Daisy Johnson Zussen recensie en informatie over de inhoud van deze nieuwe Engelse roman. Op 1 oktober 2020 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de roman Sisters, geschreven door de Engelse schrijfster Daisy Johnson.
Daisy Johnson Zussen Recensie en Informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op de pagina de recensie en waardering vinden van de roman Zussen. Het boek is geschreven door Daisy Johnson. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Engelse schrijfster Daisy Johnson.
Al lezend dacht ik vaak: Gadverdamme, wat een dreigende, schokkende, verstikkende, zwarte roman. En wat een zieke, symbiotische relatie tussen de twee zussen en ook nog opgezadeld met een behoorlijk psychiatrische, onbereikbare, onberekenbare moeder. Wil ik dit wel lezen? Wil ik dit wel weten? Ja dus.
Toch leeft het huis, biedt troost of toch niet, vervallen, stinkend, krakend, overwoekerd net als de verwaarloosde tuin
Juli en September, twee zussen, September10 maanden ouder dan Juli, zijn samen met hun moeder Sheela van Oxford onderweg naar het Settle House ergens aan de kust in het noord westen. Uren rijden naar het noorden. En huilt hun moeder? En was dit nu wel de beste beslissing? Vertrekken uit Oxford nadat het erge onnoembare gebeurd was? En dat oude huis, het Settle House, met oude herinneringen. De geboorte van September maar ook hun vader is hier lang, lang geleden geboren. En die is nu dood. Ja, al lang, en jaren na de scheiding. En toch leeft het huis, biedt troost of toch niet, vervallen, stinkend, krakend, overwoekerd net als de verwaarloosde tuin. Wat doen ze hier? Het erge onnoembare vergeten? Er voor op de vlucht en kan dat wel?
In het huis begint September zich anders te gedragen ten opzichte van Juli, maakt zich langzaam los van haar. Maar Juli kan het niet alleen en nu zegt September ook nog eens dat moeder hen niet om zich heen wil hebben. En Juli heeft honger, wil eten, maar er is niets in huis, alleen oude etensresten, blikjes e.d door vorige huurders achtergelaten. En moeder en September hebben een moeizame vechtrelatie. Juli neemt de lezer mee door de voorgevallen voorgeschiedenis van dit gezin. Zij bemiddelt wanneer er ruzie is. Zij neemt het op voor September van wie zij ernstig afhankelijk is. Haar eigen ideeën, haar verlangens, haar inzichten worden één voor één verpulverd door de kracht van haar zus. Dus zonder haar is leven niet te doen. En langzaam maar zeker wordt het onnoembare zichtbaar. Moeder realiseert zich dat zij er buiten staat, buiten de relatie tussen haar twee kinderen. Moet zij ingrijpen? Had zij dat al moeten doen? Maar het is toch ook veel waard dat zij zo’n twee-eenheid zijn? Johnson geeft steeds maar snippertjes prijs van het zwarte, het erge, dat er gebeurd is en wat de aanleiding daarvan is geweest. Dus de spanning blijft oplopen.
Op de middelbare school waar de meisjes al gezien worden als outsiders wordt Juli gepest. Want in een vlaag van verliefdheid en dit niet door haar zus te laten overnemen, verpesten, stuurt Juli een sexy foto naar de jongen uit de klas waar zij verliefd op is. Maar het blijken de pestmeiden uit de klas te zijn die haar vragen zo’n foto te sturen. Dus ja, al snel zijn de rapen gaar voor Juli op school. En dat is de aanleiding voor September deze meiden een lesje te willen leren. En die dag is het noodweer. Orkaan Regina raast over het land en er is afgesproken dat de pestmeiden naar de tennisbaan komen. Daar gaat de ultieme wraak plaatsgrijpen. Juli wil haar zus tegenhouden, en is dat haar ooit gelukt? Haar woorden vallen zomaar geluidloos uit haar mond en het stormt te hard en bomen waaien om en een elektriciteitsmast, en het oude tennisschuurtje stort in. Dus, wie gaat haar horen? En gaat het erge nu echt gebeuren?
Wat een roman, zo spannend, zo schokkend, zo zwart, zo boeiend en zo mooi geschreven
Wat een roman, zo spannend zo schokkend, zo zwart, zo boeiend en zo mooi geschreven, Als laatste nog een tafereel uit deze roman als voorbeeld van de krachtige en prachtige taal waarmee Johnson mij gelijk bij mijn kladden had: ”We drinken door. Ik kijk geregeld of September er nog is, en dan glimlacht ze naar me, streelt mijn gezicht en mijn haar. Het gesprek omspoelt ons als een rivier waarin wij zo af en toe een losse, onsamenhangende zin te pakken weten te krijgen.” Zussen is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Recensie van Mieke Koster
Zussen
- Schrijfster: Daisy Johnson (Engeland)
- Soort boek: Engelse roman, familieroman
- Origineel: Sisters (13 augustus 2020)
- Nederlandse vertaling: Nicolette Hoekmeijer
- Uitgever: Koppernik
- Verschijnt: 1 oktober 2020
- Omvang: 192 pagina’s
- Uitgave: Paperback
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Flaptekst van de nieuwe roman van Daisy Johnson
Er is de zussen Juli en September iets onnoembaars overkomen. In een vertwijfelde poging een verse start te maken, neemt hun moeder Sheela hen dwars door het land mee naar een oud familiehuis dat zijn eigen getroebleerde leven leidt. Er komen geluiden van achter de muren. Het licht flikkert op eigen kracht. Slapen lijkt onmogelijk en de dromen zijn eindeloos.
In hun nieuwe, verontrustende omgeving ontdekt Juli dat de intense band die ze altijd met September heeft gehad, begint te veranderen op manieren die ze niet kan bevatten.
Zussen is een verhaal van zusterlijke liefde en zusterlijke afgunst dat explodeert met de woede en vreugde van de adolescentie. Met deze roman bevestigt Daisy Johnson haar positie als een van de vindingrijkste en opwindendste jonge hedendaagse schrijvers.
Daisy Johnson is geboren in 1990. Ze debuteerde met de verhalenbundel Veenland en kreeg de Harper’s Bazaar Short Story Prize, de A.M. Heath Prize en de Edge Hill Short Story Prize. Ze woont in Oxford. Haar roman Onder het water stond op de shortlist van de Man Booker Prize 2018.