Aukelien Weverling In alles steden Recensie ★★★★★

In alle steden spiegelt Aukelien Weverling een fictief toekomstbeeld voor over leven in de grote steden. Zij doet dat op een schilderachtige manier. Zij maakt zulke mooie zinnen en gebruikt zulke mooie woorden, meanderende zinnen, dat het je af en toe de adem beneemt. Dat is knap, juist omdat zij een toekomstbeeld schets van een leven waarin een weldenkend mens nooit terecht zo willen komen.De hoofdpersoon Bennie neemt je mee deze wereld, dit leven in. Kennismaking met hem is op het moment dat hij als journalist ontslagen is. De reden van zijn ontslag is dat hij, op reportage in een of ander ver, warm, vuil, corrupt land weigert zich te houden aan de ongeschreven wetten van de krant, namelijk niets schrijven wat de lezer tegen de haren in kan strijken, wat de mensen eigenlijk niet hardop willen horen en zien. Dat kan ten koste gaan van de reputatie van de krant. Omdat Bennie er niet meer tegen kan, zijn eigen denkbeelden, overtuigingen, meningen omwille van de krant onbenoemd en onbeschreven te laten, kost het hem de kop. We treffen hem aan op de trappen van het redactiekantoor. Zich realiserend dat dit de consequenties zijn wanneer een mens ophoudt de hypocrisie waarmee de krant, en dus de hele samenleving mee vervuild is, in stand te houden. Vanwege ontslag wordt hij meteen ook uit zijn huis gezet. Zonder baan, zonder netwerk, zonder uitzicht op verbetering kon een mens niet meer wonen in wijk-C. Dat was jammer. Het beviel Bennie immers goed. Zijn verhuizing van F naar C was een verademing geweest. Over wijk C lees je;” De wijk C stond vol zelfvoorzienende gebouwen, aangeboden door grote bedrijven die hun winst in de wijken zagen liggen. Je was er gezamenlijk verantwoordelijk voor de belasting op het milieu” en verder; “ Dat je boven je werk woonde zorgde ervoor dat er geen beroep werd gedaan op het milieu, dit was de snelle stad, wij hoefden niet te reizen om op ons werk te komen” En” er lag een zachtaardige vriendelijkheid in de omgang met anderen.” Dus verhuist Bennie terug naar de rauwe rand van de werkelijkheid. Terug naar wijk F. De wijk waarin de armoe zich schikt als een keurrijk veldboeket, waar de mensen met kijkdoosperspectieven uitzicht hadden op altijd nog een slechter perspectief. Ook Bennie’s moeder moet weer mee terug. “Dus, de digitale hartbewaking ging eraf. Maar in de trage gebieden van wijk F werd zij met open armen verwelkomd in een van de staatshuizen waar ze aan een koord kon trekken als ze gevallen was en dan kwamen ze diezelfde dag nog kijken.” (pagina 29)

Als je in armoe geboren bent kun je daar dan ooit aan ontkomen?

De vraag in dit boek is; als je als armoedzaaier geboren bent kun je daar dan ooit aan ontkomen, en wat heeft dan de meeste invloed. Is dat het milieu waar je uitkomt, wat is de invloed van het leefmilieu, je wijk? Heeft het zin dat je slim bent? En wat kost het een gezin aan inspanningen om een kind zijn/haar milieu te laten ontgroeien? Of is het handiger om een kruiwagen te hebben die je op de juiste weg naar meer succes kan zetten? Of zoals Bennie gelooft en zegt wanneer hij nog op weg is architect te worden; “Ik geloof niet dat het goed is om architectuur aan de mensen aan te passen. Ik geloof juist dat je de mensen moet uitdagen, dat een uitdagende omgeving mensen kan stimuleren verder te komen.” (pagina 129) En als het je dan allemaal niet lukt, en je bent gedoemd aan de onderkant van de maatschappij te blijven rondhangen en dus snel afhankelijk bent van allerlei voorzieningen, wat kan de maatschappij dan allemaal voor controle systemen opzetten en hanteren en welke mens zou er bij al die controle apparaten willen en durven werken? Bennie neemt ons mee naar de krochten van het bestaan. En we mogen ten alle tijden met hem meekijken. Waarom hij niet wordt toegelaten op de bouwacademie. Als het hem goed gaat, als hij weer ergens een baantje heeft, waardoor hij heerlijk kan drinken, kan delen, zich voorneemt zijn moedertje te gaan mantelzorgen. Wanneer hij terecht komt in het controle apparaat van de staat als werknemer. Maar dit past hem niet. Op rooftocht met Matthedeus, maar hij past ook niet op de laagste onderlaag. Wanneer de liefde hem toevalt. Zijn Roversdochter die ook wankelend door het leven stapt.

In alle steden is een prachtig actuele roman

Door het lezen van In alle steden van Aukelien Weverling word je als lezer geconfronteerd met het gegeven dat ook nu er keer op keer gesproken wordt over de afstand tussen de verschillende groepen mensen. De lezer van dit boek kan de vraag niet ontlopen; wat vind ik van zo’n gesegregeerde samenleving. Kan ik zo optimistisch blijven als Bennie, de hoofdpersoon in dit boek? En hoeverre zijn we met z’n allen op weg naar zo’n donkere, tot somberheid stemmende samenleving? In alle steden is een prachtig actuele reflecterende roman. Zeker omdat er binnenkort gemeenteraadsverkiezingen zijn en natuurlijk het referendum over de sleepwet. Opletten allemaal. Aukelien Weverling – In alle steden is gewaardeerd met ★★★★★ (uitmuntend).

Recensie: Mieke Koster

AUKELIEN WEVERLING – IN ALLE STEDEN

– Adres: In alle steden
– Schrijfsters: Aukelien Weverling (Nederland)
– Soort boek: psychologische roman, sociale roman
– Uitgever: Meulenhoff
– Verschenen: juni 2017
– Omvang: 256 pagina’s
– Uitgave: Gebonden Boek / Ebook
– Prijs: € 18,99
– Waardering: ★★★★★ (uitmuntend) Mieke Koster

Bijpassende Boeken en Informatie
– In alle steden Recensie Volkskrant
– Nieuwe Boekrecensies
– Nieuwe Boeken 2018