Recensie Het Geheime dagboek van Hendrik Groen
Een recensie over Het Geheime Dagboek van Hendrik Groen. Het boek was het beslist waard een recensie voor te schrijven. Voor wie niet precies weet waar het Dagboek van Hendrik Groen over gaat: Hendrik Groen, 83 ¼ jaar oud (nu inmiddels natuurlijk al ouder) is een bewonder van een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Hendrik is in het dagelijks leven altijd keurig, voorkomend en aardig. Dat heeft hij zo geleerd. Zijn gedachten echter, zeggen soms iets anders dan wat via zijn mond naar buiten komt. Die zijn minder aardig, minder keurig, maar wel eerlijk. Hendrik Groen besluit daarom een dagboek te schrijven waarin zijn ongecensureerde ik aan het woord komt. Iemand die zich eens niet in houdt om de lieve vrede te bewaren, of mensen niet voor het hoofd te stoten. Al lezend maak je kennis met Hendrik Groen en zijn vrienden. Je leert over hoe het leven in een verzorgingshuis kan zijn en hoe Hendrik probeert om nog iets van dat leven te maken. Dat is ook de officiële titel van het boek: “Pogingen iets van het leven te maken. Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar”.
Beoordeling van Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar
“Altijd kies ik voor de veilige weg. Mijn specialiteit: het sparen van kool én geit. Mijn ouders hadden een vooruitziende blik toen ze mij Hendrik noemden: veel braver zul je ze niet snel tegenkomen. ‘Kent gij Hendrik niet, die altijd zoo beleefd zijnen hoed afneemt als hij voorbij gaat?’ Dat ben ik. Ik word nog depressief van mezelf, dacht ik. Toen heb ik het besluit genomen om ook iets van de ware Hendrik Groen te laten horen: precies één jaar lang zal ik mijn ongecensureerde kijk geven op het leven in een bejaardenhuis in Amsterdam-Noord.” Op dit stukje viel mijn oog toen ik het boek opensloeg en was voor mij de aanleiding om het te gaan lezen. En zo werd ik enkele dagen (want ik had het boek zo uit) meegezogen in het leven van Hendrik Groen. Wat overigens een pseudoniem blijkt te zijn. Dus de grap van Brave Hendrik is misschien we verzonnen. Ik vraag me nog steeds af of Hendrik wel echt een bejaarde is die woont in dat verzorgingshuis. Maar het maakt eigenlijk weinig uit. Het boek is onderhoudend geschreven, soms grappig, soms droevig, soms aangrijpend en soms een tikje schokkend. De betutteling van de directie bijvoorbeeld. Zoals Hendrik Groen het beschrijft, is er niet echt veel bereidheid tot meedenken met de bewoners door de directie, maar houdt die zich vooral bezig met regels, voorschriften en haar eigen schone straatje. Verder neemt hij zichzelf niet al te serieus, in tegenstelling tot sommige huisgenoten. En dan is er ook nog een kleurrijke groep vrienden, die samen dappere en ontroerende pogingen ondernemen om iets van hun leven te maken. Wat niet altijd zonder slag of stoot gaat. Figuurlijk gaat er nog wel eens eentje onderuit. Letterlijk ook trouwens. Maar ze staan weer op en gaan weer door. Ze zijn immers nog niet dood.
Eindoordeel over Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar
Het boek is beslist een aanrader voor mensen die houden van een luchtige roman met een serieuze ondertoon. Voor de momenten dat je zin hebt om iets onderhoudends te lezen, zonder dat het erg ingewikkeld wordt. Hendrik Groen brengt in 2016 nog een dagboek uit. Dat ga ik zeker lezen! Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar krijgt van mij als oordeel +++ (= zeer goed)
Informatie over het Boek
Titel: Pogingen iets van het leven te maken. Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar
Uitgeverij: Meulenhoff, Amsterdam
Jaar: 2015
Omvang: 328 pagina’s
…Paperback Meer Informatie >
…Ebook Meer Informatie >