Maria Turtschaninoff Erfgrond recensie en informatie over de inhoud van de Finland-Zweedse roman. Op 17 oktober 2023 verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact de Nederlandse vertaling van de Zweedstalige roman Arvejord van de Finse schrijfster Maria Turtschaninoff.
Maria Turtschaninoff Erfgrond recensie en informatie
Maria Turtschaninoff is op 21 februari 1977 geboren in de hoofdstad van Finland, Helsinki. Nadat ze haar studie filosofie had afgerond aan de universiteit van Göteborg in Zweden, werd ze journalist. Ondanks dat ze de Finse nationaliteit heeft, schrijft ze in het Zweeds, aangezien ze tot de Zweedstalige minderheid van het land behoort.
Ze debuteerde in 2006 met het kookboek Min mat och mammas dat ze samen met haar moeder schreef. Haar debuutroman Underfors beschrijft een fantasiewereld in het stadsdeel Kronofors in Helsinki. In 2014 verscheen haar roman Maresi: Krönikor från Röda klostret die voor jongeren geschreven is. Hiervoor ontving ze de Finlandia Junior prijs. Het boek is nog niet in het Nederlands verschenen, wel is een Engelse vertaling verkrijgbaar. In 2026 verscheen Naondel, het vervolg op Maresi. De historische Finland-Zweedse roman Arvejord waarover hier uitgebreide informatie te lezen is verscheen in 2022.
Erfgrond
- Auteur: Maria Turtschaninoff (Finland)
- Soort boek: Finland-Zweedse familieroman
- Origineel: Arvejord (2022)
- Nederlandse vertaling: Janny Middelbeek-Oortgiesen
- Uitgever: Atlas Contact
- Verschijnt: 17 oktober 2023
- Omvang: 400 pagina’s
- Uitgave: paperback / ebook
- Prijs: € 24,99 / € 13,99
- Boek bestellen bij: Bol / Libris
Flaptekst van de roman van Maria Turtschaninoff
Österbotten, de 17e eeuw. De Zweedse soldaat Matts krijgt als beloning voor bewezen diensten een pachtboerderijtje toegezegd in het beboste oosten van het rijk. Hij noemt de plek Nevabacka; hij zal de drassige grond met eigen handen bedwingen. De aarde geeft hem voldoende terug, zolang hij in vrede leeft met het bos.
Vier eeuwen lang wisselen perioden van oorlog, hongersnood en voorspoed elkaar af. Generaties komen en gaan, er wordt geliefd, geleden, geboren, gestorven. Het bos wordt afwisselend getemd, ontgonnen en angstvallig vermeden. Desondanks houdt de familieboerderij stand.
Vierhonderd jaar later arriveert een vrouw met een urn in een stil huis in een nog altijd groot bos. Nu haar moeder er niet meer is draagt zij ook de verantwoordelijkheid voor Nevabacka. Hoewel ze er zelf bijna nooit kwam, voelt ze een diepe verbondenheid met de plek en de natuur. Niet alleen mensen hebben wortels in het landschap, het landschap heeft diepe wortels in ons.