Het addergebroed van Slot Thetinga
- Auteur: Margaretha van Andel (Nederland)
- Soort boek: jeugdroman, kinderboek (13+ jaar)
- Uitgever: Lemniscaat
- Verschijnt: 4 juni 2024
- Omvang: 280 pagina’s
- Uitgave: gebonden boek
- Prijs: € 15,99
- Boek bestellen bij: Bol / Libris
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
Margaretha van Andel Het addergebroed van Slot Thetinga recensie ∗∗∗∗∗
Wonen in een sekte die je vertelt hoe je in God moet geloven, en daar dan continue vragen over hebben. Dat is hoe Jean zijn leven er uit ziet. Hij woont met zijn moeder en stiefvader op het sobere slot Thetinga. Zijn moeder is een fanatiek aanhanger, terwijl zijn échte vader is vertrokken, omdat hij zich niet kon verenigen met het leven in het Huys. Jean lijkt op zijn vader. Hij denkt en doet soms dingen die niet in het geloof van de sekte passen, maar ze vóelen niet slecht. Hoe zit dat nu? En waarom zegt iedereen dat het nieuwe meisje Hieke door de duivel bezeten is, terwijl hij haar leert kennen als een moedig, slim en aardig meisje? Jean moet zijn eigen weg zien te vinden in de strenge omgeving waarin hij opgroeit, en dat valt lang niet altijd mee.
Er zijn van die boeken waarvan je niet wil dat ze eindigen. Dat was exact mijn gevoel toen ik de laatste letter van “Het addrergebroed van Slot Thetinga” had gelezen. Prachtig opgebouwd verhaal, waarin het leven in een sekte vanuit het oogpunt van een tienerjongen beschreven wordt. Indrukwekkend hoe Margaretha van Andel de dubbele laag van zo’n organisatie weet te treffen; het geloven in een god, de angst dat als je niet geloofd wat je geacht wordt te geloven, je dat een plekje in de hel oplevert. Het geweten van Jean, dat hem continue parten speelt. En dan niet zozeer omdat hij iets fout doet, maar omdat hij zich afvraagt of de situatie waarin hij zit, wel helemaal klopt, en zuiver is. Het meten met twee maten, de onmenselijke straffen, de voorkeursbehandelingen… Zonder al te veel woorden, wordt het onrecht ervan, levensecht.
Gelukkig vindt Jean ook nog wat fijne mensen in het huis waar woont. Vriendschap is een belangrijk thema, en geeft het verhaal hoop en enige lichtheid. Terwijl Jean door de leiders als “onbelangrijk” wordt versleten, krijg je als lezer een heel ander beeld. Dat maakt het boek des te interessanter. Zonder ellelange ellelange beschrijvingen, komt het Huys bijzonder goed tot leven, waardoor je zelf het idee hebt dat je over het enigszins sinistere terrein loopt. Van Andel heeft zich gebaseerd op gevonden geschriften over die plek, diverse personages hebben echt bestaan. Dat verklaart mogelijk de kracht van die personages, je kunt bijna voelen dat ze naast je lopen.
Wat had ik graag geweten hoe het verder was gegaan met Jean, maar ook zijn vrienden Hielke en Isaac. Vooral de laatste zorgt ook nog voor flink wat humor.
Kortom: Het addergebroed van Slot Thetinga is weer een pareltje van uitgeverij Lemniscaat, die alles in zich heeft om een klassieker te worden, gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).
Recensie van Jolien Dalenberg
Flaptekst van het nieuwe boek van Margaretha van Andel
In de zeventiende eeuw heeft een bijzonder gezelschap zich gevestigd in Slot Thetinga in het Friese Wiuwert: de labadisten. Jean is door zijn moeder meegenomen naar deze sekte, maar terwijl zij denkt het ware geloof te hebben gevonden, krijgt hij steeds meer twijfels.
Waarom wordt hij steeds maar niet gezegend? Waarom willen de broeders zo graag de rijke boer Annes bij hun sekte inlijven? En wat moet hij met Hieke, het meisje in jongenskleren dat door iedereen als gedrocht wordt gezien, maar dat hij eigenlijk heel bijzonder vindt?
Het wringt steeds meer: het verschil tussen het harde leven dat Jean moet leiden en de rijkdom waarvan de leiding lijkt te genieten. Samen met de blinde Isaac en de stoere Hieke proeft hij steeds meer van het leven buiten de sekte… en zijn twijfel groeit.
Margaretha van Andel treedt op bijzondere wijze in de voetsporen van de historische jeugdboekenschrijvers van Lemniscaat.