Jhumpa Lahiri Waar ik nu ben recensie en informatie nieuwe roman. In augustus 2019 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de Nederlandse vertaling van de roman Dove mi trovo van Jhumpa Lahiri.
Jhumpa Lahiri Waar ik nu ben Recensie en Informatie
Lahiri schetst in kleine dagelijkse portretten het leven van een alleenstaande vrouw van in de veertig, ergens in Italië. Portretjes geschetst op basis de dagelijkse rituelen van deze, niet bij naam genoemde hoofdpersoon uit deze roman. Beetje bij beetje leer je haar kennen, deze docente aan de universiteit in de niet genoemde stad waar zij werkt en woont. De lezer leert haar kennen, de schrijfster kent haar door en door, de vrouw, de hoofdpersoon, is eerder een toeschouwer in haar eigen leven dan dat zij eraan meedoet.
Waar is dat voor nodig? Wat heeft het leven haar gebracht dat het niet mogelijk lijkt aanwezig te zijn in haar eigen leven? Het niet veel voorstellende huwelijk van haar ouders? Het onveilige nest?
Fascinerende portretten van het dagelijks leven van een veertigjarige vrouw
Bij de therapeut vertelt ze over dit gezin ”De tirades van mijn moeder, schrikbarende momenten waaraan mijn moeder zelf niet de minste herinnering heeft. Hoe en hoe vaak zij mij neersabelde, de vroeggestorven vader, die ik kwijtraakte toen ik bijna vijftien was,” Bij elke sessie moest zij iets positiefs vertellen. Helaas bood haar kindertijd weinig inspiratie.
Het leven van deze vrouw is absoluut niet leeg, haar sociale netwerk niet echt beperkt. Zo gaat het over een vriendin waarvoor zij soms de therapeute kan zijn, over een etentje met vrienden, de verplichte bezoekjes aan haar moeder, de dochter van een bevriend stel, het bezoek van een uit een ver vervlogen tijd. Maar het lijken vooral de ingesleten gewoontes van het dagelijks leven, de rituelen, die garanties blijven geven het “echte, diepe leven” op afstand te houden. De gang naar de kantoorboekhandel waar elk jaar weer dezelfde agenda wordt gekocht. Twee maal per week naar het zwembad om dezelfde baantjes te trekken. Het regelmatige bezoek aan het uitgestorven museum bij haar in de buurt. En altijd maar die observaties. De mensen op straat, bij het stoplicht, in het zwembad, in de wachtkamer bij de huisarts, haar fantasieën daarbij.
Natuurlijk is er de liefde, de man van een vriendin, die eigenlijk best haar man had kunnen zijn? Zij kijkt uit naar de spontane ontmoetingen met hem in de supermarkt. En soms op afspraak een kopje koffie. Kiest zij bewust voor het leven zonder vast partner?
Dan het besluit een poos weg te gaan. Een studiebeurs gewonnen voor een land waar zij nog nooit is geweest. Dan verandert er iets, “ Vandaag sta ik niet op bij het ontwaken, ik ga niet naar de badkamer om op de weegschaal te gaan staan en ook niet naar de keuken om een glas lauw water te drinken. Vandaag begroet de stad mij niet, ze steunt mij niet, misschien weet ze dat ik er binnenkort vandoor ga”. Blijkbaar is er iets wat haar nu drijft naast haar vertrouwde leven te gaan staan. Maar voordat zij kan vertrekken moet haar huis spic-en-span worden gereinigd, zodat haar huurders geen onvertogen spoor van haar zullen waarnemen. Nu zij op het punt van vertrekken staat wil zij dat er geen enkel deeltje van haar achterblijft.
Hoe diep een mens durft te gaan om zich aan het eigen leven te spiegelen?
Bij het lezen van deze roman van Jhhumpa Lahiri raakte ik in verwarring, over dichtbij en veraf, over verbinden en net niet kunnen of willen verbinden, over hoe diep een mens durft te gaan om zich aan het eigen leven te spiegelen. Een boekje voor naast je bed, en dan na het lezen van één miniatuurtje, het bestuderen van één portretje, al mijmerend al dan niet de slaap te vatten. Waar ik nu ben is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).
Recensie van Mieke Koster
Waar ik nu ben
- Schrijfster: Jhumpa Lahiri (Verenigde Staten)
- Soort boek: psychologische roman
- Origineel: Dove mi trovo (2018)
- Nederlandse vertaling: Manon Smits
- Uitgever: Atlas Contact
- Verschijnt: augustus 2019
- Omvang: 160 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
Flaptekst van de roman Waar ik nu ben
Een niet bij naam genoemde vrouw loopt door een niet bij naam genoemde Italiaanse stad terwijl ze haar zelfgekozen eenzaamheid overpeinst. Ze voert haar dagelijkse bezigheden uit, en ondertussen observeert ze haar omgeving met behendigheid en elegantie. Ze ontmoet oude bekenden en ex-minnaars. Af en toe komt ze een vriend tegen op straat, de man van haar vriendin, en dan denkt ze bitterzoet, maar berustend, aan wat had kunnen zijn.
Waar ik nu ben volgt deze soevereine vrouw door de seizoenen.
Elk seizoen geeft ze meer prijs van wie ze is, waar ze vandaan is gekomen, waar ze echt naar verlangt. Ondertussen denkt ze na over wat je nou echt over iemand kunt weten – zelfs over jezelf. Deze scherpzinnige en levendige roman is een eerbetoon aan de kleine wonderen van het dagelijks leven. Een verhandeling over wat het leven van een eigentijdse, vrijgevochten vrouw inhoudt, geschreven door een van de meest unieke stemmen in de hedendaagse literatuur.