Tialda Hoogeveen De geur van hooi Anne recensie en informatie over de inhoud van het boek over de verandering van het boerenleven in Nederland. Op 14 mei 2020 verschijnt bij Uitgeverij Thomas Rap van het geschiedenisboek van Tialda Hoogeveen.
Tialda Hoogeveen De geur van hooi Recensie en Informatie
Hoe heeft de landbouw zich ontwikkeld in de loop van de twintigste eeuw? Wat betekende deze ontwikkelingen voor het leven van de boer en de bedrijfsvoering op de boerderij? Met het antwoord op deze vragen is Tialda Hoogeveen aan de slag gegaan in haar nieuwe boek.
Ze baseerde haar boek op de dagboeken die de Friese veeboer Siebe Peenstra (1923-2019) zijn gehele werkzame leven heeft bijgehouden. Bovendien heeft ze aan het einde van zijn leven een aantal lange gesprekken kunnen voeren met hem om een nog beter beeld te krijgen wat het betekende om boer te zijn in de tweede helft van de twintigste eeuw.
De veranderingen op de boerderij hebben vooral na de Tweede Wereldoorlog razendsnel gegaan. Gestimuleerd door het rationaliseringsbeleid van de meest invloedrijke Minister van Landbouw die Nederland ooit heeft gehad, Sikko Mansholt, zijn veel boerderijen in enkele decennia van kleine bedrijfjes waar vrijwel alles met de hand gebeurde uitgegroeid tot bijna gemechaniseerde landbouw en veelteelt fabrieken.
Het boerenland heeft in diezelfde periode ook een enorme verandering ondergaan. Met name de ruilverkaveling en de daarmee gepaard gaan rationalisatie hebben hun tol geëist. Weliswaar behoren de Nederlandse landbouw en veeteelt tot de economisch gezien meest succesvolle ter wereld. Maar dit is wel te kosten gegaan van de natuurlijke variëteit en rijkdom op het platteland. Veel kenmerken vogels zijn verdwenen of in aantallen aanzienlijk afgenomen en het aantal soorten planten en insecten is dramatisch afgenomen.
Mooi, soms intiem en melancholisch portret van het boerenleven in Friesland
Aan de hand van de verhalen en dagboeken van Siebe Peenstra weet Tialda Hoogeveen op aanstekelijke wijze een persoonlijk kleur te geven aan deze geschiedenis waarin ook gelijk de kracht van het boek ligt. Daarbij komt ook dat Peenstra niet een doorsnee boer was. Hij was uiteraard veel met zijn boerderij bezig, volgde de technologische ontwikkelingen en was hierin zelfs zo nu en dan voorloper. Maar hij had ook oog voor andere zaken. Hij was zeer actief in het verenigingsleven en bij boerenorganisaties. Bovendien maakte hij al vroeg reisjes en ging zelfs met zijn gezin op vakantie wat maar weinig boeren in die tijd deden.
Door de keuze voor het volgen van één boer en zijn gezin is De geur van hooi is een mooi, soms zelfs intiem en melancholisch portret van het boerenleven in Friesland. Ook heeft Tialda Hoogeveen heeft een prettige en heldere stijl waarin ze zonder al te veel opsmuk het verhaal van Siebe Peenstra vertelt. Het boek is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
De geur van hooi
Hoe het boerenleven in Nederland veranderde
- Schrijfster: Tialda Hoogeveen (Nederland)
- Soort boek: geschiedenisboek
- Uitgever: Thomas Rap
- Verschijnt: 14 mei 2020
- Omvang: 336 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Tialda Hoogeveen bij VPRO radioprogramma OVT
Op zondag 17 mei 2020 is Tialda Hoogeveen te gast bij het VPRO radioprogramma OVT om over haar nieuwe boek en de Friese veeboer Siebe Peenstra te vertellen.
Flaptekst van het boek over het boerenleven van Tialda Hoogeveen
Melken, hooien, inkuilen, grasmaaien – ogenschijnlijk is er op het boerenbedrijf door de eeuwen heen weinig veranderd. In De geur van hooi vertelt journalist Tialda Hoogeveen aan de hand van het levensverhaal van Friese veeboer Siebe Peenstra (1923–2019) over de grote ontwikkelingen in de landbouw van de twintigste eeuw.
Aan de hand van één boerenleven laat Hoogeveen zien hoe zowel het ambacht als het boerenleven ingrijpend veranderden door de intrede van de melkmachine, de tractor en de intensivering van de landbouw. Niet alleen het boerenleven speelt een hoofdrol in het boek, het ingrijpend gewijzigde landschap komt ook onvermijdelijk aan bod. De herkenbare geluiden van destijds, het roepen van de grutto, tureluur en kievit, zijn nagenoeg uitgewist. De geur van hooi is een prachtig portret van een boerenleven, en daarmee van een eeuw boerengeschiedenis.
