Valeria Luiselli Vertel me het einde Recensie Waardering ★★★★★
Dat vraagt de 5 jarige dochter regelmatig aan haar moeder Valeria Luiselli wanneer zij uit haar werk komt. Moeder is tussenpersoon bij de immigratierechtbank in Amerika om minderjarige Spaanstalige vluchtelingen bij te staan, beter gezegd, het eerste interview mee af te nemen als tolk. Dit boek recenseren slaat nergens op vind ik. Het is een aanklacht tegen de idiote strenge niets ontziende regelingen die Amerika hanteert om deze kinderen die vooral uit Mexico, Honduras, Guatemala, El Salvador, te toetsen of zij daadwerkelijk een verblijfstatus zullen krijgen. Daarvoor krijgen zij een vragenlijst voorgeschoteld die nauwelijks te beantwoorden is. Het lijkt eerder een mijnenveld dat willens en wetens is aangelegd om zoveel mogelijk kinderen direct weer te kunnen uitwijzen. Het boek is opgedeeld in vier delen.
Deel I: De Grens
Het gezin van Luiselli ( zelf ook Mexicaans vluchteling, of moet je zeggen immigrante?) is op weg naar de Mexicaanse grens om alle geruchten die er gaan over de chaos bij de grens vanwege de toestroom van deze kinderen met eigen ogen te aanschouwen. Het is dan zomer 2014. “Tienduizenden minderjarige migranten uit Mexico en Centraal-Amerika zijn aan de grens gedetineerd” is zo’n gerucht. Er word gesproken over een Bijbelse plaag en “hoed u voor de sprinkhanen.” Waar doet me dit toch aan denken??
Deel II: De Rechtbank
In maart 2015 gaat Luiselli aan de slag als tolk bij de immigratiebank van New York. De labyrintische architectuur van dit gebouw is in zekere zin een imitatie van het immigratieproces in de verenigde Staten, zegt Luiselli. Nauwelijks één dag ingewerkt kan zij aan de slag. Terwijl zij elke dag weer bij moet komen van alle verschrikkingen die zij te horen heeft gekregen over de reis die de kinderen gemaakt hebben en de redenen dat zij vertrokken zijn uit hun moederland, wordt deze crisis in Amerika omschreven en gezien als een institutionele hindernis. Die moet opgelost. Terwijl er ondertussen vooral gezwegen wordt over de oorzaak en gangmaker van deze crisis en ook zeker de rol van Amerika hierin. Lekker dan. Wanneer kinderen aangeven familie te hebben in Amerika, die daar veelal ook illegaal verblijft, brengen zij hen in gevaar. Maar zij zijn wel afhankelijk van hen b.v. om daar te gaan verblijven. Wat moet je doen???
Deel III: Thuis
Haar dochter, zo klein als zij is, vangt flarden van gesprekken over de kinderen op en wil regelmatig weten hoe de verhalen van die kinderen eindigen. Het verhaal wat haar dochter nogal bezighoudt gaat over 2 gevluchte meisjes uit Guatemala . Zij zijn 5 en 7 jaar oud. Heeft u dat??? De moeder is al in Amerika en heeft haar kinderen met een zgn. betrouwbare smokkelaar, naar Amerika laten komen. Het is niet duidelijk of zij kunnen blijven. Als er zekerheid was over uitbuiting in het moederland, mishandeling, verkrachting o.i.d. Konden zij zeker blijven maar moeder had ervoor gezorgd dat de kinderen bij oma werden ondergebracht. Jammer dan!!!
Deel IV: De gemeenschap
De gemeenschapszin, de verbroedering, de gedeelde verontwaardiging over de gang van zaken rondom deze kinderen vindt Luiselli aan de Hofstra University. Zij krijgt daar het vak toegewezen ‘Advanced Coversation.’ Er wordt haar verteld dat zij Spaans moet spreken met de studenten, de rest mag zij zelf invullen. Tijdens haar eerste bijeenkomst met de studenten vertelt zij het verhaal over deze kinderen, de crisis van de ongeregistreerde minderjarigen. En wat blijkt. De vlam slaat in de pan. Het is een klein groepje van 10 studenten maar zij raken ernstig betrokken bij deze kinderen. Gaan ervoor zorgen dat studenten aan de universiteit Engelse les gaan geven aan deze kinderen. Dat er sport wedstrijden worden georganiseerd tussen studenten en minderjarige vluchtelingen. Er gaan aan de universiteit mooie dingen gebeuren voor deze groep. Scholen in de stad gaan aangesproken worden op het feit dat zij deze kinderen weigeren, iets dat wettelijk helemaal niet mag. Kortom. Er is hoop. Er zijn mensen die zulke idiote regelingen rondom minderjarige vluchtelingen niet pikken. Erop af gaan. Strijden voor gerechtigheid.
Ik denk dat dit een mooie boodschap is aan haar dochtertje, dat er hoop is, dat niet iedereen apatisch de ander kant op kijkt, dat jonge mensen de verantwoordelijkheid op zich nemen de wereld een beetje mooier te maken. Door zich in te zetten voor deze kinderen.
Een ontluisterende inkijk in een willekeurige asielprocedure
Dit is geen recensie. Dit is veel meer een oproep om iedereen die het gezonde verstand gebuikt en een inkijkje wil krijgen in een willekeurige asielprocedure waar ook ter wereld, dit boek moet lezen. Vertel me het einde moet gelezen worden door middelbare scholieren, gemeenteambtenaren, rijksambtenaren, docenten aan mbo’s, hbo’s, eigenlijk verplichte kost ook voor elke weldenkende inwoner van Nederland, ongeacht welke afkomst, zodat een humanere kijk op de vluchtelingenproblematiek mogelijk wordt. Valeria Luiselli Vertel me het einde is Met ingehouden adem gelezen en gewaardeerd met ★★★★★ (uitmuntend).
Recensie van: Mieke Koster
VALERIA LUISELLI VERTEL ME HET EINDE
Een essay in veertig vragen
– Titel: Vertel me het einde
– Schrijfster: Valeria Luiselli ♀ (Mexico)
– Soort boek: essays, pamflet
– Origineel: Tell Me How It Ends : An Essay in Forty Questions
– Nederlandse vertaling: Fiep van Bodegom, Merijn Verhulst
– Uitgever: Uitgeverij Karaat, Das Mag Uitgevers
– Verschenen: augustus 2017
– Omvang: 136 pagina’s
– Uitgave: Paperback / Ebook
– Prijs: € 9,99
– Waardering: ★★★★★ (uitmuntend) Mieke Koster
– …Meer Informatie en Bestellen >
Bijpassende Boeken en Informatie
– Beste Boeken 2017
– Nieuwe Boeken Augustus 2017
– Mexicaanse Schrijvers en Boeken