Fatima Farheen Mirza Een plek voor ons recensie waardering en informatie over de inhoud van deze familieroman. Op 20 februari 2019 is hij Uitgeverij Sigantuur de roman van Fatima Farheen Mirza Een plek voor ons verschenen.
Fatima Farheen Mirza Een plek voor ons Recensie
Nadat het boek gelezen is door de redactie kun je op deze pagina de Fatima Farheen Mirza Een plek voor ons recensie en waardering lezen. Ook besteden we aandacht aan de recensie en waardering van anderen. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien is op deze pagina informatie over de inhoud van deze familieroman van Fatima Farheen Mirza Een plek voor ons te lezen.
Wanneer Amar, de jongste zoon, na drie jaar stilte terugkeert om bij het huwelijk van zijn oudere zus Hadia te zijn, wordt zijn Indiaas-Amerikaanse familie geconfronteerd met het verleden. Waarom liep Amar van huis weg? En wat betekent het dat hij nu terug is?
Aan de hand van hun herinneringen ontstaat het prachtige, hartverscheurende verhaal van deze familie. Tariq en Layla, de ouders, zoeken naar de juiste balans tussen discipline en geduld bij het overbrengen van hun tradities en geloof aan de kinderen. Hadia, Huda en Amar proberen juist hun eigen pad te bewandelen, waarbij ze moeten manoeuvreren tussen hun eigen dromen en de verlangens van hun ouders.
Nathanael West De dag van de sprinkhaan recensie boekbespreking waardering en informatie over de inhoud van deze beroemde Amerikaanse roman uit 1939. In december 2018 is bij Uitgeverij Van Maaskant Haun een nieuwe Nederlandse vertaling verschenen van de Amerikaanse roman van Nathanael West De dag van de sprinkhaan.
Nathanael West De dag van de sprinkhaan Recensie
De dag van de Sprinkhaan is een roman, geschreven door Nathanael West en al in 1939 voor het eerst uitgegeven. De roman werd verfilmd in 1975. In deze roman komt het personage Homer Simpson voor – de Homer Simpson die wij kennen, is vermoedelijk een eerbetoon aan de Homer Simpson uit dit boek. Het boek is eigenlijk een grote parodie op het leven in Hollywood: een leven met meer buitenkant dan inhoud. Voorafgaand aan de roman een mooi voorwoord van Désanne van Bredevoorde.
Het thema van het boek is The American Dream: mensen die hoopvol naar Los Angeles trekken om de droom waar te maken en te laat beseffen, dat er helemaal geen American Dream bestaat. De personages in het boek zijn uitvergrotingen van deze roem-zoekers in de tijd dat de film in opkomst was, de jaren 30. De hoofdpersoon van het verhaal is Tod Hackett, een kunstenaar, die naar Hollywood is getrokken om de mensen in beeld te brengen en er tijdelijk werkt als kostuum- en decorontwerper. Hij wordt verliefd op Faye Greener, een roem-zoekende danseres, dochter van Harry Greener, een clown die het niet echt gemaakt heeft en nu als verkoper langs de deuren gaat. Homer Simpson, een nogal schlemielige boekhouder, is ook verliefd geworden op Faye. Zij sluit een soort van zakelijke samen-leefovereenkomst met hem die helemaal doorslaat.
De beschrijvingen zijn waanzinnig mooi en ongelofelijk gedetailleerd ingekleurd
Een groot deel van het verhaal wordt beschreven vanuit het perspectief van Tod; later gaat het voor een deel over in het perspectief van Homer. De beschrijvingen van Nathanael West zijn waanzinnig mooi: ongelofelijk gedetailleerd en ingekleurd. De personages worden zodanig beschreven, dat de leegte met het echte leven nog extra benadrukt wordt. Ze hebben alle kleuren van de regenboog en zijn tegelijkertijd zo onvoorstelbaar leeg.
Een prachtig voorbeeld is een beschrijving van het huis wat Homer Simpson huurt: het heeft een rieten-dak, wat alleen maar lijkt op een rieten dak, en eigenlijk van vuurvast papier is gemaakt. Het huis is ingericht in allerlei verschillende stijlen, zoals dat mode. De schrijfstijl van Nathanael West nodigt uit om werkelijk elk woord te proeven… Het is een verhaal over droevige mensen, die droevig aan hun einde komen, iets wat je ze niet gunt, maar waarvan je voelt dat het onvermijdelijk is. Nathanael West – De dag van de sprinkhaan is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (uitstekend).
Nergens gedijen illusies beter èn worden ze sneller doorgeprikt dan in Hollywood: ‘But the show must go on…’ De dag van de sprinkhaan (The Day of the Locust) is een nietsontziende kijk op de droomfabriek, een filmische parodie op de sterrencultus en op het collectieve zelfbedrog dat ermee gepaard gaat.
Er is misschien wel niemand die het ware Hollywood met zijn paradoxale valkuilen en pijnlijke tegenstellingen beter heeft begrepen dan Nathanael West. In zijn satire richt hij zich op de duistere kanten van een door en door kunstmatige wereld, met daarin maar weinig winners en veel losers: de eeuwige figuranten, would-be sterretjes, anonieme stand-ins en verlopen diva’s. Hun grote doorbraak zal wel nooit (meer) komen, maar toch jagen ze hun illusies fanatiek na – tot ook zij zich verslagen moeten aansluiten bij al diegenen die er niet in geslaagd zijn deel uit te maken van The American Dream.
Nathanael West beheerst als geen ander de delicate kunst van de vlijmscherpe analyse. Met ongekend cynisme legt hij de tragiek bloot van een wereld vol uitzichtloze dromers, overigens zonder deze belachelijk te maken. Want droom en werkelijkheid mogen dan nog zo ver uit elkaar liggen, het eeuwige verlangen van de mens laat zich niet beteugelen. En daarmee is dit boek een demasqué van de moderne waanzin om ten koste van alles een ster te willen zijn.
