Avni Doshi Verbrande suiker recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Amerikaanse roman. Op 21 januari 2021 verschijnt bij Xander Uitgevers de Nederlandse vertaling van Burnt Sugar, de roman van de Amerikaanse schrijfster Avni Doshi die op de shortlist van de Booker Prize 2020 stond.
Avni Doshi Verbrande suiker recensie en informatie
Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Verbrande suiker. Het boek is geschreven door Avni Doshi. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de Amerikaanse schrijfster Avni Doshi.
Verbrande suiker is een roman waarin beetje bij beetje een pijnlijke analyse wordt gemaakt van de relatie tussen Tara en haar dochter Antara. Avni Doshi durft het aan in alle duistere hoeken van deze relatie het stof op te laten waaien en alle shit die daar ligt, zichtbaar te maken. Indrukwekkend.
Duistere hoeken van een moeizame relatie indrukwekkend zichtbaar gemaakt
Tara, de moeder blijkt al snel een verknipte, instabiele moeder, onberekenbaar en vooral erg egocentrisch. Zij loopt weg uit een liefdeloos huwelijk, maar zij vergeet voor het gemak zich te ontfermen over haar dochter. Ja, die neemt zij wel mee naar de ashram waar zij haar heil gaat zoeken, maar het kleine meisje Tara, zoekt het maar uit. Moeder is in de ban van de grote meester die zijn welgevallige oog op haar heeft laten vallen. Ja, daar kan hij in ieder geval een kinderen bij gebruiken, dus moeder ook niet. Doshi geeft een geloofwaardig inkijkje in het leven binnen een ashram. En vooral hoe dat is voor de kleine Tara, alleen, nergens houvast vindend in dit leven en een onbereikbare moeder. En dan, plotseling, van het ene op het andere moment verlaten zij de ashram. De grote leider heeft moeder ingeruild voor een nieuw, jonger?exemplaar en het past niet bij haar karakter de discipline die andere vrouwen wel op kunnen brengen, op afstand de leider te blijven dienen. Dus staan zij met z’n tweeën op straat en rest hen niets anders dan een zwervend bestaan.
Maar nu. Vele jaren later, Tara is kunstenaar en woont met haar man Dilip, begint moeder te dementeren. En wat is nu haar taak? Voor moeder zorgen? En hoever gaat dat dan? En lukt dat wel wanneer er eigenlijk is van weinig is geen liefde tussen deze twee. Is dit niet meer dan je morele plicht als dochter? Tara probeert grip te krijgen op deze ziekte door zich erin te verdiepen en al tekenend schetsen te maken van degenererende hersenen van haar moeder. En hopelijk gaat het Tara lukken, door moeder wat dichterbij te halen, wat meer grip te krijgen op hun gezamenlijke verleden.
Emoties, herinneringen, pesterijen, bedrog, verlangens, ongemak, ontkenning, schaamte in een moeder-dochter relatie
Maar daarvoor moet zij door donkere herinneringen zoals bijna halverwege deze roman.
”Dat weet Ma niet. Ik heb haar nooit verteld dat ik een deel van mijn kindertijd altijd honger had en sindsdien steeds op zoek ben naar een vol gevoel. Praten is nooit makkelijk geweest. Net zomin als luisteren. Ergens heeft zich een defect voorgedaan in dat wat we voor elkaar waren, alsof een van ons zich niet aan haar afspraak hield, aan haar kant van het verhaal. Misschien is het probleem dat we allebei aan dezelfde kant staan en uitkijken over de leegte. Misschien hongerden we naar dezelfde dingen en verdubbelden wij bij elkaar opgeteld dat gevoel. En misschien is dit het, het gat in het hart ervan, een misvorming waarvan we nooit kunnen herstellen.”
Zo analyseert Doshi de vele emoties, herinneringen, pesterijen, bedrog, verlangens, ongemak, ontkenning, schaamte van haar hoofdpersonages. Niets menselijks is haar vreemd. En gelukkig lukt het haar een niet al te zware en regelmatig een luchtige toon te vinden. Zo lukt het haar om dit ongemakkelijke thema over een niet zo beste relatie tussen moeder en dochter vanuit verschillende perspectieven in te kleuren. Kan erg herkenbaar zijn denk ik. De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).
Recensie van Mieke Koster
Verbrande suiker
-
- Schrijfster: Avni Doshi (Verenigde Staten)
- Soort boek: Amerikaanse roman
- Origineel: Girl in White Cotton / Burnt Sugar (2019/2020)
- Uitgever: Xander Uitgevers
- Verschijnt: 21 januari 2021
- Omvang: 288 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Shortlist Booker Prize 2020
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
- Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
Flaptekst van de roman van Avni Doshi
Avni Doshi bestormt de literaire wereld met haar roman over moeders en dochters, obsessie en bedrog. Verbrande suiker werd bijna gelijktijdig met de verschijning genomineerd voor de Booker Prize en de jury roemde haar ‘volkomen overtuigende’ schrijfstijl in een ‘hartverscheurend maar ook zuiverend’ portret van een moederdochterrelatie. Op indrukwekkend luchtige wijze en met bijtende humor beschrijft Doshi de problematische relatie tussen Tara en haar dochter Antara. Na een wild en losbandig leven waarin ze Antara min of meer aan haar lot overliet, begint Tara te dementeren. Doshi beantwoordt op messcherpe wijze de complexe vraag: hoe zorg je voor je moeder als zij nooit voor jou heeft gezorgd?