Hoe vang je rusteloosheid in proza. Korte zinnen. Telegrammen van. Brein. Breingrammen. Flitsen de wereld in. De grammatica moet eraan geloven maar dat maakt niet uit. Want het moet de wereld in. Observaties. Associaties. Gedachten. Het moet de wereld in.
Zoo, of brieven niet over de liefde.
Ostranenie. Ontmeubelmuziek. De muziek willen ontmeubelen. Het proza ontmeubelen. De gedachten, het zijn. Ontmeubelen.
Gekleurder tegen een witte achtergrond.
Zichtbaar maken. Diversiteit. Grenzen beslechten. In taal. In genre. In gender. Het experiment en de revolutie. Omwenteling. Kant. Een radikaal ander spreken. En denken. Het bestaande past niet meer. Obama president, of nog net niet. Hoop. Politiek. Zegt iemand waar ist werk van. Zeg ik hier ist werk van. Wat er toe doet. Wat er toe deed. Wat er toe doen zal. Je merkt het omdat het uitput. In goede zin. De lezer rent. Blijft rennen. De veelheid van de bladzijde. Na bladzijde.
Vertikale taal. Gefractioneerd subject. Prosodie.
Een onveranderlijke substantie of een zelf met een gender treedt op door de ordening van eigenschappen langs cultureel ingestelde lijnen van samenhang.
Onkultureel. Onsamenhang. Het Radikaal Andere. Noords.
Breken (met) (eigen) identiteit door te breken met sintaktiese verwachtingen. Kunst is denken vanuit de toekomst. Weer een gedacht. Weer niet van Satie. Maar van Morton. Timothy.
Wie bestuurt dit panopticum eigenlijk?
Hetero-normatief gezinsleven.
Of dan Camille Roy: een picknick met Carla. Ze brengt rozemarijnbrood mee, en verbluffende pistaches / ze leest over utopieën / ze raakt aan en gelukkig drijf ik huizenhoor de lucht in.
Gewoonstleven dat nooit gewoon maar leven is. Politiek geladen. Kulturele oorlogen. De ontmaskering van Amerika als klassenmaatschappij. Alles wat poëzie wat geen politiek is. Of etentjes. Of lopen door de stad. De literatuur die door dat alles verweven zit. Overal woorden. Op straat liggen zinsflarden voor het oprapen, en Gail ziet. (praat om één of andere reden over zichzelf in de derde persoon) (wat eerst aanstellerig aan doet) (dan ziekelijk) (dan aandoenlijk of schattig of charmant) (doorhalen wat niet van toepassing is. De woorden kunnen van anderen zijn. Anderen kunnen van enige faam zijn. Claudia Rankine Christian Bök Renee Gladman Joan Rellack Jerome Rothenberg Walt Whitman Samuel Beckett Frank O’Hara Giorgio Agamben Erik Satie Juliana Spahr Tim Dlugos M. NourbeSe Philip Ludia Davis. Namen ook in mijn kast. De woorden die altijd kruipen. Waar ze niet gaan kunnen.
Denk l=a=n=g=u=a=g=e. Denk New Narrative. Denk deconstructivisme, Ja denk Derrida voor zover.
Het schelen kan.
Komt tegen het einde de rusteloosheid tot rust in een prachtig gesprek tussen Gail en Brenda.
(=Brenda Coultas) (The Marvelous Bones of Time) (poëzie) (uitgravingen en explicaties) (koffiehuis pers) (weeral een Amerikaanse presser) (van lamplicht weet ik nog steeds niets) (The Tatters) (?) (een elegie voor een natuurlijke ongerepte wereld) (latere uren/nog een uur/later uren/vroege uren/blij uur/bezoekuren) (als een ding het andere wordt) (als schrijven vormen wordt) (de wereld is) (een paginaomkeerder) (een papieren globe) (zegt ze dat ze weet dat vogels) (de geweldige schrijvers van de lucht zijn) (denk ik) (?) (??) (???) (weet je dat wel zeker Coultas?) (maar anders erg mooi toch)
Poëzie is. Poëzie drukt uit. En jezelf uitdrukken is een ander veronderstellen. Poëzie maakt. Poëzie creëert beter proza. Beter proza en ruimte. Voor al het mogelijke. Is. Is wat dit is. Ook later. Als hoop wanhoop wordt. Als Obama Trump wordt. Staat fascisme om de hoek? Nog niet. Bepaalde objectieve voorwaarden ontbreken. Blijft vrijelijk stromen. De verbeelding. Maar je zult altijd blijven schrijven in zinnen.
Zegt iemand waar ist werk van zeg ik hier ist werk van.
Furniture Music
- Auteur: Gail Scott (Canada)
- Soort boek: memoir
- Taal: Engels
- Uitgever: Wave Books
- Verschijnt: 3 oktober 2023
- Omvang: 176 pagina’s
- Uitgave: paperback
- Boek bestellen bij: Amazon / Bol
Flaptekst van de memoir over Manhattan van Gail Scott
In Furniture Music, Montreal legend Gail Scott chronicles her years in Lower Manhattan during the Obama era, in a community of poets at the junction between formally radical and political art. Immersing herself in a New York topography that includes St. Mark’s Poetry Project and the Bowery Poetry Club, Scott writes from a ‘Northern’ awareness that is both immediate and inquisitive, from Obama’s election to Occupy Wall Street and Hurricane Sandy. Here, readers are situated in conversations around citizenship, gender performance, class, race, feminism, and what it means to write now. And the author is less a single voice than an assembler, ventriloquizing not only present voices but also a host of earlier writers and philosophers, notably, Gertrude Stein, Viktor Shklovsky, Walter Benjamin. The result is a staggering work of insight and hope during a critical time in American politics and art.
Bijpassende boeken en informatie
