Lana Bastašić Vang de haas recensie en informatie over de inhoud van deze Bosnische roman. Op 8 april 2021 verschijnt bij Uitgeverij Meulenhoff de Nederlandse vertaling van de roman Uhvati zeca van de Bosnische schrijfster Lana Bastašić.
Lana Bastašić Vang de haas recensie en informatie
Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden de roman Vang de haas. Het boek is geschreven door Lana Bastašić. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud de beroemde roman uit Bosnie en Herzegovina van de Bosnische schrijfster Lana Bastašić.
Sara woont al jaren in Dublin samen met haar vriend Michael, ooit vertrokken uit Bosnië, nu geland in Ierland. Dan, out of te blue, na twaalf jaar ineens een telefoontje van haar Bosnische jeugdvriendin Lejla. Het is alsof het met het horen van de stem uit het verleden, als onschuldig onkruidje uit het verleden, een heel woud aan letters en woorden naar boven kwamen. “Een complete taal die diep in mij begraven lag, een taal die geduldig op dat ene woordje wachtte om zijn versteende ledematen uit te rekken en op te staan alsof hij nooit had geslapen” blz.9. Ja, zij kan wel schrijven deze Lana Bastasic. Haar uitgewiste, bedolven, verborgen verleden, misschien beter, haar genegeerde verleden grijpt haar direct bij haar strot. Vooral haar relatie met Lejla geeft direct onrust, leidt tot vragen, tot ongemak. Sara moet gelijk naar Zagreb komen, om Armin, de broer van Lejla, die lang geleden, al tijdens de eerste tekenen van onrust in Joegoslavië verdween, in Wenen is opgedoken en Lejla wil er direct heen. Blijkbaar kan dat alleen met Sara. Of Sara dan maar even naar Zagreb vliegt, Lejla ophaalt in Mostar en zij dan samen de roadtrip naar Wenen zullen maken.
Neteen zijn de verhoudingen duidelijk. Lejla bepaalt de regels, de route, de sfeer, de gesprekken onderweg. Sara heeft duizend vragen, wil terugkijken, bevestigd krijgen of het beeld dat zij ooit van haar vriendin opbouwde klopt. Lejla heeft deze behoefte niet. Leeft in het hier en nu lijkt het. Maar klopt dat wel?
In elk hoofdstuk van deze roadtrip beschrijft Bastasic het heden en het verleden. Is het deze vrouwen echt gelukt hun verleden achter zich te laten? En hoe heeft de oorlog, die niet in hun stad maar om hen heen voortwoekerde hun vriendschap gekleurd? Hoe was het dat de buurthonden werden afgemaakt en ritueel werden begraven? Waarom werd Armin daarmee in verband gebracht en moest hij verdwijnen? Wat gebeurde er toen Lejla haar naam veranderde om minder Moslim te lijken. Waarom moest Sara op latere leeftijd ineens gedoopt worden? En wat was nu toch precies de aanleiding dat hun vriendschap niet meer werkte? Tijdens de reis van deze vriendinnen lijkt het dat de verhoudingen niet echt veranderd zijn. Sara loopt op eieren, volgt Lejla haar stemmingen, wordt keer op keer geconfronteerd met haar destructieve houding, het lijkt of alles kapot moet. Liever jezelf kapot maken dan kapot gemaakt worden.
Prachtige en indringende roman over de oorlog in Bosnië, terwijl die oorlog nauwelijks in voorkomt
Zo wordt onderweg langzaam duidelijk wat hun vriendschap heeft betekent. Hoe Sara Lejla nodig had als voorbeeld van onafhankelijkheid, om haar autonome denken en handelen, wat deze vriendschap voor haar heeft betekend, hoe het haar gevormd heeft. Voor Lejla, die zich als superslim moslimmeisje zijnde haar eigen plan moest trekken. Hebben zij elkaar wel altijd goed begrepen tijdens deze hechte vriendschap. En was het niet zo dat het gif van een op handen zijnde oorlog al langzaam maar zeker een einde zou maken aan het schijnbaar onaantastbare vriendschap tussen deze twee meiden? En is het mogelijk om zo’n zwarte geschiedenis achter je te laten? Of je nu emigreert of om welke reden dan ook nooit vertrekt, Bosnië achter laten blijkt per definitie onbegonnen werk.
De debuutroman, Vang de haas van Lana Bastašić. is een prachtige en indringende roman over de oorlog in Bosnië, terwijl er nauwelijks over deze oorlog wordt geschreven. De haas blijkt geen haas, en ja over de Haas van Dúrer, het raadsel of die nu dood was of leefde tijdens het schilderen, daarmee eindigt denk ik dit verhaal over een nog steeds voortdurende dramatische geschiedenis in Bosnië. Gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Vang de haas
- Schrijfster: Lana Bastašić (Bosnië en Herzegovina)
- Soort boek: Bosnische roman
- Origineel: Uhvati zeca (2018)
- Nederlandse vertaling: Pavle Trkulja
- Uitgever: Meulenhoff
- Verschijnt: 8 april 2021
- Omvang; 240 pagina’s
- Uitgave: gebonden boek / ebook
- Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
- Winnaar The European Prize for Literature
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Waardering van de roman Vang de haas
- “Vang de haas benadert het thema van identiteit op een originele manier. Wij vertrouwen erop dat dit verhaal zijn weg zal vinden naar nieuwe lezers in andere landen en dat het kan helpen om de duistere erfenis van de oorlogen na de opheffing van Joegoslavië te verlichten.” The European Prize for Literature (uit het juryrappot)
Flaptekst van de roman van de Bosnische schrijfster Lana Bastašić
Een dynamisch en ontroerend verhaal over vriendschap, volwassen worden en de invloed van de Balkanoorlog in de jaren negentig op een hele generatie.
Twaalf jaar nadat ze elkaar voor het laatst hebben gezien, krijgt Sara een telefoontje van Lejla, haar beste vriendin van vroeger. Sara woont al jarenlang in Dublin terwijl Lejla in hun moederland Bosnië is gebleven. Lejla vraagt haar naar Mostar te komen om haar te helpen Armin te vinden, Lejla’s broer die lang geleden vermist is geraakt. Sara twijfelt of ze wel moet gaan, ze noemt Dublin nu eindelijk haar thuis en ze voelt er weinig voor om terug te keren naar het land dat ze ontvluchtte vanwege de verschrikkelijke burgeroorlog. Maar diep vanbinnen weet ze dat ze toch dat vliegtuig in zal stappen, rechtstreeks terug naar haar verleden.
Vanuit Mostar vertrekken de vriendinnen op een roadtrip richting Wenen. Hun reis legt op prachtige en soms pijnlijke wijze de verschillen bloot tussen de jonge vrouwen die ooit zo’n sterke band hadden maar van wie de identiteit door de oorlog zo anders is gevormd.
