De Waterwaack van Natterlande is een origineel en grappig boek geschreven door Marco Kunst. Laat je meenemen door broer Toffee en zus Gum in de wereld van Natterlande. Zij schrijven om de beurt een hoofdstuk over hun avonturen in de Zomp. Zoals het broers en zussen betaamd, gaat dat af en toe gepaard met wat gekift. Wat het boek alleen maar grappiger maakt. Voor wie wil, kan er nog een diepere boodschap uit halen (namelijk dat geld als drijfveer voor een hoop problemen kan zorgen), maar je kunt er ook voor kiezen om je te laten vermaken door de bizarre gebeurtenissen en komische vertelstijl van broer en zus.

De Waterwaack van Natterlande brengt scherpe, fantasievolle humor

De toon van het boek wordt door Marco Kunst direct gezet. De eerste zin is: “Ik ben Toffee”. Zijn zus blijkt Gum te heten en de hond Karl Friedrich. De ouders van Toffee en Gum zijn voornamelijk geïnteresseerd in geld en tikken de hele dag venijnig op hun laptopjes. Deze wat scherpe en fantasievolle opening maakt dat je graag verder leest. De moeder van Gum en Toffee blijkt erfgenaam te zijn van een overleden “waterwaack”. Wat dat is, weet niemand. Om de erfenis te kunnen ontvangen, moeten ze een jaar lang in een huis wonen op de Zomp. Geld is de grote drijfveer van mams, dus ze gaan. Eenmaal op de Zomp, blijken tante Thé en ome Trees óók erfgenamen te zijn. Ze krijgen een jaar lang de tijd om te laten zien wie de beste opvolger is. Maar wat ís een waterwaack? En wat is er met het huis?

Karikaturen en overdrijven op een goede manier

Het boek van Marco Kunst staat eigenlijk vol met karikaturale karakters. Een suffige dichter, een mislukte zangeres, een platte kroegbaas, de op geld beluste ouders, een geflipte professor en twee dienstmeiden die de touwtjes stevig in handen hebben. Met dit soort overdrijvingen kun je faliekant de mist in gaan. Dan wordt het flauw, vervelend en ongeloofwaardig. In de Waterwaack is dat geenszins het geval. Marco Kunst bouwt ze zo op, dat ze vooral heel grappig zijn. De grote diversiteit aan karakters maakt het boek leuk om te lezen. Dankzij de vertelstijl, verzuip je niet in alle namen en gebeurtenissen. Zowel Gum als Toffee geven hun visie op hun avonturen. Dat helpt om het verhaal te volgen. Je moet wel houden van een beetje overdrijven en een grote fantasie, maar ik denk dat kinderen dit wel erg kunnen waarderen. Het boek is geheimzinnig, grappig en spannend en nodigt uit tot verder lezen.

Eindoordeel De Waterwaack van Natterlande

Je moet van een beetje (veel) fantasie houden, maar als dat je ding is, ga je dit boek zeker leuk vinden! Marco Kunst heeft een vlotte, spitsvondige schrijfstijl en leeft zich hierin volop uit door een broer en zus het verhaal te laten vertellen. De vele vreemde namen zijn misschien een beetje wennen, maar dragen ook bij aan het verhaal. Dan heb ik het nog helemaal niet gehad over de geweldige illustraties van Marieke Nelissen. Wat heel onterecht is. Ze zijn namelijk prachtig, sfeervol en brengen de geheimzinnige sfeer van de Zomp, Natterlande en de gebeurtenissen geweldig tot leven. Je waant jezelf bijna één van de personages! Een +++++ (zeer goed boek).