Rottumerplaat
Verboden eiland in de Waddenzee
- Schrijver: Barwolt Ebbinge (Nederland)
- Soort boek: eilandboek, natuurboek
- Uitgever: Atlas Contact
- Verschijnt: 10 januari 2020
- Omvang: 288 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
- Recensie boek: Gelukkig beperkt Ebbinge zich niet alleen tot het vogelleven. Hij vertelt ook uitgebreid over de geschiedenis van Rottumerplaat en de plannen die er zijn en waren in heden en verleden maar gelukkig lang niet altijd ten uitvoer zijn gebracht. Al met al is Rottumerplaat een mooi en prima leesbaar boek geworden over één van de exotische stukken Nederland dat door de meesten van ons hooguit een eilandje aan de horizon zal blijven waar ze nooit voet aan wal zullen zetten…lees verder >
Flaptekst van het boek over Rottumerplaat
Hoewel Rottumerplaat niet in het beroemde ezelsbruggetje TVTAS voorkomt, is ‘Plaat’, zoals het eiland ook wel liefkozend genoemd wordt, voor velen geen onbekend stukje Nederland. In de jaren zeventig van de vorige eeuw zaten Godfried Bomans en Jan Wolkers er een poos; de een tot z’n afgrijzen, de ander kon z’n geluk niet op. En voor veel natuurliefhebbers is Rottumerplaat een verboden vogelparadijs: niemand mag er komen, behalve een handvol, door Staatsbosbeheer aangestelde vogelwachters.
Barwolt Ebbinge was een van die vogelwachters. Samen met zijn vrouw Doortje verbleef hij regelmatig, weken achtereen, op Rottumerplaat om wintergasten, doortrekkers en broedvogels te tellen. In Rottumerplaat beschrijft hij zijn bezoeken aan dit natuurreservaat zo nauwgezet en levendig, dat er voor zijn lezers een groot verlangen in vervulling lijkt te gaan: het is alsof je eindelijk zélf voet mag zetten op dit verboden eiland.
Bijpassende Boeken en Informatie
Barwold Ebbinge – De rotgans
vogelboek
Uitgever: Atlas Contact
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Inhoud boek: Al eeuwenlang trekt de rotgans in de herfst naar West-Europa en voedt zich langs de kust met zeegrassen en wieren. In het voorjaar komt ze ‘aan land’ in het Waddengebied om zich op de kwelders rond te eten. Vervolgens vliegt ze naar Siberië om te broeden. In de jaren dertig is er ineens een mysterieuze afname van de aantallen, die in de jaren zestig een dieptepunt bereikt. Tien jaar later treedt er een onverwacht herstel op en begint ze ook ’s winters grasland en wintergraan te begrazen…lees verder >