Het oog van de kraanvogel
- Schrijver: Peter WJ Brouwer (Nederland)
- Soort boek: Nederlandse roman
- Uitgever: In de Knipscheer
- Verschijnt: 11 maart 2021
- Omvang: 304 pagina’s
- Uitgave: Paperback
Flaptekst van de nieuwe roman van Peter WJ Brouwer
Het oog van de kraanvogel is een ontwapenend verhaal over de beladen vriendschap tussen twee mannen. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit. Een roman over coming-out in de brede zin van het woord. Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan wordt uitgezonden, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud-studiegenoot uit Amsterdam.
Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Ooit heeft Arthur zijn vriendschap met Marcus verspeeld, omdat hij niet duidelijk was over zijn geaardheid. De ontmoeting in Tokio levert een nieuwe confrontatie op tussen beide mannen. Wat hebben zij wel en niet geleerd van het leven? Waar durven zij nu voor uit te komen? De verschillen tussen de mannen zijn veelzeggend en nodigen de lezer uit een standpunt in te nemen: voor wie voelen we meer sympathie? Een extra verhaallijn vormt de geschiedenis tussen Marcus en Sofie. Tijdens zijn studie blijft Sofie een belofte. Wanneer Marcus jaren later ‘toch’ een relatie met haar aangaat, blijkt er onder haar onbevangen buitenkant een vrouw met een geheim schuil te gaan. Marcus’ zoektocht leidt via Sofie naar Arthur en uiteindelijk naar hemzelf.
Peter WJ Brouwer informatie
Peter WJ Brouwer (1965) is schrijver, vertaler en theatermaker. Hij publiceerde drie dichtbundels, waaronder bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘Brief aan wie niet bestaat’ (2016). ‘Het oog van de kraanvogel’ is zijn tweede roman na ‘Het Siamees moment’ uit 2017. Over ‘Het Siamees moment’ schreef Britta Koopen in Eindhovens Dagblad: «Met zijn debuutroman laat Brouwer meteen zien waar hij als romanschrijver thuishoort: in het niet al te lange rijtje van literaire schrijvers. Het gewone wordt bijzonder en blijft toch alledaags, een liefde komt en gaat voorbij, het leven gaat door terwijl het even lijkt stil te staan. Eigenlijk doet Brouwer in zijn roman niets anders dan wat hij in zijn gedichten doet: hij vangt een scène in woorden, in de mooiste woorden die je kunt gebruiken om een scène in te vangen.»