Mark Boog Café De Waarheid Recensie Waardering en Informatie. Op 16 april 2018 is bij Uitgeverij Cossee de nieuwe roman van de Utrechtse schrijver Mark Boog Café De Waarheid verschenen. Op deze pagina kun je de Mark Boog Café De Waarheid recensie waardering en informatie lezen.
Mark Boog Café De Waarheid Recensie
De stad Utrecht speelt vaak een belangrijke rol in het werk van Mark Boog. Voor zijn nieuwe roman Café De Waarheid is dit ook weer het geval. Echter het is wel een bijna surrealistisch Utrecht. Het straatbeeld wordt gedomineerd door soldaten die met harde hand controle proberen te houden over de stad. Stormen teisteren de oude stad met alle gevolgen van dien. Overal in de stad hangen enorme portretten van het “staatshoofd” en de bevolking wordt geïnformeerd en verordonneerd met behulp van schreeuwerige nieuwskranten. Kortom er is sprake van een dystopisch, enigszins surrealistisch Utrecht.
Het geluk van een zelfverkozen zwerversbestaan
Jim, de hoofdpersoon van het boek, werkeloos, gebukt onder schulden en het leven, bezoekt dagelijks Café De Waarheid waar meer kansloze stadsbewoners verpozing en contact zoeken. Zijn huis is afgesloten van gas en licht en elke ochtend na zijn kroegbezoek moet hij zich over de stapels onbetaalde rekeningen heen worstelen om zijn huis te betreden. Hij besluit om zijn woning definitief te verlaten en zich aan te sluiten bij één van zijn kroegmakkers Bertus die als dakloze leeft. Het bestaan als dakloze bevalt Jim wel. Hij vindt een eigen plekje op het plein bij de kathedraal. Een stomme, stinkende zwerfster, wil biedt hem haar lichaam aan. Hij geeft haar zelf de naam Marie. Zelfs zijn bezoek aan Café De Waarheid wordt minder belangrijk. Echter ook aan deze “idylle” komt een einde als Utrecht aan natuurgeweld en oproer ten onder dreigt te gaan.
Raadselachtige dystopische roman over Utrecht
Mark Boog schetst in Café De Waarheid het bestaan van kansloze Utrechters in de marge van het bestaan. Alhoewel hier en daar clichés niet worden geschuwd, wordt het verhaal overtuigend en in een mooie, heldere stijl verteld. Waarom er gekozen is voor een dystopisch Utrecht wordt niet helemaal duidelijk. Het zorgt er in ieder geval wel voor dat er een surrealistische laag wordt toegevoegd die de roman iets raadselachtigs geeft. Mark Boog Café De Waarheid is gewaardeerd met ★★★★★ (zeer goed).
Recensie van Theo Jordaan
Mark Boog – Café De Waarheid
- Schrijver: Mark Boog (Nederland)
- Soort boek: dystopische roman, sociale roman
- Uitgever: Uitgeverij Cossee
- Verschenen: 16 april 2018
- Omvang: 192 pagina’s
- Uitgave: Paperback
- Prijs: € 18,99
- Waardering: ★★★★★ (zeer goed)
Flaptekst Mark Boog – Café De Waarheid
Jim slijt zijn avonden in Café De Waarheid, een plek waar geen regels gelden, behalve ‘die van de gewoonte’. Een plek waar hij dagelijks zijn oude schoolvrienden Bertus, Tanja en Steven treft, waar ze bier drinken, veel bier, en praten over weinig. Na sluitingstijd, terwijl de vogels weer zingen en de eerste mensen zich naar hun werk begeven, wandelt hij al mijmerend naar huis. Door de gestaag groeiende stapel ongeopende rekeningen op zijn deurmat ziet Jim zich genoodzaakt om zijn huis te verlaten. Hij trekt de deur achter zich dicht en begint een zwervend bestaan. Op zoek naar een veilige plek treft hij op een bankje achter de kerk een zwijgzame vrouw en haar hondje. Hij noemt haar Marie en zij is hem in korte tijd net zo vertrouwd als het plein bij de kerk. Als via de lichtkrant verontrustende nieuwsberichten binnensijpelen raakt zijn leven ontwricht. Het instorten van de kathedraal, troepenbewegingen aan de grens, stijgende prijzen voor brood en bier. Het wordt steeds duidelijker dat de verstotenen, hoe verdeeld zij ook zijn, hun stem moeten laten horen. Café De Waarheid beschrijft de samenleving als onverschillig, apathisch en verdeeld. Hoe houd je je staande in een wereld, die door haast en hebzucht aan het veranderen is? En in welke mate kan een stad je ‘thuis’ zijn? Mark Boog brengt een ode aan de stad, die met haar vertrouwde plekjes en nisjes, haar magnifieke gebouwen en eerbiedwaardige bruggen, haar bankjes en bomen, onhoorbaar zegt: hier hoor je thuis.